[...] "Laciadae: (Λακιάδαι; Lakiádai). Attic deme, gave its name to the asty trittys of the phyle Oeneis (IG I3 1120), with two (three) bouleutaí; originally the name of an Attic family. Steph. Byz. s.v. Λ. transmits Λακιά as a place name, with the demoticon Λακιεύς. Its location on the Sacred Road east of the Cephis(s)us [2] is confirmed by Paus. 1,37,2, who (ibid.) attests a temenos of the eponymous hero Lacius, the grave of the kithara player Nicocles of Tarentum, an altar to Zephyrus and a sanctuary to Demeter, Kore, Athena and Poseidon". [...] Laciadae
enacademic.com
greek_greek.enacademic.com
[...] "Λάκιος: Όνομα μυθολογικών προσώπων. 1. Επώνυμος ήρωας του δήμου των Λακιαδών της Αττικής".[...] Λάκιος
google.gr
books.google.gr
Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής, "Τα Ελληνικά, ήτοι περιγραφή γεωγραφική, ιστορική, αρχαιολογική και στατιστική της αρχαίας και νέας Ελλάδος. Συνταχθείσα υπό Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, εις τρεις τόμους. Ων ο Α' διαλαμβάνει την Στερεάν, Ανατολικήν και Δυτικήν Ελλάδα, ο Β' την Πελοπόννησον και ο Γ' τας νήσους τας τε ελευθέρας και μη, και τον πίνακα, και εκδοθείσα υπό Κωνσταντίνου Αντωνιάδου."... τόμοι 1-3, Εκ του τυπογραφείου Κ. Αντωνιάδου. Εν Αθήναις 1853-1854, Ta Hellenkika: etoi perigraphe, geographike, historike, archaiologike, kai statistike tes archaias kai neas Hellados, Iakobos R. Rankabes, Ek tou typ. K. Antoniadou, 1853, Τόμος 1, σελ. 207-208: [...] "Λακιάδαι, δήμος φυλής Οινηΐδος (6 = Στεφ. Βυζ.), κατά την ιεράν οδόν την εξ Αθηνών εις Ελευσίνα, μεταξύ του προαστείου Σκίρωνος και της Ιεράς συκής η, όπερ ταυτό, μεταξύ του έξω Κεραμικού και της προς ανατολάς όχθης του Κηφισσού. Έλαβε το όνομα από Λακίου ήρωος ου και τέμενος ην ενταύθα, και μνήμα Ταραντίνου Νικοκλέους, του ενδοξοτέρου πάντων των κιθαρωδών• έτι δε και βωμός Ζεφύρου και να'ος Δήμητρος και Περσεφόνης• ετιμώντο δε ενταύθα και η Αθηνά και ο Ποσειδών, και ο Φύταλος εξένισεν ενταύθα την Δήμητρα η ευγνωμονούσα, εδωρήσατο αυτώ την συκήν, ως εφαίνετο και εκ του επί του τάφου του Φυτάλου επιγράμματος (1 = Παυσ. αττ. κ. 37.)• ο Μιλτιάδης κατήγετο εκ του δήμου τούτου, και οι συγγενείς αυτού ωνομάζοντο Λακιάδαι (2 = Πλουταρχ. Κημ. κ. 4 - αλκιβιαδ. κ. 22.). - Ο σήμερον βοτανικός κήπος κείται επί της θέσεως των Λακιαδών (3 = Ρος Δημ.)". [...]
Διονύσιος Σουρμελής, "Αττικά: ή περί δήμων Αττικής εν οις και περί τινων μερών του Άστεως". Υπό Διονύσιου Σουρμελή. Έκδοσις πρώτη. Τύποις Αλεξάνδρου Κ. Γκαρπολά, Εν Αθήναις 1854 και "Attika hē peri dēmōn Attikēs en hois kai peri tinōn merōn asteōs", Dionysios Surmelēs, Gkarpola, 1854, σελ. 145-148: [...] "Λακία, Λακιάδης ο δημότης, και Λακιεύς. Και ο δήμος και το όνομα έξέλιπον• εκ της περιηγήσεως του Παυσανίου, ανωμάλου και ασαφούς επί το πολύ, ανευρίσκεται η θέσις του δημου τούτου, με την βοήθειαν όμως του Αρποκρατίωνος και του Πλουτάρχου (εις Περικλ. σελ. 168) προσδιορίζοντος του Ανθεμοκρίτου το μνήμα προς τας θριασίας πύλας. [...] «προελθούσιν ολίγον Λακίου τέμενος εστίν ήρωος, και δήμος, ον Λακιάδας ονομάζουσιν από τούτου». [...] Ο δήμος λοιπόν Λακίας είνε ο νυν λεγόμενος άγιος Σάββας δια την αυτόθι εκκλησίαν του αγίου, όπου υπάρχει το περίφημον φρέαρ δια το εξαίρετον ύδωρ του, αφ' ούπερ κατά παν θερος του χρόνου κομίζουσιν εις την πόλιν οι υδροπώλαι καθ' ημέραν πολλήν ποσότητα. Το τέμενος άρα του ήρωος Λακίου κατέλαβεν ο ήρως της οσιότητος Σάββας ο ηγιασμένος. Εις τον δημον τούτον εγίνοντο αι επίσημοι ραφανίδες των μοιχών κατά την μαρτυρίαν του Ησυχίου «λακιάδαι, δήμος της Αττικής, ραφανίδας φέρων, ον επιβοώνται κατά των μοιχών»•"". [...]
Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Λακιάδαι, δήμος της Οινηίδος φυλής. ο δημότης Λακιάδης. αναγράφεται ο δήμος Λακία και ο δημότης Λακιεύς, και τα τοπικά εκ της γενικής των πληθυντικών μετά των προθέσεων". [...], σελ. 180.
Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής, "Τα Ελληνικά, ήτοι περιγραφή γεωγραφική, ιστορική, αρχαιολογική και στατιστική της αρχαίας και νέας Ελλάδος. Συνταχθείσα υπό Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, εις τρεις τόμους. Ων ο Α' διαλαμβάνει την Στερεάν, Ανατολικήν και Δυτικήν Ελλάδα, ο Β' την Πελοπόννησον και ο Γ' τας νήσους τας τε ελευθέρας και μη, και τον πίνακα, και εκδοθείσα υπό Κωνσταντίνου Αντωνιάδου."... τόμοι 1-3, Εκ του τυπογραφείου Κ. Αντωνιάδου. Εν Αθήναις 1853-1854, Ta Hellenkika: etoi perigraphe, geographike, historike, archaiologike, kai statistike tes archaias kai neas Hellados, Iakobos R. Rankabes, Ek tou typ. K. Antoniadou, 1853, Τόμος 1, σελ. 207-208: [...] "Λακιάδαι, δήμος φυλής Οινηΐδος (6 = Στεφ. Βυζ.), κατά την ιεράν οδόν την εξ Αθηνών εις Ελευσίνα, μεταξύ του προαστείου Σκίρωνος και της Ιεράς συκής η, όπερ ταυτό, μεταξύ του έξω Κεραμικού και της προς ανατολάς όχθης του Κηφισσού. Έλαβε το όνομα από Λακίου ήρωος ου και τέμενος ην ενταύθα, και μνήμα Ταραντίνου Νικοκλέους, του ενδοξοτέρου πάντων των κιθαρωδών• έτι δε και βωμός Ζεφύρου και να'ος Δήμητρος και Περσεφόνης• ετιμώντο δε ενταύθα και η Αθηνά και ο Ποσειδών, και ο Φύταλος εξένισεν ενταύθα την Δήμητρα η ευγνωμονούσα, εδωρήσατο αυτώ την συκήν, ως εφαίνετο και εκ του επί του τάφου του Φυτάλου επιγράμματος (1 = Παυσ. αττ. κ. 37.)• ο Μιλτιάδης κατήγετο εκ του δήμου τούτου, και οι συγγενείς αυτού ωνομάζοντο Λακιάδαι (2 = Πλουταρχ. Κημ. κ. 4 - αλκιβιαδ. κ. 22.). - Ο σήμερον βοτανικός κήπος κείται επί της θέσεως των Λακιαδών (3 = Ρος Δημ.)". [...]
Διονύσιος Σουρμελής, "Αττικά: ή περί δήμων Αττικής εν οις και περί τινων μερών του Άστεως". Υπό Διονύσιου Σουρμελή. Έκδοσις πρώτη. Τύποις Αλεξάνδρου Κ. Γκαρπολά, Εν Αθήναις 1854 και "Attika hē peri dēmōn Attikēs en hois kai peri tinōn merōn asteōs", Dionysios Surmelēs, Gkarpola, 1854, σελ. 145-148: [...] "Λακία, Λακιάδης ο δημότης, και Λακιεύς. Και ο δήμος και το όνομα έξέλιπον• εκ της περιηγήσεως του Παυσανίου, ανωμάλου και ασαφούς επί το πολύ, ανευρίσκεται η θέσις του δημου τούτου, με την βοήθειαν όμως του Αρποκρατίωνος και του Πλουτάρχου (εις Περικλ. σελ. 168) προσδιορίζοντος του Ανθεμοκρίτου το μνήμα προς τας θριασίας πύλας. [...] «προελθούσιν ολίγον Λακίου τέμενος εστίν ήρωος, και δήμος, ον Λακιάδας ονομάζουσιν από τούτου». [...] Ο δήμος λοιπόν Λακίας είνε ο νυν λεγόμενος άγιος Σάββας δια την αυτόθι εκκλησίαν του αγίου, όπου υπάρχει το περίφημον φρέαρ δια το εξαίρετον ύδωρ του, αφ' ούπερ κατά παν θερος του χρόνου κομίζουσιν εις την πόλιν οι υδροπώλαι καθ' ημέραν πολλήν ποσότητα. Το τέμενος άρα του ήρωος Λακίου κατέλαβεν ο ήρως της οσιότητος Σάββας ο ηγιασμένος. Εις τον δημον τούτον εγίνοντο αι επίσημοι ραφανίδες των μοιχών κατά την μαρτυρίαν του Ησυχίου «λακιάδαι, δήμος της Αττικής, ραφανίδας φέρων, ον επιβοώνται κατά των μοιχών»•"". [...]
