[...] "Leuconoe: (Λευκονόη; Leukonóē). [1] Daughter of Phosphoros. With Apollo the father, she is the mother of Philammon (Hyg. Fab. 161) whose mother is otherwise said to be Chione [2] or Philonis (Hyg. Fab. 200; Pherecydes FGrH 3 F 120; Conon FGrH 26 F 1,7). [2] Attic asty deme. (Λευκονόη, Phot. s.v.). Records of the name: Suda s.v. Λευκόνιον, Harpocr. s.v. Λευκόνοιον/[ἐγ Λ]." [...], Michel, Raphael (Basle),
Leuconoe
empressattica.com
Δημότες της ΛευκονόηςΑρχειοθετήθηκε 2019-04-04 στο Wayback Machine.. Αναζήτηση με τη λέξη-κλειδί στον τόπο (Place): LEUKONOIEUS (στα κεφαλαία αγγλικά), στις ιστοσελίδες: empressattica.com και atheniansproject.com του Προγράμματος «Αθηναίοι» = Athenians Project
google.gr
books.google.gr
Διονύσιος Σουρμελής, "Αττικά: ή περί δήμων Αττικής εν οις και περί τινων μερών του Άστεως". Υπό Διονύσιου Σουρμελή. Έκδοσις πρώτη. Τύποις Αλεξάνδρου Κ. Γκαρπολά, Εν Αθήναις 1854 και "Attika hē peri dēmōn Attikēs en hois kai peri tinōn merōn asteōs", Dionysios Surmelēs, Gkarpola, 1854, σελ. 66: [...] "Λευκονόη και Λευκόνιον• Λυυκονιεύς και Λευκονοεύς ο δημότης• ωνομάσθη ίσως από της Λευκονόης θυγατρός του Μινύου βασιλέως Ορχομενού, ου τας θυγατέρας μετεμόρφωσεν ο Ερμής εις νυκτερίδας. Κείται δε επί της ανατολικής πλευράς του Υμηττού. Ο τόπος ούτος μετά την ερημωσίν του εχρησίμευσέν εις Μετόχιον της ποτε Μονής του Προδρόμου Κυνηγού καλουμένου, κειμένου δε επί του όρους Υμηττού. Και ο τόπος, ένθα ο ναός του Προδρόμου, είνε το κυνηγέσιον μέρος του Υμηττού• δια τούτο, ως φαίνεται, ο κτίτωρ του ναού ή ήτον κυνηγός, ή από του κυνηγεσίου τόπου επωνόμασεν αυτόν Κυνηγόν. Εις τον ναόν τούτον δια τα μέσα του ζην συνήλθον μοναχοί τινες, ώστε απετέλεσαν Μονήν, αγοράσαντες τα πέριξ χωρία. Και τούτο εγένετο περί τον δέκατον ή ένδέκατον αιώνα". [...]
Διονύσιος Σουρμελής, "Αττικά: ή περί δήμων Αττικής εν οις και περί τινων μερών του Άστεως". Υπό Διονύσιου Σουρμελή. Έκδοσις πρώτη. Τύποις Αλεξάνδρου Κ. Γκαρπολά, Εν Αθήναις 1854 και "Attika hē peri dēmōn Attikēs en hois kai peri tinōn merōn asteōs", Dionysios Surmelēs, Gkarpola, 1854, σελ. 67: [...] "Εις παλαιά εγγραφα της Μονής απολεσθέντα εν τη Επαναστάσει εγράφετο ο τόπος του ειρημένου Μετοχίου Λευκάνορα, νυν δε προφέρουσιν οι χωρικοί Λυκάνορα μεν το μετόχιον, όπου τα έρείπια της αρχαίας κώμης, το δε πεδίον αυτής ονομάζουσιν άσπρα χώματα. Αι δύο αύται όνομασίαι Λευκάνορα και Άσπρα χώματα υποστηρίζουσι την ταυτότητα του Λευκονίου• έτι μάλλον αν παραδεχθώμεν την προ της Επαναστάσεως παράδοσιν τινών, ότι εις το μετόχιον τούτο ήσαν ουκ ολίγαι νυκτερίδες". [...]
