Гэта вызначэнне паходзіць ад фразы, гучала як «Польшча была небам для шляхты, чысцам для гараджан, пеклам для мужыкоў і раем для яўрэяў» і паходзіла з пачатку XVII ст.: Самуэль Адальберг: Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich. 1889—1894, s. 419.. Паводле Станіслава Ката, гэтая фраза ўпершыню з’явілася ў пасквілі 1606 года ананімнага аўтара пад загалоўкам Paskwiliusze na królewskim weselu podrzucone. Аўтар гэтага тэксту, магчыма, мешчанін або прадстаўнік каталіцкага духавенства, крытыкуе прывілеі шляхты і эканамічна звязаных з ёй яўрэяў. Stanisław Kot: Polska rajem dla Żydów, piekłem dla chłopów, niebem dla szlachty. Warszawa: 1937.
