У рамках сваёй тэорыі пра «Перуна, які ўваскрасае» Клейн трактуе ўсё рытуалы, звязаныя з провадамі рытуальных персанажаў у выглядзе пудзіла, з Перуном[58]. У рэчаіснасці ж, рытуалы ўшаноўвання і провадаў трэба прызнаць даволі ўніверсальнымі для паганскай славянскай рэлігіі. М. А. Васільеў мяркуе, што менавіта яны апісаны яшчэ ў летапісным аповядзе аб звяржэнні ідалаў Уладзімірам[59]. Гл. таксама: Проводы Перуна(руск.)
Памылковы пераклад «адзін толькі бог» даў падставу для шматлікіх спекуляцый пра «монатэізм» у старажытных славян (напрыклад: Климов Е. В.Монотеизм восточных славян // Вопросы истории № 12.. — 2007. Архівавана 12 кастрычніка 2011.) Правільны пераклад — «адзін з багоў» (у арыгінале не θεόν, а θεῶν).
У гэтай дамове, адзінай з трох, не згадваецца Волас — Клейн звязвае гэта з тым, што паход Ігара, у адрозненне ад двух іншых, праходзіў не па Балканам, а культ Св. Уласія(руск.) (бел. (=Воласа) быў распаўсюджаны сярод балканскіх славян[10].
Мансіка адзначае, што ў многіх спісках летапісу тут стаіць імя не Воласа, а Уласія(руск.) (бел., што яшчэ раз паказвае тоеснасць у разуменні перапісчыкаў гэтых імёнаў і вобразаў[13]. Гэта пацвярджаецца яшчэ і тымі фактамі, што Волас ні разу не згаданы ў павучаннях супраць паганства і не ўваходзіць у пантэон Уладзіміра.
Варта адзначыць, што згадка Велеса (не Воласа!) У «Слове» з'яўляецца практычна адзіным згадваннем гэтага імя ў старажытнарускай літаратуры (калі не лічыць найпозняга жыцця Аўрамія Растоўскага(руск.) (бел., куды імя Велеса магло патрапіць чыста выпадкова).
Насуперак вельмі распаўсюджанай сёння здагадцы, Масленіца зусім не з’яўляецца непасрэдна салярным(руск.) (бел. святам, а бліны ніколі не звязваліся ў народнай свядомасці з сонцам, яны заўсёды ўспрымаліся выключна як памінальная ежа.
Мабыць, гэта звязана са значнай архаічнасць дадзенага абраду, у сувязі з чым тут захаваўся рэлікт матрыярхату — прыярытэт мацярынскага роду(руск.) (бел.. Наогул, шанаванне бярозы ўсходнімі славянамі — гэта, мяркуючы па ўсім, спадчына старажытнага татэмічнага культу бярозы, як выключна важнага для жыхароў лясной зоны дрэва.
Пра індаеўрапейскія вытокі славянскай міфалогіі глядзі: В. И. Иванов, В. Н. Топоров(руск.) (бел. Исследования в области славянских древностей. М.: Наука, 1974.
Кузьмин А. Г.(руск.) (бел.. Падение Перуна: Становление христианства на Руси. — М.: Молодая гвардия, 1988. — С. 181—182.
Иванов В. В., Топоров В. Н.(руск.) (бел.. Исследования в области славянских древностей. — М.: Наука, 1974. — С. 104—116..
xlegio.ru
annals.xlegio.ru
Памылковы пераклад «адзін толькі бог» даў падставу для шматлікіх спекуляцый пра «монатэізм» у старажытных славян (напрыклад: Климов Е. В.Монотеизм восточных славян // Вопросы истории № 12.. — 2007. Архівавана 12 кастрычніка 2011.) Правільны пераклад — «адзін з багоў» (у арыгінале не θεόν, а θεῶν).
