Постановление Верховного суда Израиля по делу Багац 6126/94Гиора Сенеш против Управления телерадиовещания, Постановления Верховного суда 53(3) 817 (1999) (іўрыт)(иврит) (см.
Life Story(англ.)(недаступная спасылка). The Hannah Senesh Legacy Foundation. Архівавана з першакрыніцы 6 кастрычніка 2011. Праверана 17 лістапада 2010.
Сенеш Х.. Детство в диаспоре(нявызн.). Дневник (1934—1937). Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 24 лістапада 2010.
Сенеш Х.. 1938(нявызн.). Дневник (26 снежня 1938). Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 24 лістапада 2010.
Сенеш Х.. 1939(нявызн.). Дневник (26 снежня 1939). Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 23 лістапада 2010.
Сенеш Х.. 1940(нявызн.). Дневник (26 снежня 1940). Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 25 лістапада 2010.
Сенеш Х.. 1943(нявызн.). Дневник (26 снежня 1943). Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 25 лістапада 2010.
Сенеш Х.. 1939(нявызн.). Дневник (10 мая 1939). — «Не преувеличу, если скажу, что единственное, чем я живу и что меня постоянно держит в напряжении, — это сионизм. Все, что имеет хоть какое-либо отношение к нему, меня интересует» Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 16 лістапада 2010.
Сенеш Х.. 1941(нявызн.). Дневник (26 снежня 1941). Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 25 лістапада 2010.
Сенеш Х.. 1940(нявызн.). Дневник (27.11.1940—14.12.1940). — «27.11.1940. Параход з нелегальнымі імігрантамі прычаліў да берагоў нашай краіны. Англічане не дазволілі ім сысці на бераг, нібыта, са стратэгічных меркаванняў - з-за боязі, што сярод іх ёсць шпіёны. Параход патануў, частка людзей загінула, часткі ўдалося выратавацца, і іх вярнулі ў Атліт. Я сябе пытаю: дзе ж правільны шлях? З чалавечага пункту гледжання няма ніякіх сумневаў. Сам сабой нараджаецца вокліч: дайце ім з'ехаць! Хіба мала тых пакут і пакут, якія яны нацярпеліся? Вы зноў хочаце адправіць іх у аддаленае і закінуты паселішча «да канца вайны»? Яны прыбылі да сябе дадому, яны хочуць адпачыць, і хто мае права іх затрымліваць? 1940/12/14. Параход з імігрантамі адправілі ў Новую Зеландыю. Дэманстрацыі і супраціў не дапамаглі. Увесь яўрэйскі народ Палесціны аднадушна патрабаваў пакінуць іх у краіне. Але параход таемна адчаліў - гэта адбылося ноччу - ад берагоў Хайфы. Што да гэтага можна дадаць? Якія нашы пачуцці як людзей і як народа? Пытанне: Дакуль?» Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 26 лістапада 2010.
Сенеш Х.. Письма(нявызн.) (26 снежня 1943). Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 27 лістапада 2010.
More About Senesh(англ.). Katahdin Foundation (26 снежня 2010). Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 5 снежня 2010.
midrasha.net
Лебединская Г.. Слово о Хане Сенеш(нявызн.)(недаступная спасылка). «Мидраша Ционит» (22 марта 2003). Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 4 снежня 2010.
Timeline(англ.)(недаступная спасылка). Fire In My Heart. Museum of Jewish Heritage (26 снежня 2010). — выстава, присвечаная Хане Сенеш. Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 25 лістапада 2010.
Artifact Exploration(англ.)(недаступная спасылка). Fire In My Heart. Museum of Jewish Heritage (26 снежня 2010). — ролик «Photograph of last meeting of Hannah Senesh and her brother Gyuri (Giora)» на сайте выставки. Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 18 снежня 2010.
newswe.com
Шалит Ш.. Хана Сенеш: жизнь — миссия(нявызн.)(недаступная спасылка). Мы здесь. Архівавана з першакрыніцы 8 кастрычніка 2013. Праверана 27 лістапада 2010.
Спектор Й.. «Ты отметил нас трудной любовью»(нявызн.). Мы здесь (13 жніўня 2009). — «Там, в этой колонке, были, среди прочих, опубликованы стихи, посвящённые итальянцу — капитану судна «Хана Сенеш», который в 1945 году провёл его через заслон британской морской охраны и высадил нелегальных иммигрантов на берег Земли Израиля, в Нагарии» Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 27 лістапада 2010.
