"...апынуўшыся ў віры студэнцкага жыцця, таксама захацеў вучыцца. Мой выбар прыйшоўся на эканоміка-лінгвістычны ўніверсітэт, які працаваў у Мінску ў "ліхія 90-я". І хоць у мяне былі адны двойкі па англійскай, я адолеў неабходны мінімум і паступіў. Правучыўся паўтары гады, паспяхова і з задавальненнем, але здарылася, як тады здавалася, непапраўнае - навучальную ўстанову зачынілі." узгадваў у сваім інтэрв'ю псіхолаг Андрэй Пушкароў. «Похороны воина» под православную музыку и другие способы перевоспитать себя // Беларускі час
hrw.org
pantheon.hrw.org
гл. зноску 100 справаздачы Human Rights Watch за 1999 г. па Беларусі: "Ліцэнзіі былі адкліканы ў чатырох недзяржаўных універсітэтаў (Эканоміка-лінгвістычны універсітэт, Мінск; Гуманітарны універсітэт, Брэст; Еўрапейскі інстытут культуры, Мінск; Усходнееўрапейскі інстытут бізнесу і права, Мінск)" Нарушения академической свободы(недаступная спасылка)
sb.by
"Сын калегаў-журналістаў вучыўся ў эканоміка-лінгвістычным універсітэце. У дзень зарплаты бацькі бывалі не радасныя - хутчэй заклапочаныя. Тут жа адлічвалі круглую суму на вучобу, пасля чаго на жыццё заставалася няшмат. Затое поспехам сына не маглі нарадавацца. І раптам як снег на галаву навіна: навучанне спынена, заснавальнікі вну зніклі. Мноства сем'яў тады страцілі немалыя грошы, а сотні студэнтаў - каштоўныя гады", пісаў Віктар Панамароў Чего не дано - того в аптеке не купишь // СБ-Беларусь сегодня 16.02.2002
