Αλιμούς (Greek Wikipedia)

Analysis of information sources in references of the Wikipedia article "Αλιμούς" in Greek language version.

refsWebsite

Global rank Greek rank

5google.gr

4,082^nd place

15^th place

4web.archive.org

1^st place

4wikisource.org

27^th place

11^th place

3uoc.gr

9,599^th place

53^rd place

2brillonline.com

1,199^th place

529^th place

2culture.gr

5,106^th place

48^th place

1alimos.gov.gr

low place

1tufts.edu

155^th place

43^rd place

1packhum.org

5,585^th place

492^nd place

1academia.edu

121^st place

59^th place

1empressattica.com

low place

4,622^nd place

academia.edu

Γιώργος Πάλλης, Μεσαιωνικοί πύργοι στα παράλια της Αθήνας, Πόλη και ύπαιθρος στη Μεσόγειο. "Διαχρονία", Παράρτημα Β’ (Δεκέμβριος 2012), σελ. 145-160. ("Μedieval Towers on the Athenian Coastline, City and Landscape in the Mediterranean", Diachronia Supplement 2, December 2012, p. 145-160). Ενότητα: "Οι Τρεις Πύργοι στο Φάληρο", σελ. 152-154.

alimos.gov.gr

"Η ιστορία του Δήμου Αλίμου Αρχειοθετήθηκε 2016-10-13 στο Wayback Machine.", από την ιστοσελίδα: www.alimos.gov.gr του Δήμου Αλίμου.

brillonline.com

referenceworks.brillonline.com

[...] "Halimus: (Ἁλιμοῦς; Halimoûs). Attic asty-deme of the phyle Leontis, with three bouleutaí (for population size [4. 286]), according to Str. 9,1,21 located on the west coast of Attica between Phalerum and Aexone 35 stadia (= 6.2 km) from the city (Dem. Or. 57,10). H., which bordered Euonymon in the east, lay near the modern Halimos and Hagios Kosmas, the ancient cape Colias with the sanctuary of Demeter Thesmophoros and Kore (Paus. 1,31,1; Hsch. s.v. Κωλιάς; [1-3]; prehistorical settlement: [5]). Thesmophoria are documented for H.", Lohmann, Hans (Bochum), Halimus
[...] "Kolias akra: (Κωλιὰς ἄκρα; Kōlías ákra). Cape at the western coast of Attica [1] in the deme Halimus, modern Hagios Cosmas, with an Early Helladic settlement [3; 4]. This is where wreckage from the naval battle of Salamis (480 BC) was washed ashore (Hdt. 8,96). A sanctuary of Demeter Thesmophoros is attested by Plutarch (Solon 8,4), Pausanias (1,31,1), and Hesychius (s.v. Κ.) [2. 100]. The cult of Aphrodite Colias is localized by Str. 9,1,21 incorrectly in Anaphlystus". [...], Lohmann, Hans (Bochum), Kolias akra

