Ο Χρύσανθος (1832, Μερ. Α', Βιβλίο γ', κεφ. α', §. 217-228, σσ. 94-99) αναφέρει ως Τέλειον το αρχαίο Ελληνικό σύστημα όταν αυτό έχει τετράχορδα που χωρίζονται από διαστήματα τόνου 9:8 και λείμμα που έχει την αναλογία 13:27, μετά από την αναλογία ενός τόνου - όπως αναφέρει στην παράγραφο (§ 220). Αλλά «η δική μας κλίμακα του διατονικού γένους» (§ 225) είναι δύο τετράχορδα μεταξύ α και δ, και τα διαστήματα που προέρχονται από το τέλος της πρώτης είναι δ (1:1), α (8:9), β (22:27), γ (3:4). Τα ποσοστά αναφέρονται σε μια χορδή συντονισμένη στον τόνο δ (βλ. επίσης την εικόνα στη σελίδα 28, § 65). Η αριθμητική μέθοδος βασίζεται στον κοινό παρονομαστή (σε αυτή την περίπτωση 88 και 108: 108/96/88/81), έτσι έχουμε μια κατανομή των 12 (δ—α) + 8 (α—β) + 7 (β—γ), που είναι συνολικά 27 τμήματα. Ο Χρύσανθος για να πάρει μια συμμετρική κατανομή στην οποία τέσσερις «ελάχιστοι τόνοι» αποτελούν την τετάρτη, όχι πέντε φορές όπως στο Δυτικό ημιτόνιο, πρόσθεσε ένα μέρος στον "ελάσσωνα τόνο", έτσι ώστε η τετάρτη χωρίστηκε σε 28 τμήματα, αντί των 27.
bnf.fr
gallica.bnf.fr
Ο Τσαρλς Άτκινσον (2008, σελ. 130f) και η Rebecca Maloy πιο πρόσφατα (2009, σελ. 77F), άνοιξαν την παλιά συζήτηση (Jacobsthal 1897) των «μη διατονικών» διαστημάτων, αν προκύπτουν όπως η "absonia" προκαλείται από μια μεταφορά (μεταβολή κατὰ τόνον), ή όπως η "vitia" προκαλείται από μια αλλαγή σε ένα άλλο γένος (μεταβολή κατὰ γένος). Και οι δύο αναφέρθηκαν στα διαγράμματα μεταφοράς που χρησιμοποιούνται σε διάφορα χειρόγραφα από αυτές τις πραγματείες, όπως π.χ. το χειρόγραφο της αβαείου του Αγίου Αμάντου (11ο αιώνα, φ. 58). Η Scolica enchiriadis τεκμηριώνει μια ορισμένη αντίληψη ότι αποσπάσματα περίπλοκων σολιστικών ψαλμωδιών θα πρέπει να είχαν μετατραπεί και αυτά πρέπει να έχουν προκαλέσει τις σημαντικές δυσκολίες στην προφορική παράδοση των μελωδιών με τη χρήση δομών μετατροπής μελισμάτων, και έτσι η μνημόνευσή τους υποστηρίχθηκε από την ποίηση. Jacobsthal, Gustav (1897). Die chromatische Alteration im liturgischen Gesang der abendländischen Kirche. Berlin: Springer. Aurelian of Réôme. «Valenciennes, Bibliothèque municipale, Ms. 148, fol. 57-89». "Musica disciplina" with intonations in Paleofrankish neumes, Abbey Saint-Amand (11th century). Gallica. Edition: Aurelianus Reomensis (1784), «Musica disciplina», στο: Gerbert, Martin, επιμ., Scriptores ecclesiastici de musica sacra potissimum, 1 (Hildesheim 1963 reprint έκδοση), St Blaise: Typis San-Blasianis, σελ. 27–63, http://www.chmtl.indiana.edu/tml/9th-11th/AURMUS_TEXT.html
digitale-sammlungen.de
daten.digitale-sammlungen.de
Υπάρχει στην έκδοση του Jacques Chailley (1965, σελ. 141f), η οποία βασίζεται στη σχολιασμένη και παλαιότερη έκδοση των Βρυξελλών, πολύ κοντά σε μια άλλη έκδοση που αποδίδεται στον Hartvic σε μια συλλογή πραγματειών του αβαείου του "Saint Emmeram" (1006-1028, φ. 177 verso). Στην παρέμβασή του στο συνέδριο "Byzanz in Europa" ο Oliver Gerlach περιγράφει αυτό το παράδειγμα ως μία Βυζαντινή εισαγωγή (2012). Σύμφωνα με τον ίδιο ορισμένες πρακτικές των Ελλήνων ψαλτών πρέπει να έχουν κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση σε ορισμένους Γάλλους ή Γερμανούς ψάλτες, είναι επίσης ένα ενδιαφέρον παλαιό έγγραφο της Βυζαντινής πρακτικής διότι το χρονικό διάστημα μεταξύ των φθόγγων α και β έπρεπε να έχει έναν ιδιαίτερα χαμηλό τονισμό, τουλάχιστον εντός του τέταρτου μέλους. Πρόκειται για μια πρώιμη μαρτυρία του