Υπό αυτόν τον γενικό και αμφιλεγόμενο, ταυτόχρονα όμως καθιερωμένο, όρο, συγκεντρώνονται ονόματα καλλιτεχνών με την
πιο ποικίλη εθνική καταγωγή, που αποκλίνουν σημαντικά μεταξύ τους από τεχνοτροπική άποψη και οι οποίοι έζησαν και δημιούργησαν σημαντικό μέρος του έργου τους ή το σύνολό του στο Παρίσι. Οι ζωγράφοι Ανρί Ματίς, Πάμπλο Πικάσο, Ζωρζ Μπρακ, Μαρκ Σαγκάλ, Ζωρζ Ρουώ, Μωρίς Βλαμένκ, Κέες βαν Ντόνγκεν, Ανρί Λε Φωκονιέ, Αντρέ Ντεραίν, Αντρέ Λοτ, Αντρέ Ντυνουαγιέ ντε Σεγκονζάκ, Μωρίς Ουτριγιό και Μόιζ Κίσλινγκ είναι χαρακτηριστικές μορφές του ετερόκλητου μωσαϊκού της μεσοπολεμικής Σχολής του Παρισιού, δηλαδή, με άλλα λόγια, της νεωτερικής τέχνης στις μορφές που πήρε τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο στο περιβάλλον της γαλλικής καλλιτεχνικής
μητρόπολης (βλ. Carluccio (1981)· Ματθιόπουλος 2006, σελ. 60-64). Carluccio, L. (1981). «L'École de Paris: avant-garde et tradition». École de Paris (στα Γαλλικά). Μτφρ. Gaussot, Mireille. Paris: Rive Gauche, Productions. σελίδες 99-130. ISBN2-86535-024-X. Ματθιόπουλος, Ευγένιος Δ. (2006). J. Mita: Η ζωή και το έργο του Γιάννη Μηταράκη. Αθήνα: Μουσείο Μπενάκη. ISBN960-8347-40-8.
Carluccio (1981). Carluccio, L. (1981). «L'École de Paris: avant-garde et tradition». École de Paris (στα Γαλλικά). Μτφρ. Gaussot, Mireille. Paris: Rive Gauche, Productions. σελίδες 99-130. ISBN2-86535-024-X.