Varjas B.. Magyar Könyvszemle(венг.) s. 6. Magyar Nemzeti Múzeum (26 снежня 1945). Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 17 лістапада 2010.
raoulwallenberg.net
Jensen J.. A Light in the Dark(англ.)(недаступная спасылка). The International Raoul Wallenberg Foundation. Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2015. Праверана 4 снежня 2010.
rjews.net
Хана Сенеш(нявызн.)(недаступная спасылка). Ивритская литература 20-го века в переводах на русский язык. RJews.net. Архівавана з першакрыніцы 18 жніўня 2011. Праверана 19 снежня 2010.
Szenes Béla(венг.)(недаступная спасылка). www.szineszkonyvtar.hu (26 снежня 2003). Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 25 лістапада 2010.
Bohm A.. Budapest memorial to Senesh(англ.)(недаступная спасылка). The Jewish Chronicle Online (27 красавіка 2001). Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2016. Праверана 23 лістапада 2010.
theverylongview.com
David Alster Yardeni.. Katherine Szenes(англ.). Women of Valor: Partisans and Resistance Fighters. Women and the Holocaust (7 мая 1987). Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 23 лістапада 2010.
Alster Yardeni D.. Katherine Szenes — Part V(англ.)(недаступная спасылка). Women of Valor: Partisans and Resistance Fighters. Women and the Holocaust (7 мая 1987). Архівавана з першакрыніцы 18 снежня 2010. Праверана 23 лістапада 2010.
Лазарис В.. Список Кастнера(нявызн.). Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 5 снежня 2010.
waronline.org
Грановский О.. Структура ВМС Израиля(нявызн.). Waronline.org (26 снежня 2008). — ««Хана Сенеш» — прибыло 25.12.45 с 252 репатриантами на борту. Вошло в состав ВМС под названием «Хана Сенеш»» Праверана 27 лістапада 2010.
web.archive.org
Life Story(англ.)(недаступная спасылка). The Hannah Senesh Legacy Foundation. Архівавана з першакрыніцы 6 кастрычніка 2011. Праверана 17 лістапада 2010.
Шалит Ш.. Хана Сенеш: жизнь — миссия(нявызн.)(недаступная спасылка). Мы здесь. Архівавана з першакрыніцы 8 кастрычніка 2013. Праверана 27 лістапада 2010.
Alster Yardeni D.. Katherine Szenes — Part V(англ.)(недаступная спасылка). Women of Valor: Partisans and Resistance Fighters. Women and the Holocaust (7 мая 1987). Архівавана з першакрыніцы 18 снежня 2010. Праверана 23 лістапада 2010.
Jensen J.. A Light in the Dark(англ.)(недаступная спасылка). The International Raoul Wallenberg Foundation. Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2015. Праверана 4 снежня 2010.
Bohm A.. Budapest memorial to Senesh(англ.)(недаступная спасылка). The Jewish Chronicle Online (27 красавіка 2001). Архівавана з першакрыніцы 5 сакавіка 2016. Праверана 23 лістапада 2010.
Chana Szenes Story(англ.)(недаступная спасылка). Jewish National Fund. Архівавана з першакрыніцы 29 кастрычніка 2013. Праверана 9 снежня 2010.
webcitation.org
Timeline(англ.)(недаступная спасылка). Fire In My Heart. Museum of Jewish Heritage (26 снежня 2010). — выстава, присвечаная Хане Сенеш. Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 25 лістапада 2010.
Varjas B.. Magyar Könyvszemle(венг.) s. 6. Magyar Nemzeti Múzeum (26 снежня 1945). Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 17 лістапада 2010.
Szenes Andrea show(венг.). andi.hu. — сайт Андреа Сенеш — пляменніцы Ханы. Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2012. Праверана 2012-8-15.
David Alster Yardeni.. Katherine Szenes(англ.). Women of Valor: Partisans and Resistance Fighters. Women and the Holocaust (7 мая 1987). Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 23 лістапада 2010.
Szenes Béla(венг.)(недаступная спасылка). www.szineszkonyvtar.hu (26 снежня 2003). Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 25 лістапада 2010.
Сенеш Х.. Детство в диаспоре(нявызн.). Дневник (1934—1937). Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 24 лістапада 2010.
Сенеш Х.. 1938(нявызн.). Дневник (26 снежня 1938). Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 24 лістапада 2010.
