https://www.rizospastis.gr/story.do?id=3161445«[...]Το έργο του αγαπήθηκε από τους ανθρώπους του θεάτρου, τους κριτικούς, που σχεδόν ομοφώνως επικρότησαν το έργο του, πιστεύοντας πολλοί ότι αποτελούσε ορόσημο που σηματοδότησε την έξοδο του ελληνικού θεάτρου από την ηθογραφία, μέσα στο οποίο είχαμε μείνει αποκλεισμένοι για περισσότερο από εβδομήντα χρόνια, αλλά και από το κοινό. Υπήρξε ο συγγραφέας που αποπειράθηκε να μιλήσει για τη μοναξιά, σαν καθοριστικό στοιχείο της ανθρώπινης ύπαρξης, σε γλώσσα εξαιρετικά αληθινή, οικεία, άμεση, πειστική. Οι χαρακτήρες των περισσότερων έργων του είναι οι πλέον αντιπροσωπευτικοί αυτών που συναντούμε στην Ελλάδα. Είναι οι χαρακτήρες των ανθρώπων της νεοελληνικής πραγματικότητας των πρώτων μεταπολεμικών δεκαετιών, πραγματικότητα που χάραξε βαθιά τη μνήμη και τη νοοτροπία και των επόμενων γενιών. Χαρακτήρες λαϊκοί, οικείοι, αυθεντικοί, άνθρωποι που αναζητούν μια καλύτερη ζωή, καταφεύγοντας στην ονειροπόληση, στις φαντασιώσεις, αλλά και σε ανταγωνισμούς, παραγοντισμούς, ακόμα και αθλιότητες.»
syros-agenda.gr
Συνδυάζοντας το ενδελεχές ανθρωπολογικό βλέμμα με μια ευφάνταστη ποιητική ορμή, ο καρπός της συνεργασίας ανάμεσα σε κάποιες από τις πιο εμβληματικές μορφές της διανόησης στη μεταπολεμική Ελλάδα (Δημήτρης Κεχαΐδης, Γιάννης Μπακογιαννόπουλος, Σταύρος Τορνές, Ροβήρος Μανθούλης, κ.ά.) είναι ένα σπάνιο, ανεκτίμητο τεκμήριο των τεχνικών ψαρέματος στα ανοιχτά της Λέσβου, αλλά και ενός τρόπου ζωής που δεν υπάρχει πια.https://www.syros-agenda.gr/8o-diethnes-festival-kinimatografou-syrou-2020/