μέλους που είναι γνωστό ως «ἦχος λέγετος» στη σημερινή παράδοση της Ορθόδοξης ψαλτικής. Hartvic (copist). «Munich, Bayerische Staatsbibliothek, Ms. Clm 14272, fol. 175-181». Theoretical tonary compilation alia musica (manuscript M) with neumed intonations, psalmody, and additional tonary rubrics from the Abbey St. Emmeram, Regensburg (1006-1028). Edition: Chailley, Jacques, επιμ.. (1965), Alia musica (Traité de musique du IXe siècle): Édition critique commentée avec une introduction sur l'origine de la nomenclature modale pseudo-grecque au Moyen-Âge, Paris: Centre de documentation universitaire et Société d'édition d'enseignement supérieur réunis, http://www.chmtl.indiana.edu/tml/9th-11th/ALIAMU_TEXT.html Gerlach, Oliver (2012). «About the Import of the Byzantine Intonation Aianeoeane in an 11th Century Tonary». Στο: Altripp, Michael, επιμ. Byzanz in Europa. Europas östliches Erbe: Akten des Kolloquiums 'Byzanz in Europa' vom 11. bis 15. Dezember 2007 in Greifswald. Turnhout: Brepols. σελίδες 172–183. doi:10.1484/M.SBHC_EB.1.100945. ISBN978-2-503-54153-2.
doi.org
Από τη μετάφραση του Oliver Gerlach (2012, σελ. 177). Gerlach, Oliver (2012). «About the Import of the Byzantine Intonation Aianeoeane in an 11th Century Tonary». Στο: Altripp, Michael, επιμ. Byzanz in Europa. Europas östliches Erbe: Akten des Kolloquiums 'Byzanz in Europa' vom 11. bis 15. Dezember 2007 in Greifswald. Turnhout: Brepols. σελίδες 172–183. doi:10.1484/M.SBHC_EB.1.100945. ISBN978-2-503-54153-2.
Υπάρχει στην έκδοση του Jacques Chailley (1965, σελ. 141f), η οποία βασίζεται στη σχολιασμένη και παλαιότερη έκδοση των Βρυξελλών, πολύ κοντά σε μια άλλη έκδοση που αποδίδεται στον Hartvic σε μια συλλογή πραγματειών του αβαείου του "Saint Emmeram" (1006-1028, φ. 177 verso). Στην παρέμβασή του στο συνέδριο "Byzanz in Europa" ο Oliver Gerlach περιγράφει αυτό το παράδειγμα ως μία Βυζαντινή εισαγωγή (2012). Σύμφωνα με τον ίδιο ορισμένες πρακτικές των Ελλήνων ψαλτών πρέπει να έχουν κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση σε ορισμένους Γάλλους ή Γερμανούς ψάλτες, είναι επίσης ένα ενδιαφέρον παλαιό έγγραφο της Βυζαντινής πρακτικής διότι το χρονικό διάστημα μεταξύ των φθόγγων α και β έπρεπε να έχει έναν ιδιαίτερα χαμηλό τονισμό, τουλάχιστον εντός του τέταρτου μέλους. Πρόκειται για μια πρώιμη μαρτυρία του μέλους που είναι γνωστό ως «ἦχος λέγετος» στη σημερινή παράδοση της Ορθόδοξης ψαλτικής. Hartvic (copist). «Munich, Bayerische Staatsbibliothek, Ms. Clm 14272, fol. 175-181». Theoretical tonary compilation alia musica (manuscript M) with neumed intonations, psalmody, and additional tonary rubrics from the Abbey St. Emmeram, Regensburg (1006-1028). Edition: Chailley, Jacques, επιμ.. (1965), Alia musica (Traité de musique du IXe siècle): Édition critique commentée avec une introduction sur l'origine de la nomenclature modale pseudo-grecque au Moyen-Âge, Paris: Centre de documentation universitaire et Société d'édition d'enseignement supérieur réunis, http://www.chmtl.indiana.edu/tml/9th-11th/ALIAMU_TEXT.html Gerlach, Oliver (2012). «About the Import of the Byzantine Intonation Aianeoeane in an 11th Century Tonary». Στο: Altripp, Michael, επιμ. Byzanz in Europa. Europas östliches Erbe: Akten des Kolloquiums 'Byzanz in Europa' vom 11. bis 15. Dezember 2007 in Greifswald. Turnhout: Brepols. σελίδες 172–183. doi:10.1484/M.SBHC_EB.1.100945. ISBN978-2-503-54153-2.
