Олав Трюггвасон: Джаксон Т. Четыре норвежских конунга на Руси: из истории русско-норвежских политических отношений последней трети X — первой половины XI в. — М.: Языки русской культуры, 2002.
Прыкладна ў 987 Рагнеда вырашыла забіць мужа, вялікага князя кіеўскага Уладзіміра. Аднак гэтая спроба была няўдалая. За замах на вялікага князя Рагнедзе пагражала смерць. Паводле легенды, разгневаны Уладзімір загадаў жонцы прыбрана апрануцца і ўзяў у рукі меч, аднак на крык прыбег іх першынец Ізяслаў і стаў на абарону маці таксама з мячом у руках. Уладзімір не змог забіць Рагнеду на вачах сына. Замест гэтага ён загадаў саслаць іх абодвух у полацкую вотчыну — горад у вярхоўях ракі Свіслач, названы Ізяслаўль.
Александр Парменов. Равноапостольный Князь Владимир. Часть 2: Крещение Руси[[#endnote_{{{1}}}|*]]
Звесткі пра заходнюю місію ў Кіеў у 962 ўтрымліваюцца ў хроніцы прадаўжальнікаў Рэгінона(руск.) (бел.. Гісторыкі мяркуюць, што няўдача місіі была выкліканая антыхрысціянскімі перакананнямі Святаслава, які толькі прыступіў да самастойнага праўлення.
Б. А. Успенскі(руск.) (бел. лічыць фразу ў берасцяной грамацеXI стагоддзя з пералікам святых: «Бориса и Глеба, оца Василья» — згадваннем бацькі братоў, князя Уладзіміра, які прыняў у хрышчэнні імя Васіль.
У сваім «Звароце» мітрапаліт Антоній (Храпавіцкі)(руск.) (бел. пісаў, у прыватнасці: «<…> Цяпер, калі ў Расіі чырвоны інтэрнацыянал, які пранікае і ў эміграцыю, разбурае нашы храмы і манастыры і раз’ядае рускі царкоўна-нацыянальны арганізм, імкнучыся знішчыць духоўна і нацыянальна рускі народ, асабліва неабходна супрацьпаставіць гэтаму ўсталяванне царкоўна-нацыянальнага свята. <…>» (Зварот Старшыні Архірэйскага Сінода Рускай Праваслаўнай Царквы ў замежжы Высокаправялебнага Антонія, Мітрапаліта Кіеўскага і Галіцкага ад 2/15 студзеня 1930. // «Церковныя Вѣдомости» (Архірэйскага Сінода, Каралеўства С. Х. С.). 1 (14) — 15 (28) студзеня 1930, № 1 і 2 (188—189), стар. 1.