culture.gr

listedmonuments.culture.gr

Έγκριση κήρυξης-οριοθέτησης του αρχαιολογικού χώρου στο λόφο «Αγίας Άννας», Δήμου Αλίμου, Περιφέρειας Αττικής^{[νεκρός σύνδεσμος]}: "Την κήρυξη και οριοθέτηση του αρχαιολογικού χώρου στο λόφο «Αγίας Άννας» ή «Κοινωνικής Δικαιοσύνης», στον αδόμητο χώρο πρασίνου του Ο.Τ. 271 του Δήμου Αλίμου, Περιφέρειας Αττικής, προκειμένου να προστατευθούν τα σημαντικά οικιστικά κατάλοιπα κλασικών χρόνων του αρχαίου δήμου των Αλιμουσίων, ο οποίος εκτεινόταν επί και πέριξ του λόφου της Αγίας Άννας, καθώς και τα ερείπια της παλαιοχριστιανικής βασιλικής του Αλιμούντος". Αρχαιολογικός χώρος στο λόφο «Αγίας Άννας», Δήμου Αλίμου, Περιφέρειας Αττικής^{[νεκρός σύνδεσμος]}. ΥΑ ΥΠΠΟΤ/ΓΔΑΠΚ/ΑΡΧ/Α1/Φ26/30526/1557/11-6-2012 - ΦΕΚ 206/ΑΑΠ/14-6-2012, σύμφωνα με το Διαρκή Κατάλογο των Κηρυγμένων Αρχαιολογικών χώρων και Μνημείων της Ελλάδος Αρχειοθετήθηκε 2018-04-01 στο Wayback Machine., της Διεύθυνσης Εθνικού Αρχείου Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού.
Έγκριση κήρυξης-οριοθέτησης του αρχαιολογικού χώρου στο λόφο «Πανί», Δήμου Αλίμου, Περιφέρειας Αττικής^{[νεκρός σύνδεσμος]}: "Την κήρυξη και οριοθέτηση του αρχαιολογικού χώρου στο λόφο «Πανί», Δήμου Αλίμου, Περιφέρειας Αττικής (Ο.Τ. Γ 570 και Γ 574), το όριο του οποίου συμπίπτει με τον θεσμοθετημένο κοινόχρηστο χώρο πρασίνου του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου του Δήμου Αλίμου (ΦΕΚ 618/Δ/1990), για λόγους προστασίας των αρχιτεκτονικών καταλοίπων των προϊστορικών χρόνων, του λατομείου της κλασικής εποχής και των οικιστικών καταλοίπων των μεσοβυζαντινών χρόνων, που βρίσκονται σε αυτόν". Αρχαιολογικός χώρος στο λόφο «Πανί», Δήμου Αλίμου, Περιφέρειας Αττικής^{[νεκρός σύνδεσμος]}. ΥΑ ΥΠΠΟΤ/ΓΔΑΠΚ/ΑΡΧ/Α1/Φ26/41549/2082/11-6-2012 - ΦΕΚ 205/ΑΑΠ/14-6-2012, σύμφωνα με το Διαρκή Κατάλογο των Κηρυγμένων Αρχαιολογικών χώρων και Μνημείων της Ελλάδος Αρχειοθετήθηκε 2018-04-01 στο Wayback Machine., της Διεύθυνσης Εθνικού Αρχείου Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού.

empressattica.com

Δημότες του Αλιμούντος Αρχειοθετήθηκε 2019-04-04 στο Wayback Machine.. Αναζήτηση με τη λέξη-κλειδί στον τόπο (Place): ALIMOUSIOS (στα κεφαλαία αγγλικά), στις ιστοσελίδες: empressattica.com και atheniansproject.com του Προγράμματος «Αθηναίοι» = Athenians Project