indiana.edu
chmtl.indiana.edu
Υπάρχει στην έκδοση του Jacques Chailley (1965, σελ. 141f), η οποία βασίζεται στη σχολιασμένη και παλαιότερη έκδοση των Βρυξελλών, πολύ κοντά σε μια άλλη έκδοση που αποδίδεται στον Hartvic σε μια συλλογή πραγματειών του αβαείου του "Saint Emmeram" (1006-1028, φ. 177 verso). Στην παρέμβασή του στο συνέδριο "Byzanz in Europa" ο Oliver Gerlach περιγράφει αυτό το παράδειγμα ως μία Βυζαντινή εισαγωγή (2012). Σύμφωνα με τον ίδιο ορισμένες πρακτικές των Ελλήνων ψαλτών πρέπει να έχουν κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση σε ορισμένους Γάλλους ή Γερμανούς ψάλτες, είναι επίσης ένα ενδιαφέρον παλαιό έγγραφο της Βυζαντινής πρακτικής διότι το χρονικό διάστημα μεταξύ των φθόγγων α και β έπρεπε να έχει έναν ιδιαίτερα χαμηλό τονισμό, τουλάχιστον εντός του τέταρτου μέλους. Πρόκειται για μια πρώιμη μαρτυρία του μέλους που είναι γνωστό ως «ἦχος λέγετος» στη σημερινή παράδοση της Ορθόδοξης ψαλτικής. Hartvic (copist). «Munich, Bayerische Staatsbibliothek, Ms. Clm 14272, fol. 175-181». Theoretical tonary compilation alia musica (manuscript M) with neumed intonations, psalmody, and additional tonary rubrics from the Abbey St. Emmeram, Regensburg (1006-1028). Edition: Chailley, Jacques, επιμ.. (1965), Alia musica (Traité de musique du IXe siècle): Édition critique commentée avec une introduction sur l'origine de la nomenclature modale pseudo-grecque au Moyen-Âge, Paris: Centre de documentation universitaire et Société d'édition d'enseignement supérieur réunis, http://www.chmtl.indiana.edu/tml/9th-11th/ALIAMU_TEXT.html Gerlach, Oliver (2012). «About the Import of the Byzantine Intonation Aianeoeane in an 11th Century Tonary». Στο: Altripp, Michael, επιμ. Byzanz in Europa. Europas östliches Erbe: Akten des Kolloquiums 'Byzanz in Europa' vom 11. bis 15. Dezember 2007 in Greifswald. Turnhout: Brepols. σελίδες 172–183. doi:10.1484/M.SBHC_EB.1.100945. ISBN978-2-503-54153-2.