Хана Сенеш(нявызн.)(недаступная спасылка). Ивритская литература 20-го века в переводах на русский язык. RJews.net. Архівавана з першакрыніцы 18 жніўня 2011. Праверана 19 снежня 2010.
Сенеш Х.. 1939(нявызн.). Дневник (26 снежня 1939). Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 23 лістапада 2010.
Сенеш Х.. 1940(нявызн.). Дневник (26 снежня 1940). Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 25 лістапада 2010.
Сенеш Х.. 1943(нявызн.). Дневник (26 снежня 1943). Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 25 лістапада 2010.
Сенеш Х.. 1939(нявызн.). Дневник (10 мая 1939). — «Не преувеличу, если скажу, что единственное, чем я живу и что меня постоянно держит в напряжении, — это сионизм. Все, что имеет хоть какое-либо отношение к нему, меня интересует» Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 16 лістапада 2010.
Сенеш Х.. 1941(нявызн.). Дневник (26 снежня 1941). Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 25 лістапада 2010.
Сенеш Х.. 1940(нявызн.). Дневник (27.11.1940—14.12.1940). — «27.11.1940. Параход з нелегальнымі імігрантамі прычаліў да берагоў нашай краіны. Англічане не дазволілі ім сысці на бераг, нібыта, са стратэгічных меркаванняў - з-за боязі, што сярод іх ёсць шпіёны. Параход патануў, частка людзей загінула, часткі ўдалося выратавацца, і іх вярнулі ў Атліт. Я сябе пытаю: дзе ж правільны шлях? З чалавечага пункту гледжання няма ніякіх сумневаў. Сам сабой нараджаецца вокліч: дайце ім з'ехаць! Хіба мала тых пакут і пакут, якія яны нацярпеліся? Вы зноў хочаце адправіць іх у аддаленае і закінуты паселішча «да канца вайны»? Яны прыбылі да сябе дадому, яны хочуць адпачыць, і хто мае права іх затрымліваць? 1940/12/14. Параход з імігрантамі адправілі ў Новую Зеландыю. Дэманстрацыі і супраціў не дапамаглі. Увесь яўрэйскі народ Палесціны аднадушна патрабаваў пакінуць іх у краіне. Але параход таемна адчаліў - гэта адбылося ноччу - ад берагоў Хайфы. Што да гэтага можна дадаць? Якія нашы пачуцці як людзей і як народа? Пытанне: Дакуль?» Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 26 лістапада 2010.
Сенеш Х.. Письма(нявызн.) (26 снежня 1943). Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 27 лістапада 2010.
Лебединская Г.. Слово о Хане Сенеш(нявызн.)(недаступная спасылка). «Мидраша Ционит» (22 марта 2003). Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 4 снежня 2010.
שמואל אדלמן.. אשת חיל(іўрыт). Седьмой канал (10 лістапада 2004). Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 26 лістапада 2010.
Artifact Exploration(англ.)(недаступная спасылка). Fire In My Heart. Museum of Jewish Heritage (26 снежня 2010). — ролик «Photograph of last meeting of Hannah Senesh and her brother Gyuri (Giora)» на сайте выставки. Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 18 снежня 2010.
Спектор Й.. «Ты отметил нас трудной любовью»(нявызн.). Мы здесь (13 жніўня 2009). — «Там, в этой колонке, были, среди прочих, опубликованы стихи, посвящённые итальянцу — капитану судна «Хана Сенеш», который в 1945 году провёл его через заслон британской морской охраны и высадил нелегальных иммигрантов на берег Земли Израиля, в Нагарии» Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 27 лістапада 2010.
Ḥaneh Senesh(англ.). National Yiddish Book Center. Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 5 снежня 2010.
Hannah Senesh Bibliography(англ.). Museum of Tolerance. The Simon Wiesenthal Center. Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 29 лістапада 2010.
More About Senesh(англ.). Katahdin Foundation (26 снежня 2010). Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 5 снежня 2010.
Hannah Senesh Bibliography(англ.). Museum of Tolerance. The Simon Wiesenthal Center. Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 29 лістапада 2010.
wikidata.org
Hannah Senesh // FemBio database Праверана 9 кастрычніка 2017.
Artifact Exploration(англ.)(недаступная спасылка). Fire In My Heart. Museum of Jewish Heritage (26 снежня 2010). — ролик «Photograph of last meeting of Hannah Senesh and her brother Gyuri (Giora)» на сайте выставки. Архівавана з першакрыніцы 17 жніўня 2011. Праверана 18 снежня 2010.