google.gr

books.google.gr

Διονύσιος Σουρμελής, "Αττικά: ή περί δήμων Αττικής εν οις και περί τινων μερών του Άστεως". Υπό Διονύσιου Σουρμελή. Έκδοσις πρώτη. Τύποις Αλεξάνδρου Κ. Γκαρπολά, Εν Αθήναις 1854 και "Attika hē peri dēmōn Attikēs en hois kai peri tinōn merōn asteōs", Dionysios Surmelēs, Gkarpola, 1854, σελ. 45: [...] "Αλιμούς, Αλιμούσιος ο δημότης, ην δε ούτος εκ των μάλλον κατοικημένων και ονομαστός, παράλιος ων• ωνομάσθη δε από του χόρτου αλίμου (αρμύρα νυν καλουμένου)• διότι αυτόθι αναφύεται πολύ, και το τρώγουσι τα πρόβατα. Βεβαιοί και ο Ετυμολόγος την από του χόρτου ονομασίαν. Η μεν κώμη ην κατά το νυν λεγόμενον Καλαμάκι, ο δε λιμήν των Αλιμουσίων ην ο νυν λεγόμενος άγιος Κοσμας, δια την αυτόθι εκκλησίαν του αγίου τούτου. Απέχει δε της πόλεως Αθηνών σταδίους τριάκοντα πέντε κατά Δημοσθένην. (Κατά Ευβουλίδου κ. γ'. §. 6.) Η απόστασις αύτη και το χόρτον του Αλίμου είνε δύο αναντίρρητα μέσα της ανευρέσεως του δήμου". [...]
Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής, "Τα Ελληνικά, ήτοι περιγραφή γεωγραφική, ιστορική, αρχαιολογική και στατιστική της αρχαίας και νέας Ελλάδος. Συνταχθείσα υπό Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, εις τρεις τόμους. Ων ο Α' διαλαμβάνει την Στερεάν, Ανατολικήν και Δυτικήν Ελλάδα, ο Β' την Πελοπόννησον και ο Γ' τας νήσους τας τε ελευθέρας και μη, και τον πίνακα, και εκδοθείσα υπό Κωνσταντίνου Αντωνιάδου."... τόμοι 1-3, Εκ του τυπογραφείου Κ. Αντωνιάδου. Εν Αθήναις 1853-1854, Ta Hellenkika: etoi perigraphe, geographike, historike, archaiologike, kai statistike tes archaias kai neas Hellados, Iakobos R. Rankabes, Ek tou typ. K. Antoniadou, 1853, Τόμος 1, σελ. 273: [...] "Αλιμούς, δήμος φυλής Δεοντίδος (5 = Στεφ. Βυζ. — Αρποκρατ. — Σουίδ.) παρά την προς δυσμάς θάλασσαν κατά το δυτ-βόρειον της Αιξωνής, μεταξύ αύτης και του Φαληρού• η θέσις του Αλιμούντος προσδιορίζεται δια τινος χωρίου του Δημοσθένους (6 = Δημοσθ. κ. Ευβελ. σ. 1302) εις απόστασιν 35 σταδίων από των Αθηνών και επίσης εις τοσαύτην από του Φαληρού. — εν Αλιμούντι ην ναος Δήμητρος Θεσμοφόρου και Κόρης (1 = Παυσ. Αττ. κ. 31), και έτερος δε Ηρακλέους (2 = Δημοσθ. αυτ. σ. 1414, 1419.). Οι δημόται Αλιμούσιοι. — Η ανωτέρω απόστασις συμπίπτει μόνον κατά το μιχρόν ακρωτήριον Καλαμάκι• κατά το όπισθεν του ακρωτηρίου τούτου υπάρχει λόφος μικρός άλλά καταφανής και επ' αυτού εκκλησία του Αγ. Κοσμά• ίσως το όνομα Καλαμάκι είναι παραφθορά του Αλιμούς (3 = Ληκ. Δημ.).". [...]
Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Αλιμούς, δήμος της Λεοντίδος φυλής. Καλλίμαχος δε πόλιν ηγείται. ο δημότης Αλιμούσιος. τα τοπικά Αλιμουντόθεν, Αλιμουντάδε, Αλιμούντι". [...], σελ. 33.
Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Κωλιάς, άκρα ήτοι Φαληροί ακτή, όπου και Αφροδίτη Κωλιάς. ο δε τόπος [ούτως] καλείται• εγκείμενος γαρ εστίν, όμοιος δε άνθρώπου κώλω). τα τοπικά Κωλιάθεν και Κωλιοί εν τόπω και Κωλιάδε. το εθνικόν Κωλιεύς. όθεν και το Κωλιάς και Κώλιον ουδέτερον. και Κώλιοι, ως Σούνιοι". [...], σελ. 177.
Διονύσιος Σουρμελής, "Αττικά: ή περί δήμων Αττικής εν οις και περί τινων μερών του Άστεως". Υπό Διονύσιου Σουρμελή. Έκδοσις πρώτη. Τύποις Αλεξάνδρου Κ. Γκαρπολά, Εν Αθήναις 1854 και "Attika hē peri dēmōn Attikēs en hois kai peri tinōn merōn asteōs", Dionysios Surmelēs, Gkarpola, 1854, σελ. 37-38: [...] "Κωλιάς, ο δημότης Κωλιεύς κατά τον Στέφανον• Ακρωτήριον μεν ονομασθέν από κωλής, σημαινούσης το παρ' ημίν λεγόμενον κωλομήρι• διότι η άκρα αύτη σχηματίζει πόδα ανθρώπου. Κατοικείτο δε και η Κωλιάς παλαιόθεν και τούτο βεβαιούται εκ του χρησμού ειπόντος• «Κωλιάδες δε γυναίκες ερετμοίσι Φρίξουσι». (Ήροδ. β. ή. § 96. - και Στράβ. β. θ'. σελ. 398). Μάλιστα δε ότι ενταύθα κατεσκευάζοντο πήλινα αγγεία εξαίρετα κατά τον Πλούταρχον. «Εν Κωλιάδι όστρακα κάλλιστα» λέγει ο Σχολιαστής του Αριστοφάνους εν Λυσιστράτη στίχ. 2• και νυν τοιαύτα εισίν, αλλά σπάνια. Καλείται δε νυν η Κωλιάς τρεις Πύργοι. Επειδή δε διεφιλονεικήθη η θέσις της Κωλιάδος παρά τισιν, ώστε ηναγκάσθην άλλοτε ν' ανασκευάσω την περί αύτης πραγματείαν του Ουλερίχου, κρίνω αναγκαίον να καταχωρίσω και ενταύθα την διατριβήν, όπως κατεχωρίσθη εις την Ιστορίαν των Αθηνών.". [...] κ.ε. σελ. 39-44.

