Αιγιλία (Greek Wikipedia)

Analysis of information sources in references of the Wikipedia article "Αιγιλία" in Greek language version.

refsWebsite
Global rank Greek rank
4,082nd place
15th place
9,599th place
53rd place
27th place
11th place
low place
736th place
1st place
1st place
1,199th place
529th place
low place
4,316th place
121st place
59th place
low place
low place
5,585th place
492nd place
low place
4,622nd place

academia.edu

aegeussociety.org

brillonline.com

referenceworks.brillonline.com

  • [...] "Aegilia: (Αἰγιλιά; Aigiliá). Attic paralia (coastal) deme of the phyle Antiochis, later Ptolemais. Six bouleutai [5. 23, 53, Table 10], located on the south-western coast of Attica (according to Str. 9,1,21 between Thorae and Anaphlystus), though not north-east of the Olympus [1. 69 ff.] near Hagios Panteleimon [5. 53; 3. 50 ff.], but to the west, probably near Phoinikia [2. 243 annotation 10; 4. 829]. Famous for its figs (Ath. 14,652E; Theoc. 1,147). A., together with a large part of the southern paralia, was probably depopulated quite early. ( Atene) [3]". [...], Lohmann, Hans (Bochum), Aegilia

empressattica.com

enacademic.com

greek_greek.enacademic.com

  • [...] "αίγιλος: αἴγιλος, η (Α) [αίξ]. χορτάρι, που κατά τους αρχαίους αγαπούσαν πολύ οι κατσίκες". [...] αίγιλος
  • [...] "Αιγίλεια ή Αιγιλία: Αρχαία ονομασία μιας έρημης νησίδας του Ευβοϊκού κόλπου που βρίσκεται ανοιχτά της ακτής του Μαραθώνα και απέναντι από την πόλη Στύρα. Η σημερινή της ονομασία είναι Στούρα ή Στουρονήσι ή Μεγαλόνησος. Ο Ηρόδοτος (την ονομάζει «νήσον Στυρέων») αναφέρει ότι εκεί άφησαν τους αιχμαλώτους τους ο Δάτις και ο Αρταφέρνης μετά την άλωση της Ερέτριας, πριν αποβιβαστούν στον Μαραθώνα". [...], Αιγίλεια ή Αιγιλία

