Βιργίλιος, Georgicon, 2.159-164 «An mare, quod supra, memorem, quodque adluit infra anne lacus tantos? Te, Lari maxume, teque, fluctibus et fremitu adsurgens Benace marino an memorem portus Lucrinoque addita claustra atque indignatum magnis stridoribus aequor Iulia qua ponto longe sonat unda refuso Tyrrhenusque fretis inmittitur aestus Avernis?», σε μετάφραση «Το πέλαγο να μελετήσω εκείνο, Που από ταπάνου βρέχει την, ή τάλλο ταποκάτου; Ή και τες τόσες λίμνες της; Εσέ, ω μεγάλε Λάριε, Κ' εσένα που με κύματα φουσκόνεις, ω Βηνάκε, Και με ροές θαλασσινές; Ή και να μελετήσω Τες έπαρσες που εβάλθηκαν στο Λάκκο το Λουκρίνο, Και τα λιμάνια, και τ' αφριά, που δυνατά βροντώντας, Αγαναχτούν σ' εκείνο εκεί το μέρος, όπου αχάει Την άρμη ξαναχύνοντας το Ιουλιανό το κύμα Κι' ο σάλος μπαίνει ο Τυρρηνός στο στένωμα του Αόρνου;» μετάφραση από «Τα Γεωργικά του Βεργιλίου, Μεταφρασμένα από τον Κωνσταντίνο Θεοτόκη, Τυβίγγη, Τυπογραφείο του Ερρίκου Αλούπη Νεώτερου, 1909Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine.
tufts.edu
perseus.tufts.edu
Βιργίλιος, Georgicon, 2.159-164 «An mare, quod supra, memorem, quodque adluit infra anne lacus tantos? Te, Lari maxume, teque, fluctibus et fremitu adsurgens Benace marino an memorem portus Lucrinoque addita claustra atque indignatum magnis stridoribus aequor Iulia qua ponto longe sonat unda refuso Tyrrhenusque fretis inmittitur aestus Avernis?», σε μετάφραση «Το πέλαγο να μελετήσω εκείνο, Που από ταπάνου βρέχει την, ή τάλλο ταποκάτου; Ή και τες τόσες λίμνες της; Εσέ, ω μεγάλε Λάριε, Κ' εσένα που με κύματα φουσκόνεις, ω Βηνάκε, Και με ροές θαλασσινές; Ή και να μελετήσω Τες έπαρσες που εβάλθηκαν στο Λάκκο το Λουκρίνο, Και τα λιμάνια, και τ' αφριά, που δυνατά βροντώντας, Αγαναχτούν σ' εκείνο εκεί το μέρος, όπου αχάει Την άρμη ξαναχύνοντας το Ιουλιανό το κύμα Κι' ο σάλος μπαίνει ο Τυρρηνός στο στένωμα του Αόρνου;» μετάφραση από «Τα Γεωργικά του Βεργιλίου, Μεταφρασμένα από τον Κωνσταντίνο Θεοτόκη, Τυβίγγη, Τυπογραφείο του Ερρίκου Αλούπη Νεώτερου, 1909Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine.
Βιργίλιος, Georgicon, 2.159-164 «An mare, quod supra, memorem, quodque adluit infra anne lacus tantos? Te, Lari maxume, teque, fluctibus et fremitu adsurgens Benace marino an memorem portus Lucrinoque addita claustra atque indignatum magnis stridoribus aequor Iulia qua ponto longe sonat unda refuso Tyrrhenusque fretis inmittitur aestus Avernis?», σε μετάφραση «Το πέλαγο να μελετήσω εκείνο, Που από ταπάνου βρέχει την, ή τάλλο ταποκάτου; Ή και τες τόσες λίμνες της; Εσέ, ω μεγάλε Λάριε, Κ' εσένα που με κύματα φουσκόνεις, ω Βηνάκε, Και με ροές θαλασσινές; Ή και να μελετήσω Τες έπαρσες που εβάλθηκαν στο Λάκκο το Λουκρίνο, Και τα λιμάνια, και τ' αφριά, που δυνατά βροντώντας, Αγαναχτούν σ' εκείνο εκεί το μέρος, όπου αχάει Την άρμη ξαναχύνοντας το Ιουλιανό το κύμα Κι' ο σάλος μπαίνει ο Τυρρηνός στο στένωμα του Αόρνου;» μετάφραση από «Τα Γεωργικά του Βεργιλίου, Μεταφρασμένα από τον Κωνσταντίνο Θεοτόκη, Τυβίγγη, Τυπογραφείο του Ερρίκου Αλούπη Νεώτερου, 1909Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine.