Δανιήλ ο Μάγνης, "Λεξικόν Ιστορικομυθικόν και Γεωγραφικόν, συντεθέν υπό Δανιήλου Δημητρίου Μάγνητος του εκ του Πηλίου όρους εκ κωμοπόλεως Αγίου Λαυρεντίου, εις χρήσιν της ελληνικής νεολαίας". Εκ της Ελληνικής τυπογραφίας Φραγκίσκου Ανδρεώλα. Εν Βενετία 1834.Lexikon historikomythikon kai geographikon (etc.)(Historisch-mythologisches und geographisches Wörterbuch etc.) neograece, Daniel Demetrios Magnes, Andreola, 1834, [...] "Λευκόνιον, δήμος της Αττικής, εκ της Λεοντίδος φυλής (Κάτοικ. Λευκονιεύς)". [...], σελ. 235.
ilion.gr
Μαρίνος Διώτης, Σπύρος Γεωργόπουλος, "Ίλιον πορεία στους αιώνεςΑρχειοθετήθηκε 2014-09-24 στο Wayback Machine.", (pdf), 6η έκδοση, "Πολιτιστικό Κέντρο Μελίνα Μερκούρη", Μάρτιος 2001, ενότητα: "Δήμος Λευκονόης", σελ. 43-45.
Λευκον Attica (IG I-III), στην ιστοσελίδα: epigraphy.packhum.org
uoc.gr
anemi.lib.uoc.gr
Διονύσιος Σουρμελής, "Αττικά: ή περί δήμων Αττικής εν οις και περί τινων μερών του Άστεως". Υπό Διονύσιου Σουρμελή. Έκδοσις πρώτη. Τύποις Αλεξάνδρου Κ. Γκαρπολά, Εν Αθήναις 1854 και "Attika hē peri dēmōn Attikēs en hois kai peri tinōn merōn asteōs", Dionysios Surmelēs, Gkarpola, 1854, σελ. 66: [...] "Λευκονόη και Λευκόνιον• Λυυκονιεύς και Λευκονοεύς ο δημότης• ωνομάσθη ίσως από της Λευκονόης θυγατρός του Μινύου βασιλέως Ορχομενού, ου τας θυγατέρας μετεμόρφωσεν ο Ερμής εις νυκτερίδας. Κείται δε επί της ανατολικής πλευράς του Υμηττού. Ο τόπος ούτος μετά την ερημωσίν του εχρησίμευσέν εις Μετόχιον της ποτε Μονής του Προδρόμου Κυνηγού καλουμένου, κειμένου δε επί του όρους Υμηττού. Και ο τόπος, ένθα ο ναός του Προδρόμου, είνε το κυνηγέσιον μέρος του Υμηττού• δια τούτο, ως φαίνεται, ο κτίτωρ του ναού ή ήτον κυνηγός, ή από του κυνηγεσίου τόπου επωνόμασεν αυτόν Κυνηγόν. Εις τον ναόν τούτον δια τα μέσα του ζην συνήλθον μοναχοί τινες, ώστε απετέλεσαν Μονήν, αγοράσαντες τα πέριξ χωρία. Και τούτο εγένετο περί τον δέκατον ή ένδέκατον αιώνα". [...]
Διονύσιος Σουρμελής, "Αττικά: ή περί δήμων Αττικής εν οις και περί τινων μερών του Άστεως". Υπό Διονύσιου Σουρμελή. Έκδοσις πρώτη. Τύποις Αλεξάνδρου Κ. Γκαρπολά, Εν Αθήναις 1854 και "Attika hē peri dēmōn Attikēs en hois kai peri tinōn merōn asteōs", Dionysios Surmelēs, Gkarpola, 1854, σελ. 67: [...] "Εις παλαιά εγγραφα της Μονής απολεσθέντα εν τη Επαναστάσει εγράφετο ο τόπος του ειρημένου Μετοχίου Λευκάνορα, νυν δε προφέρουσιν οι χωρικοί Λυκάνορα μεν το μετόχιον, όπου τα έρείπια της αρχαίας κώμης, το δε πεδίον αυτής ονομάζουσιν άσπρα χώματα. Αι δύο αύται όνομασίαι Λευκάνορα και Άσπρα χώματα υποστηρίζουσι την ταυτότητα του Λευκονίου• έτι μάλλον αν παραδεχθώμεν την προ της Επαναστάσεως παράδοσιν τινών, ότι εις το μετόχιον τούτο ήσαν ουκ ολίγαι νυκτερίδες". [...]
Μαρίνος Διώτης, Σπύρος Γεωργόπουλος, "Ίλιον πορεία στους αιώνεςΑρχειοθετήθηκε 2014-09-24 στο Wayback Machine.", (pdf), 6η έκδοση, "Πολιτιστικό Κέντρο Μελίνα Μερκούρη", Μάρτιος 2001, ενότητα: "Δήμος Λευκονόης", σελ. 43-45.
Δημότες της ΛευκονόηςΑρχειοθετήθηκε 2019-04-04 στο Wayback Machine.. Αναζήτηση με τη λέξη-κλειδί στον τόπο (Place): LEUKONOIEUS (στα κεφαλαία αγγλικά), στις ιστοσελίδες: empressattica.com και atheniansproject.com του Προγράμματος «Αθηναίοι» = Athenians Project