google.gr

books.google.gr

  • Διονύσιος Σουρμελής, "Αττικά: ή περί δήμων Αττικής εν οις και περί τινων μερών του Άστεως". Υπό Διονύσιου Σουρμελή. Έκδοσις πρώτη. Τύποις Αλεξάνδρου Κ. Γκαρπολά, Εν Αθήναις 1854 και "Attika hē peri dēmōn Attikēs en hois kai peri tinōn merōn asteōs", Dionysios Surmelēs, Gkarpola, 1854, σελ. 53-54: [...] "Αίγιλος και Αιγιλία, και κατά τον Αθηναίον Αίγιλα• ο δημότης Αίγιλιεύς• ωνομάσθη δε ή παρά τον χόρτον Αίγιλον καλούμενον, ον τρώγουσιν αι αίγες, ή από Αιγίλου τινός ήρωος, ον μνημονεύει ο Αθηναιος εις το περί ισχάδων λέγων, «Φιλήμων δ' εν τω περί των Αττικών ονομάτων αιγιλίδας φησίν είναι τας καλλίστας ισχάδας. Αίγιλα δ' είναι δήμον της Αττικής από Αιγίλου τινός ήρωος ωνομασμένον. Χιλιδονίας τε καλείσθαι Ισχάδας τας Ερυθρομελαίνας». (β. ιδ'. κ. ιη')• καλούσι δε σήμερον οι Άθηναΐοι τάς χιλιδονίας σύκα βασιλικά δια το έξοχον αυτών ως προς την γλυκύτητα. Το όνομα Αίγιλος επεκράτησεν εις την συνήθειαν, όστις εν τη απαιδευσία ήκουσεν Αίλιμος, είτα Αίλιμπος, νυν δε κατά διόρθωσιν σοφών αρχαιολόγων Όλυμπος. Το περίεργον είνε ότι τινες των Ευρωπαίων περιηγητών δεν εδυνηθησαν να εύρωσι το αρχαίον όνομα του δήμου, αλλ' έκαστος άλλ' αντ' άλλων έλεγε και έγραφεν, εν ω είχον υπ' όψιν τον Αίγιλον εν τοις δημογράφοις, και τον Στράβωνα χειραγωγούντα αυτούς εις τον δήμον τούτον• δεν εχρειάζετο πολλή σκέψις εις τον έχοντα γνώσιν του Αίγιλος και της τοποθεσίας του εκ του Στράβωνος, και ακούοντα παρά των εντοπίων το Αίλιμος εν τη αυτή τοποθεσία, δια να εύρη τον δήμον τούτον, και ουχί να μεταφέρη αυτόθι το μέγα όρος του Ολύμπου, ταράττων και την ησυχίαν των Ολυμπίων Θεών. Και ο δήμος ούτος είνε σχεδόν ακατοίκητος. Εξ Οθωμανού μετεβιβάσθη κατά την αποκατάστασιν των πραγμάτων της Ελλάδος προς τους αδελφούς Μαρκέλλου Αιγινήτας, οίτινες επιμελούνται την βελτίωσιν του τόπου". [...]
  • Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής, "Τα Ελληνικά, ήτοι περιγραφή γεωγραφική, ιστορική, αρχαιολογική και στατιστική της αρχαίας και νέας Ελλάδος. Συνταχθείσα υπό Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, εις τρεις τόμους. Ων ο Α' διαλαμβάνει την Στερεάν, Ανατολικήν και Δυτικήν Ελλάδα, ο Β' την Πελοπόννησον και ο Γ' τας νήσους τας τε ελευθέρας και μη, και τον πίνακα, και εκδοθείσα υπό Κωνσταντίνου Αντωνιάδου."... τόμοι 1-3, Εκ του τυπογραφείου Κ. Αντωνιάδου. Εν Αθήναις 1853-1854, Ta Hellenkika: etoi perigraphe, geographike, historike, archaiologike, kai statistike tes archaias kai neas Hellados, Iakobos R. Rankabes, Ek tou typ. K. Antoniadou, 1853, Τόμος 1, σελ. 267-268: [...] "Αιγιλία, δήμος φυλής Αντιοχίδος, οι δημόται Αιγιλιείς, (9 = Στεφ. Βυζ. - Αρποκράτ.)• ο Στράβων ονομάζει αυτούς κατά λάθος, ως φαίνεται, ή αγνοώ επί τίνι λόγω, Αιγινείς (1 = Στραβ. β. 9. σ. 398)• ο δήμος ούτος εκείτο εν τω κόλπω τω κατά το βόρειον του ακρωτηρίου Αστυπαλαίας, μεταξύ Αναφλύστου και Λάμπτρας, ως και εκ της σειράς της φυλαττομένης υπό του Στράβωνος φαίνεται (2 = Στραβ. β. 9. σ. 398) — Τα σύκα του τόπου τούτου ήσαν περίφημα (3 = Θεοκριτ. 1. 147 - Σχολ. Αθην. 14. σ. 952.).". [...]
  • Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt". Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Αιγιλία, δήμος της Αντιοχίδος φυλής. ο δημότης Αιγιλιεύς. τα τοπικά Αιγιλιάθεν, Αιγιλιάδε, Αιγιλιοί. έστι και νήσος μεταξύ Κρήτης και Πελοποννήσου Αιγίλεια. ο οικήτωρ Αιγίλιος, ως Κυθήριος". [...], σελ. 19.
  • Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834. Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Worterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Αιγίλος, ή Αιγιλία, δήμος της Αττικής, εκ της Αντιοχίδος φυλής (Κάτοικ. Αιγιλεύς, ή Αιγιλιεύς, και Επιρρ. Αιγιλιάθεν)". [...], σελ. 13.