Ο Τσαρλς Άτκινσον (2008, σελ. 130f) και η Rebecca Maloy πιο πρόσφατα (2009, σελ. 77F), άνοιξαν την παλιά συζήτηση (Jacobsthal 1897) των «μη διατονικών» διαστημάτων, αν προκύπτουν όπως η "absonia" προκαλείται από μια μεταφορά (μεταβολή κατὰ τόνον), ή όπως η "vitia" προκαλείται από μια αλλαγή σε ένα άλλο γένος (μεταβολή κατὰ γένος). Και οι δύο αναφέρθηκαν στα διαγράμματα μεταφοράς που χρησιμοποιούνται σε διάφορα χειρόγραφα από αυτές τις πραγματείες, όπως π.χ. το χειρόγραφο της αβαείου του Αγίου Αμάντου (11ο αιώνα, φ. 58). Η Scolica enchiriadis τεκμηριώνει μια ορισμένη αντίληψη ότι αποσπάσματα περίπλοκων σολιστικών ψαλμωδιών θα πρέπει να είχαν μετατραπεί και αυτά πρέπει να έχουν προκαλέσει τις σημαντικές δυσκολίες στην προφορική παράδοση των μελωδιών με τη χρήση δομών μετατροπής μελισμάτων, και έτσι η μνημόνευσή τους υποστηρίχθηκε από την ποίηση. Jacobsthal, Gustav (1897). Die chromatische Alteration im liturgischen Gesang der abendländischen Kirche. Berlin: Springer. Aurelian of Réôme. «Valenciennes, Bibliothèque municipale, Ms. 148, fol. 57-89». "Musica disciplina" with intonations in Paleofrankish neumes, Abbey Saint-Amand (11th century). Gallica. Edition: Aurelianus Reomensis (1784), «Musica disciplina», στο: Gerbert, Martin, επιμ., Scriptores ecclesiastici de musica sacra potissimum, 1 (Hildesheim 1963 reprint έκδοση), St Blaise: Typis San-Blasianis, σελ. 27–63, http://www.chmtl.indiana.edu/tml/9th-11th/AURMUS_TEXT.html
manuscriptorium.com
Η tonary της Λυών και η συλλογή alia musica με τα tonaries που περιέχει, περιγράφουν τις θέσεις της σύγχρονης ψαλτικής χρησιμοποιώντας αρχαία ελληνικά ονόματα. «Prague, Národní knihovna (dríve Universitní knihovna), Ms. XIX.C.26, fol. 1-11». Tonary in red ink ("Primus igitur lydius...") of the "Ratio breviter super musicum cum tonario [fol. 4r]" (Tonary of Lyon) with lorrain neumes and Greek terminology (close to the "alia musica" compilation) in a treatise collection near Liège (ca. 1100).[νεκρός σύνδεσμος]
pitt.edu
asbmh.pitt.edu
Οι μελέτες των παπύρων απέδειξαν, ότι υπήρχαν ήδη τροπολόγια ή τροπαριολόγια, καθώς τα πρώτα βιβλία μεταρρυθμισμένων ύμνων είχαν βρεθεί, ήδη από τον 6ο αιώνα, αμέσως μετά τη Σχολή της Κωνσταντινούπολης του Ρωμανού Μελωδού, και όχι μόνο στην Ιερουσαλήμ, αλλά και στην Αλεξάνδρεια και την Κωνσταντινούπολη (Troelsgård 2007). Troelsgård, Christian (2007). «A New Source for the Early Octoechos? Papyrus Vindobonensis G 19.934 and its musical implications». Proceedings of the 1st International Conference of the ASBMH(PDF). σελίδες 668–679. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο(PDF) στις 5 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2013.
Οι μελέτες των παπύρων απέδειξαν, ότι υπήρχαν ήδη τροπολόγια ή τροπαριολόγια, καθώς τα πρώτα βιβλία μεταρρυθμισμένων ύμνων είχαν βρεθεί, ήδη από τον 6ο αιώνα, αμέσως μετά τη Σχολή της Κωνσταντινούπολης του Ρωμανού Μελωδού, και όχι μόνο στην Ιερουσαλήμ, αλλά και στην Αλεξάνδρεια και την Κωνσταντινούπολη (Troelsgård 2007). Troelsgård, Christian (2007). «A New Source for the Early Octoechos? Papyrus Vindobonensis G 19.934 and its musical implications». Proceedings of the 1st International Conference of the ASBMH(PDF). σελίδες 668–679. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο(PDF) στις 5 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 23 Ιουλίου 2013.