packhum.org

epigraphy.packhum.org

Αλιμ Attica (IG I-III), στην ιστοσελίδα: epigraphy.packhum.org

tufts.edu

perseus.tufts.edu

(EN) Henry Liddell e Robert Scott, ἅλιμος, in "A Greek-English Lexicon", 1940.

uoc.gr

anemi.lib.uoc.gr

Διονύσιος Σουρμελής, "Αττικά: ή περί δήμων Αττικής εν οις και περί τινων μερών του Άστεως". Υπό Διονύσιου Σουρμελή. Έκδοσις πρώτη. Τύποις Αλεξάνδρου Κ. Γκαρπολά, Εν Αθήναις 1854 και "Attika hē peri dēmōn Attikēs en hois kai peri tinōn merōn asteōs", Dionysios Surmelēs, Gkarpola, 1854, σελ. 45: [...] "Αλιμούς, Αλιμούσιος ο δημότης, ην δε ούτος εκ των μάλλον κατοικημένων και ονομαστός, παράλιος ων• ωνομάσθη δε από του χόρτου αλίμου (αρμύρα νυν καλουμένου)• διότι αυτόθι αναφύεται πολύ, και το τρώγουσι τα πρόβατα. Βεβαιοί και ο Ετυμολόγος την από του χόρτου ονομασίαν. Η μεν κώμη ην κατά το νυν λεγόμενον Καλαμάκι, ο δε λιμήν των Αλιμουσίων ην ο νυν λεγόμενος άγιος Κοσμας, δια την αυτόθι εκκλησίαν του αγίου τούτου. Απέχει δε της πόλεως Αθηνών σταδίους τριάκοντα πέντε κατά Δημοσθένην. (Κατά Ευβουλίδου κ. γ'. §. 6.) Η απόστασις αύτη και το χόρτον του Αλίμου είνε δύο αναντίρρητα μέσα της ανευρέσεως του δήμου". [...]
Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής, "Τα Ελληνικά, ήτοι περιγραφή γεωγραφική, ιστορική, αρχαιολογική και στατιστική της αρχαίας και νέας Ελλάδος. Συνταχθείσα υπό Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, εις τρεις τόμους. Ων ο Α' διαλαμβάνει την Στερεάν, Ανατολικήν και Δυτικήν Ελλάδα, ο Β' την Πελοπόννησον και ο Γ' τας νήσους τας τε ελευθέρας και μη, και τον πίνακα, και εκδοθείσα υπό Κωνσταντίνου Αντωνιάδου."... τόμοι 1-3, Εκ του τυπογραφείου Κ. Αντωνιάδου. Εν Αθήναις 1853-1854, Ta Hellenkika: etoi perigraphe, geographike, historike, archaiologike, kai statistike tes archaias kai neas Hellados, Iakobos R. Rankabes, Ek tou typ. K. Antoniadou, 1853, Τόμος 1, σελ. 273: [...] "Αλιμούς, δήμος φυλής Δεοντίδος (5 = Στεφ. Βυζ. — Αρποκρατ. — Σουίδ.) παρά την προς δυσμάς θάλασσαν κατά το δυτ-βόρειον της Αιξωνής, μεταξύ αύτης και του Φαληρού• η θέσις του Αλιμούντος προσδιορίζεται δια τινος χωρίου του Δημοσθένους (6 = Δημοσθ. κ. Ευβελ. σ. 1302) εις απόστασιν 35 σταδίων από των Αθηνών και επίσης εις τοσαύτην από του Φαληρού. — εν Αλιμούντι ην ναος Δήμητρος Θεσμοφόρου και Κόρης (1 = Παυσ. Αττ. κ. 31), και έτερος δε Ηρακλέους (2 = Δημοσθ. αυτ. σ. 1414, 1419.). Οι δημόται Αλιμούσιοι. — Η ανωτέρω απόστασις συμπίπτει μόνον κατά το μιχρόν ακρωτήριον Καλαμάκι• κατά το όπισθεν του ακρωτηρίου τούτου υπάρχει λόφος μικρός άλλά καταφανής και επ' αυτού εκκλησία του Αγ. Κοσμά• ίσως το όνομα Καλαμάκι είναι παραφθορά του Αλιμούς (3 = Ληκ. Δημ.).". [...]
Διονύσιος Σουρμελής, "Αττικά: ή περί δήμων Αττικής εν οις και περί τινων μερών του Άστεως". Υπό Διονύσιου Σουρμελή. Έκδοσις πρώτη. Τύποις Αλεξάνδρου Κ. Γκαρπολά, Εν Αθήναις 1854 και "Attika hē peri dēmōn Attikēs en hois kai peri tinōn merōn asteōs", Dionysios Surmelēs, Gkarpola, 1854, σελ. 37-38: [...] "Κωλιάς, ο δημότης Κωλιεύς κατά τον Στέφανον• Ακρωτήριον μεν ονομασθέν από κωλής, σημαινούσης το παρ' ημίν λεγόμενον κωλομήρι• διότι η άκρα αύτη σχηματίζει πόδα ανθρώπου. Κατοικείτο δε και η Κωλιάς παλαιόθεν και τούτο βεβαιούται εκ του χρησμού ειπόντος• «Κωλιάδες δε γυναίκες ερετμοίσι Φρίξουσι». (Ήροδ. β. ή. § 96. - και Στράβ. β. θ'. σελ. 398). Μάλιστα δε ότι ενταύθα κατεσκευάζοντο πήλινα αγγεία εξαίρετα κατά τον Πλούταρχον. «Εν Κωλιάδι όστρακα κάλλιστα» λέγει ο Σχολιαστής του Αριστοφάνους εν Λυσιστράτη στίχ. 2• και νυν τοιαύτα εισίν, αλλά σπάνια. Καλείται δε νυν η Κωλιάς τρεις Πύργοι. Επειδή δε διεφιλονεικήθη η θέσις της Κωλιάδος παρά τισιν, ώστε ηναγκάσθην άλλοτε ν' ανασκευάσω την περί αύτης πραγματείαν του Ουλερίχου, κρίνω αναγκαίον να καταχωρίσω και ενταύθα την διατριβήν, όπως κατεχωρίσθη εις την Ιστορίαν των Αθηνών.". [...] κ.ε. σελ. 39-44.