packhum.org

epigraphy.packhum.org

  • Αιγιλ Attica (IG I-III), στην ιστοσελίδα: epigraphy.packhum.org

saronikoscity.gr

uoc.gr

anemi.lib.uoc.gr

  • Διονύσιος Σουρμελής, "Αττικά: ή περί δήμων Αττικής εν οις και περί τινων μερών του Άστεως". Υπό Διονύσιου Σουρμελή. Έκδοσις πρώτη. Τύποις Αλεξάνδρου Κ. Γκαρπολά, Εν Αθήναις 1854 και "Attika hē peri dēmōn Attikēs en hois kai peri tinōn merōn asteōs", Dionysios Surmelēs, Gkarpola, 1854, σελ. 53-54: [...] "Αίγιλος και Αιγιλία, και κατά τον Αθηναίον Αίγιλα• ο δημότης Αίγιλιεύς• ωνομάσθη δε ή παρά τον χόρτον Αίγιλον καλούμενον, ον τρώγουσιν αι αίγες, ή από Αιγίλου τινός ήρωος, ον μνημονεύει ο Αθηναιος εις το περί ισχάδων λέγων, «Φιλήμων δ' εν τω περί των Αττικών ονομάτων αιγιλίδας φησίν είναι τας καλλίστας ισχάδας. Αίγιλα δ' είναι δήμον της Αττικής από Αιγίλου τινός ήρωος ωνομασμένον. Χιλιδονίας τε καλείσθαι Ισχάδας τας Ερυθρομελαίνας». (β. ιδ'. κ. ιη')• καλούσι δε σήμερον οι Άθηναΐοι τάς χιλιδονίας σύκα βασιλικά δια το έξοχον αυτών ως προς την γλυκύτητα. Το όνομα Αίγιλος επεκράτησεν εις την συνήθειαν, όστις εν τη απαιδευσία ήκουσεν Αίλιμος, είτα Αίλιμπος, νυν δε κατά διόρθωσιν σοφών αρχαιολόγων Όλυμπος. Το περίεργον είνε ότι τινες των Ευρωπαίων περιηγητών δεν εδυνηθησαν να εύρωσι το αρχαίον όνομα του δήμου, αλλ' έκαστος άλλ' αντ' άλλων έλεγε και έγραφεν, εν ω είχον υπ' όψιν τον Αίγιλον εν τοις δημογράφοις, και τον Στράβωνα χειραγωγούντα αυτούς εις τον δήμον τούτον• δεν εχρειάζετο πολλή σκέψις εις τον έχοντα γνώσιν του Αίγιλος και της τοποθεσίας του εκ του Στράβωνος, και ακούοντα παρά των εντοπίων το Αίλιμος εν τη αυτή τοποθεσία, δια να εύρη τον δήμον τούτον, και ουχί να μεταφέρη αυτόθι το μέγα όρος του Ολύμπου, ταράττων και την ησυχίαν των Ολυμπίων Θεών. Και ο δήμος ούτος είνε σχεδόν ακατοίκητος. Εξ Οθωμανού μετεβιβάσθη κατά την αποκατάστασιν των πραγμάτων της Ελλάδος προς τους αδελφούς Μαρκέλλου Αιγινήτας, οίτινες επιμελούνται την βελτίωσιν του τόπου". [...]
  • Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής, "Τα Ελληνικά, ήτοι περιγραφή γεωγραφική, ιστορική, αρχαιολογική και στατιστική της αρχαίας και νέας Ελλάδος. Συνταχθείσα υπό Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, εις τρεις τόμους. Ων ο Α' διαλαμβάνει την Στερεάν, Ανατολικήν και Δυτικήν Ελλάδα, ο Β' την Πελοπόννησον και ο Γ' τας νήσους τας τε ελευθέρας και μη, και τον πίνακα, και εκδοθείσα υπό Κωνσταντίνου Αντωνιάδου."... τόμοι 1-3, Εκ του τυπογραφείου Κ. Αντωνιάδου. Εν Αθήναις 1853-1854, Ta Hellenkika: etoi perigraphe, geographike, historike, archaiologike, kai statistike tes archaias kai neas Hellados, Iakobos R. Rankabes, Ek tou typ. K. Antoniadou, 1853, Τόμος 1, σελ. 267-268: [...] "Αιγιλία, δήμος φυλής Αντιοχίδος, οι δημόται Αιγιλιείς, (9 = Στεφ. Βυζ. - Αρποκράτ.)• ο Στράβων ονομάζει αυτούς κατά λάθος, ως φαίνεται, ή αγνοώ επί τίνι λόγω, Αιγινείς (1 = Στραβ. β. 9. σ. 398)• ο δήμος ούτος εκείτο εν τω κόλπω τω κατά το βόρειον του ακρωτηρίου Αστυπαλαίας, μεταξύ Αναφλύστου και Λάμπτρας, ως και εκ της σειράς της φυλαττομένης υπό του Στράβωνος φαίνεται (2 = Στραβ. β. 9. σ. 398) — Τα σύκα του τόπου τούτου ήσαν περίφημα (3 = Θεοκριτ. 1. 147 - Σχολ. Αθην. 14. σ. 952.).". [...]

