δευτερογενής πηγή (με βάση έκδοση της UEFA για την 50ετηρίδα της το 2004)[6] καταγράφει την ΕΠΟ στα 30 ιδρυτικά μέλη, όμως το σχετικό λήμμα της Βικιπαίδειας στην αγγλική αναφέρει ως τέτοια μάλλον τις ομοσπονδίες Βελγίου, Γαλλίας, Ιταλίας και 25 τα χρονικά πρώτα μέλη
υπό την πίεση επικείμενων διώξεων –έγιναν γνωστές 3½ μήνες έπειτα– αυτού και συνολικά 9 ενεργών ή πρώην μελών του ΔΣ και στελεχών της ΕΠΟ για τη σύσταση της εγκληματικής οργάνωσης στο ελληνικό ποδόσφαιρο.[36][37] Οι διώξεις προστέθηκαν στις επίσης κακουργηματικές για την Κάρτα Υγείας Ποδοσφαιριστή,[38] τους παράτυπους Πίνακες Διαιτητών 2012 –πριν εκλεχθεί– όντας πρόεδρος της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας (ΚΕΔ), τις πλαστές φορολογικές/ασφαλιστικές ενημερότητες κάποιων ΠΑΕ,[39] όπως και στις καταγγελίες εμπλοκής του στην υπόθεση ξυλοδαρμού του αρχιδιαιτητή Χριστόφορου Ζωγράφου.[40] Παραιτηθείς ο Σαρρής, φέρεται να επικαλέστηκε "πόλεμο" διαφόρων κύκλων,[41] προσωπικούς λόγους και αδυναμία έκδοσης ατομικής φορολογικής ενημερότητας εξαιτίας της θέσης του στην ομοσπονδία,[42] ενώ επισήμως δήλωσε ότι η αποχώρηση αφορά στην ενημερότητα –τελικά– της ΕΠΟ που η προσχηματική της άρση από την πολιτεία στερούσε στις τοπικές ΕΠΣ την κρατική επιχορήγηση[43] (ζήτημα ήδη όμως διευθετημένο με τροπολογία της Βουλής).[44] Πέραν της μακράς ανάλυσης ότι το πρόβλημα του αθλήματος στην Ελλάδα είναι οι πολιτικοί της, σε ευθυγράμμιση με την προ εξαετίας επιστολή παραίτησης του Β. Γκαγκάτση, η δική του είχε αναφορές για άτομα ταραγμένης ψυχοσύνθεσης λόγω ιδιαιτεροτήτων σε πολύ προσωπικές επιλογές, εποχή και νοοτροπία κρατικού ολοκληρωτισμού, περιπλανώμενους άφραγκους ιδιοκτήτες «ΠΑΕ», παράνοιες του καθένα κ.ά[45]