web.archive.org

"Η ιστορία του Δήμου Αλίμου Αρχειοθετήθηκε 2016-10-13 στο Wayback Machine.", από την ιστοσελίδα: www.alimos.gov.gr του Δήμου Αλίμου.
Έγκριση κήρυξης-οριοθέτησης του αρχαιολογικού χώρου στο λόφο «Αγίας Άννας», Δήμου Αλίμου, Περιφέρειας Αττικής^{[νεκρός σύνδεσμος]}: "Την κήρυξη και οριοθέτηση του αρχαιολογικού χώρου στο λόφο «Αγίας Άννας» ή «Κοινωνικής Δικαιοσύνης», στον αδόμητο χώρο πρασίνου του Ο.Τ. 271 του Δήμου Αλίμου, Περιφέρειας Αττικής, προκειμένου να προστατευθούν τα σημαντικά οικιστικά κατάλοιπα κλασικών χρόνων του αρχαίου δήμου των Αλιμουσίων, ο οποίος εκτεινόταν επί και πέριξ του λόφου της Αγίας Άννας, καθώς και τα ερείπια της παλαιοχριστιανικής βασιλικής του Αλιμούντος". Αρχαιολογικός χώρος στο λόφο «Αγίας Άννας», Δήμου Αλίμου, Περιφέρειας Αττικής^{[νεκρός σύνδεσμος]}. ΥΑ ΥΠΠΟΤ/ΓΔΑΠΚ/ΑΡΧ/Α1/Φ26/30526/1557/11-6-2012 - ΦΕΚ 206/ΑΑΠ/14-6-2012, σύμφωνα με το Διαρκή Κατάλογο των Κηρυγμένων Αρχαιολογικών χώρων και Μνημείων της Ελλάδος Αρχειοθετήθηκε 2018-04-01 στο Wayback Machine., της Διεύθυνσης Εθνικού Αρχείου Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού.
Έγκριση κήρυξης-οριοθέτησης του αρχαιολογικού χώρου στο λόφο «Πανί», Δήμου Αλίμου, Περιφέρειας Αττικής^{[νεκρός σύνδεσμος]}: "Την κήρυξη και οριοθέτηση του αρχαιολογικού χώρου στο λόφο «Πανί», Δήμου Αλίμου, Περιφέρειας Αττικής (Ο.Τ. Γ 570 και Γ 574), το όριο του οποίου συμπίπτει με τον θεσμοθετημένο κοινόχρηστο χώρο πρασίνου του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου του Δήμου Αλίμου (ΦΕΚ 618/Δ/1990), για λόγους προστασίας των αρχιτεκτονικών καταλοίπων των προϊστορικών χρόνων, του λατομείου της κλασικής εποχής και των οικιστικών καταλοίπων των μεσοβυζαντινών χρόνων, που βρίσκονται σε αυτόν". Αρχαιολογικός χώρος στο λόφο «Πανί», Δήμου Αλίμου, Περιφέρειας Αττικής^{[νεκρός σύνδεσμος]}. ΥΑ ΥΠΠΟΤ/ΓΔΑΠΚ/ΑΡΧ/Α1/Φ26/41549/2082/11-6-2012 - ΦΕΚ 205/ΑΑΠ/14-6-2012, σύμφωνα με το Διαρκή Κατάλογο των Κηρυγμένων Αρχαιολογικών χώρων και Μνημείων της Ελλάδος Αρχειοθετήθηκε 2018-04-01 στο Wayback Machine., της Διεύθυνσης Εθνικού Αρχείου Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού.
Δημότες του Αλιμούντος Αρχειοθετήθηκε 2019-04-04 στο Wayback Machine.. Αναζήτηση με τη λέξη-κλειδί στον τόπο (Place): ALIMOUSIOS (στα κεφαλαία αγγλικά), στις ιστοσελίδες: empressattica.com και atheniansproject.com του Προγράμματος «Αθηναίοι» = Athenians Project