web.archive.org

wikisource.org

el.wikisource.org

  • Αθήναιος ο Ναυκρατίτης, «Δειπνοσοφισταί», Βιβλίον ιδ΄, 652 - p. 526-528: [...] "ἐν τούτοις τηρητέον καὶ τὴν τοῦ ἀτταγῆνος μνήμην. Φιλήμων δ᾽ ἐν τῷ περὶ τῶν Ἀττικῶν Ὀνομάτων Αἰγιλίδας φησὶν εἶναι τὰς καλλίστας ἰσχάδας: Αἴγιλα δ᾽ εἶναι δῆμον τῆς Ἀττικῆς ἀπὸ Αἰγίλου τινὸς ἥρωος ὠνομασμένον χελιδονίας δὲ καλεῖσθαι τὰς ἐρυθρομελαίνας ἰσχάδας. Θεόπομπος δ᾽ Εἰρήνῃ τὰς Τειθρασίας ἐπαινῶν ἰσχάδας φησὶν οὕτως: μᾶζαι πλακοῦντες, ἰσχάδες Τειθράσιαι. οὕτω δὲ ἦσαν περισπούδαστοι πᾶσιν ἀνθρώποις αἱ ἰσχάδες “ὄντως γὰρ” κατὰ τὸν Ἀριστοφάνην οὐδὲν γὰρ ὄντως γλυκύτερον τῶν ἰσχάδων". [...]
  • Στράβων, «Γεωγραφικά», Βιβλίο Θ', 1.21: [...] "Μετὰ δὲ τὸν Πειραιᾶ Φαληρεῖς δῆμος ἐν τῆι ἐφεξῆς παραλίαι• εἶθ᾽ Ἁλιμούσιοι Αἰξωνεῖς Ἁλαιεῖς οἱ Αἰξωνικοὶ Ἀναγυράσιοι• εἶτα Θοραιεῖς Λαμπτρεῖς Αἰγιλιεῖς Ἀναφλύστιοι Ἀζηνιεῖς• οὗτοι μὲν οἱ μέχρι τῆς ἄκρας τοῦ Σουνίου. μεταξὺ δὲ τῶν λεχθέντων δήμων μακρὰ ἄκρα, πρώτη μετὰ τοὺς Αἰξωνέας Ζωστήρ, εἶτ᾽ ἄλλη μετὰ Θοραιέας Ἀστυπάλαια•" [...]