„Ta długa nazwa stanowiła kamuflaż – w Wiedniu nie chciano drażnić Petersburga. W rzeczywistości chodziło o pierwszą na świecie katedrę historii Ukrainy, powstałą na skutek ugody rządzących w Galicji polskich konserwatystów z ukraińskim ruchem narodowym, który w liberalnej Austrii miał znacznie silniejsze możliwości rozwoju niż w Rosji. Hruszewski otrzymał tym samym niepowtarzalną szansę: nie tylko mógł oficjalnie wykładać historię ojczystego kraju, ale czynił to w języku ukraińskim.” Łukasz Adamski, Prorok nowego czasu, Tygodnik Powszechny 41/2007, wersja elektroniczna, por. Грушевський Михайло w: Енциклопедія історії України: Т. 2. Редкол.: В. А. Смолій (голова) та ін. НАН України. Інститут історії України. – Київ 2004, Wyd. «Наукова думка». ISBN 966-00-0632-2, s. 232.