wikisource.org

el.wikisource.org

Στράβων, «Γεωγραφικά», Βιβλίο Θ΄ 1.21: [...] "Μετὰ δὲ τὸν Πειραιᾶ Φαληρεῖς δῆμος ἐν τῆι ἐφεξῆς παραλίαι• εἶθ᾽ Ἁλιμούσιοι Αἰξωνεῖς Ἁλαιεῖς οἱ Αἰξωνικοὶ Ἀναγυράσιοι• εἶτα Θοραιεῖς Λαμπτρεῖς Αἰγιλιεῖς Ἀναφλύστιοι Ἀζηνιεῖς• οὗτοι μὲν οἱ μέχρι τῆς ἄκρας τοῦ Σουνίου". [...]
Δημοσθένης, «Έφεσις προς Ευβουλίδην», 10: [...] "τοῦ γὰρ δήμου ἡμῖν, ὦ ἄνδρες δικασταί, πέντε καὶ τριάκοντα στάδια τοῦ ἄστεως ἀπέχοντος καὶ τῶν πλείστων ἐκεῖ οἰκούντων, ἀπεληλύθεσαν οἱ πολλοί•" [...]
Παυσανίας, «Ελλάδος Περιήγησις», «Αττικά», 31.1: [...] "δῆμοι δὲ οἱ μικροὶ τῆς Ἀττικῆς, ὡς ἔτυχεν ἕκαστος οἰκισθείς, τάδε ἐς μνήμην παρείχοντο• Ἀλιμουσίοις <μὲν> Θεσμοφόρου Δήμητρος καὶ Κόρης ἐστὶν ἱερόν, ἐν Ζωστῆρι <δὲ> ἐπὶ θαλάσσης καὶ βωμὸς Ἀθηνᾶς καὶ Ἀπόλλωνος καὶ Ἀρτέμιδος καὶ Λητοῦς. τεκεῖν μὲν οὖν Λητὼ τοὺς παῖδας ἐνταῦθα οὔ φασι, λύσασθαι δὲ τὸν ζωστῆρα ὡς τεξομένην, καὶ τῷ χωρίῳ διὰ τοῦτο γενέσθαι τὸ ὄνομα. Προσπαλτίοις δέ ἐστι καὶ τούτοις Κόρης καὶ Δήμητρος ἱερόν, Ἀναγυρασίοις δὲ Μητρὸς θεῶν ἱερόν• Κεφαλῆσι δὲ οἱ Διόσκουροι νομίζονται μάλιστα, Μεγάλους γὰρ σφᾶς οἱ ταύτῃ θεοὺς ὀνομάζουσιν".
Πλούταρχος, «Βίοι Παράλληλοι», «Σόλων», 8-9: "[8.1] ἐπεὶ δὲ μακρόν τινα καὶ δυσχερῆ πόλεμον οἱ ἐν ἄστει περὶ τῆς Σαλαμινίων νήσου Μεγαρεῦσι πολεμοῦντες ἐξέκαμον, καὶ νόμον ἔθεντο μήτε γράψαι τινὰ μήτ' εἰπεῖν αὖθις ὡς χρὴ τὴν πόλιν ἀντιποιεῖσθαι τῆς Σαλαμῖνος, ἢ θανάτῳ ζημιοῦσθαι, βαρέως φέρων τὴν ἀδοξίαν ὁ Σόλων, καὶ τῶν νέων ὁρῶν πολλοὺς δεομένους ἀρχῆς ἐπὶ τὸν πὸλεμον, αὐτοὺς δὲ μὴ θαῤῥοῦντας ἄρξασθαι διὰ τὸν νόμον, ἐσκήψατο μὲν ἔκστασιν τῶν λογισμῶν, [8.2] καὶ λόγος εἰς τὴν πόλιν ἐκ τῆς οἰκίας διεδόθη παρακινητικῶς ἔχειν αὐτόν, ἐλεγεῖα δὲ κρύφα συνθεὶς καὶ μελετήσας ὥστε λέγειν ἀπὸ στόματος, ἐξεπήδησεν