Στη διαμάχη μεταξύ του Πτολεμαίου ΣΤ΄ του Φιλομήτορος και της συζύγου του Κλεοπάτρας Β΄, κατά του αδελφού του, που αργότερα θα γίνει γνωστός με το όνομα Ευεργέτης Β΄, οι Ιουδαίοι της Αλεξάνδρειας είχαν ταχθεί στο πλευρό του πρώτου. Όταν όμως ο δεύτερος επικράτησε, εκδικήθηκε τους υποστηρικτές του αδερφού του και τους εξόρισε (Μελέτση, σελ. 84). Μελέτση, Κυριακή (2009). Η παρουσία των Εβραίων στις ελληνικές πόλεις της Β΄ περιοδείας του Αποστόλου Παύλου. Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος. ISBN978-960-86029-8-4.
Αιτία η ανάμειξή τους στα πολιτικά πράγματα του ελληνιστικού βασιλείου της Αιγύπτου. Τάχθηκαν κατά του Πτολεμαίου του Σωτήρος (117 – 81 π.Χ.) και θέλησαν να βοηθήσουν τη μητέρα του Κλεοπάτρα Β΄ να πάρει το θρόνο. Μετά την αποτυχία τους κατέφυγαν στη Θεσσαλονίκη (Μελέτση, σελ. 85). Μελέτση, Κυριακή (2009). Η παρουσία των Εβραίων στις ελληνικές πόλεις της Β΄ περιοδείας του Αποστόλου Παύλου. Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος. ISBN978-960-86029-8-4.
Μια επιτύμβια επιγραφή στη Θεσσαλονίκη έχει ανεγερθεί για τον Αβραάμ και τη σύζυγο του Θεοδότη. Η επιγραφή αυτή χρονολογείται στο τέλος του 2ου μ.Χ. αι. και η χρονολόγηση αυτή θεωρείται απόδειξη για την αρχαιότητα της ιουδαϊκής κοινότητας στη Θεσσαλονίκη (Μελέτση, σελ. 36). Μελέτση, Κυριακή (2009). Η παρουσία των Εβραίων στις ελληνικές πόλεις της Β΄ περιοδείας του Αποστόλου Παύλου. Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδος. ISBN978-960-86029-8-4.
Αυτό οφειλόταν μεταξύ άλλων στην «ισπανική έλλειψη αντίδρασης κατά τη διάρκεια μιας ιδιαίτερα ασταθούς φάσης στην εξέλιξη της εξωτερικής της πολιτικής σε σχέση με τον πόλεμο και, πάνω απ’ όλα, οι προκαταλήψεις των κυρίαρχων τάξεων του ισπανικού πολιτικού σώματος σε σχέση με τους Εβραίους, όπου και θεωρούνταν υπεύθυνοι για την εξάπλωση του μπολσεβικισμού. Οδήγησε σε αδιέξοδο. Που είχε ως αποτέλεσμα την απέλαση αυτής της κοινότητας στο στρατόπεδο Μπέργκεν-Μπέλσεν στη Γερμανία. Οι συχνά υπερβολικές μεταπτώσεις της πολιτικής ισπανικής σκέψης, είχαν το αντίστοιχό τους στους ισπανο-εβραίους.» (Φράγκου, σελ. 59). Φράγκου, Μαρία (2012). Μια «διπλωματική περιπλοκή»: το ζήτημα των Εβραίων με ιταλική, ισπανική και πορτογαλική υπηκοότητα στη Θεσσαλονίκη της Κατοχής, 1941-1944. Μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία. Θεσσαλονίκη: Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Σχολή Νομικών, Οικονομικών και Πολιτικών Επιστημών.
«Σύμφωνα με την πιο διαδεδομένη εξήγηση της εβραϊκής εκλογικής συμπεριφοράς, οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης είδαν αρνητικά την «απελευθέρωση» της πόλης από τον Ελληνικό στρατό. Αποσκοπούσαν στη διεθνοποίηση της πόλης και την εμπορική εξάπλωσή της. Ουσιαστικά, στις εκλογές του 1915 και του 1920, μέσα σε διαφορετικά διεθνή πλαίσια, καταψήφισαν την Ελληνική Κυριαρχία και εκδήλωσαν με αυτό τον τρόπο την αντίθεσή τους στη νέα τάξη πραγμάτων, που είχε πλέον εμφανισθεί στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Μέσα από την ανάλυση της εκλογικής συμπεριφοράς του πληθυσμού στη Θεσσαλονίκη αλλά και αρχειακή έρευνα των πολιτικών εφημερίδων της εποχής, βρίσκω ότι η πολιτική συμπεριφορά των εβραίων της Θεσσαλονίκης δεν ήταν το αποτέλεσμα μιας αυτόματης απόρριψης του Ελληνικού εθνικισμού. Οι Εβραίοι ψηφοφόροι τόσο στις εκλογές του 1915 όσο και του 1920, ψήφισαν το συνδυασμό που εκπλήρωσε τα αιτήματά τους, αντίστοιχα με τις διαφορετικές εντάξεις τους (σιωνιστές, σοσιαλιστές ή και τα δύο).» (Μυλωνάς, σελ. 43). Μυλωνάς, Χάρης (2002). «Αλλοεθνείς και πρόσφυγες». Εθνική Ολοκλήρωση και Βουλευτικές Εκλογές στη Θεσσαλονίκη: 1910-1923(PDF). Διπλωματική εργασία. Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο(PDF) στις 17 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2016.
«Σύμφωνα με την πιο διαδεδομένη εξήγηση της εβραϊκής εκλογικής συμπεριφοράς, οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης είδαν αρνητικά την «απελευθέρωση» της πόλης από τον Ελληνικό στρατό. Αποσκοπούσαν στη διεθνοποίηση της πόλης και την εμπορική εξάπλωσή της. Ουσιαστικά, στις εκλογές του 1915 και του 1920, μέσα σε διαφορετικά διεθνή πλαίσια, καταψήφισαν την Ελληνική Κυριαρχία και εκδήλωσαν με αυτό τον τρόπο την αντίθεσή τους στη νέα τάξη πραγμάτων, που είχε πλέον εμφανισθεί στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Μέσα από την ανάλυση της εκλογικής συμπεριφοράς του πληθυσμού στη Θεσσαλονίκη αλλά και αρχειακή έρευνα των πολιτικών εφημερίδων της εποχής, βρίσκω ότι η πολιτική συμπεριφορά των εβραίων της Θεσσαλονίκης δεν ήταν το αποτέλεσμα μιας αυτόματης απόρριψης του Ελληνικού εθνικισμού. Οι Εβραίοι ψηφοφόροι τόσο στις εκλογές του 1915 όσο και του 1920, ψήφισαν το συνδυασμό που εκπλήρωσε τα αιτήματά τους, αντίστοιχα με τις διαφορετικές εντάξεις τους (σιωνιστές, σοσιαλιστές ή και τα δύο).» (Μυλωνάς, σελ. 43). Μυλωνάς, Χάρης (2002). «Αλλοεθνείς και πρόσφυγες». Εθνική Ολοκλήρωση και Βουλευτικές Εκλογές στη Θεσσαλονίκη: 1910-1923(PDF). Διπλωματική εργασία. Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο(PDF) στις 17 Μαΐου 2016. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2016.
