Ursula Verhoeven: Die interkulturelle Rolle von Priestern im ptolemäischen Ägypten (Kat. 166–170). In: Herbert Beck, Peter Cornelis Bol, M. Bückling (Hrsg.): Ägypten – Griechenland – Rom. Abwehr und Berührung. Ausstellung Städelsches Kunstinstitut und Städtische Galerie, 26. November 2005 – 26. Februar 2006. Liebighaus, Frankfurt am Main 2005, S. 279–284; S. 593–598, hier S. 593 f. Nr. 166: Der Priester und Giftheiler Somtu-tef-nacht aus Herakleopolis magna (PDF); Federico Poole: Iscrizione del sacerdote Samtowetefnakhte. In: Paolo Giulierini, Christian Greco, Massimo Osanna, Museo egizio, Il Nilo a Pompei. Visioni d’Egitto nel mondo romano, S. 114, Nr. 83
edcs.eu
db.edcs.eu
CIL10, 00846: N(umerius) Popidius N(umeri) f(ilius) Celsinus / aedem Isidis terrae motu conlapsam / a fundamento p(ecunia) s(ua) restituit hunc decuriones ob liberalitatem / cum esset annorum sex{s} ordini suo gratis adlegerunt „Numerius Popidius Celsinus, Sohn des Numerius, baute den Tempel der Isis, der beim Erdbeben eingestürzt war, auf eigene Kosten wieder auf; zum Dank für die Grosszügigkeit nahmen ihn die Dekurionen in ihre Versammlung auf, obwohl er nur sechs Jahre alt war.“