εἰς τὴν ἀγορὰν ἄφνω πιλίδιον περιθέμενος. ὄχλου δὲ πολλοῦ συνδραμόντος ἀναβὰς ἐπὶ τὸν τοῦ κήρυκος λίθον ἐν ᾠδῇ διεξῆλθε τὴν ἐλεγείαν, ἧς ἐστιν ἀρχή: αὐτὸς κῆρυξ ἦλθον ἀφ' ἱμερτῆς Σαλαμῖνος, / κόσμον ἐπέων ᾠδὴν ἀντ' ἀγορῆς θέμενος. [8.3] τοῦτο τὸ ποίημα Σαλαμὶς ἐπιγέγραπται καὶ στίχων ἑκατόν ἐστι, χαριέντως πάνυ πεποιημένον. τότε δὲ ᾀσθέντος αὐτοῦ καὶ τῶν φίλων τοῦ Σόλωνος ἀρξαμένων ἐπαινεῖν, μάλιστα δὲ τοῦ Πεισιστράτου τοῖς πολίταις ἐγκελευομένου καὶ παρορμῶντος πεισθῆναι τῷ λέγοντι, λύσαντες τὸν νόμον αὖθις ἥπτοντο τοῦ πολέμου, προστησάμενοι τὸν Σόλωνα. [8.4] τὰ μὲν οὖν δημώδη τῶν λεγομένων τοιαῦτ' ἐστίν, ὅτι πλεύσας ἐπὶ Κωλιάδα μετὰ τοῦ Πεισιστράτου, καὶ καταλαβὼν αὐτόθι πάσας τὰς γυναῖκας τῇ Δήμητρι τὴν πάτριον θυσίαν ἐπιτελούσας, ἔπεμψεν ἄνδρα πιστὸν εἰς Σαλαμῖνα προσποιούμενον αὐτόμολον εἶναι, κελεύοντα τοὺς Μεγαρεῖς, εἰ βούλονται τῶν Ἀθηναίων τὰς πρώτας λαβεῖν γυναῖκας, ἐπὶ Κωλιάδα μετ' αὐτοῦ πλεῖν τὴν ταχίστην. [8.5] ὡς δὲ πεισθέντες οἱ Μεγαρεῖς ἄνδρας ἐξέπεμψαν ἐν τῷ πλοίῳ καὶ κατεῖδεν ὁ Σόλων τὸ πλοῖον ἐλαυνόμενον ἀπὸ τῆς νήσου, τὰς μὲν γυναῖκας ἐκποδὼν ἀπελθεῖν ἐκέλευσε, τῶν δὲ νεωτέρων τοὺς μηδέπω γενειῶντας ἐνδύμασι καὶ μίτραις καὶ ὑποδήμασι τοῖς ἐκείνων σκευασαμένους καὶ λαβόντας ἐγχειρίδια κρυπτὰ παίζειν καὶ χορεύειν προσέταξε πρὸς τῇ θαλάσσῃ, μέχρις ἂν ἀποβῶσιν οἱ πολέμιοι καὶ γένηται τὸ πλοῖον ὑποχείριον. [8.6] οὕτω δὴ τούτων πραττομένων, ὑπαχθέντες οἱ Μεγαρεῖς τῇ ὄψει καὶ προσμίξαντες ἐγγύς, ἐξεπήδων ὡς ἐπὶ γυναῖκας, ἁμιλλώμενοι πρὸς ἀλλήλους, ὥστε μηδένα διαφυγεῖν, ἀλλὰ πάντας ἀπολέσθαι, καὶ τὴν νῆσον ἐπιπλεύσαντας εὐθὺς ἔχειν τοὺς Ἀθηναίους. [9.1] ἄλλοι δέ φασιν οὐ τοῦτον τὸν τρόπον γενέσθαι τὴν κατάληψιν, ἀλλὰ πρῶτον μὲν αὐτῷ τὸν ἐν Δελφοῖς θεὸν χρῆσαι". [...]