Opinion has remained divided on whether Sacco and Vanzetti were guilty as charged or whether they were innocent victims of a prejudiced legal system and a mishandled trial. Some writers have claimed that Sacco was guilty but that Vanzetti was innocent. Many historians believe, however, that the two men should have been granted a second trial in view of their trial’s significant defects. https://www.britannica.com/biography/Sacco-and-Vanzetti
famous-trials.com
"Buda was accused of being a co-felon with Sacco and Vanzetti in the South Braintree hold-up and was questioned by Police Chief Stewart (to whom he was Mike Boda). He escaped prosecution by going on the lamb". https://www.famous-trials.com/saccovanzetti/771-keyfigures
Αναρχικός σύντροφος των Σάκο και Βαντσέτι, τυπογράφος που ζούσε στη Νέα Υόρκη, απήχθη από μέλη του Ομοσπονδιακού Γραφείου Ερευνών (χρησιμοποιώ τη λέξη «απήχθη» για να περιγράψω την παράνομη αρπαγή ενός προσώπου) και κρατήθηκε στα γραφεία του FBI στον 14ο όροφο του κτιρίου της Παρκ Ρόου (Park Row). Σύμφωνα με έναν συγκρατούμενό του, δεν τον άφησαν να καλέσει την οικογένειά του, τους φίλους του ή κάποιον δικηγόρο και τον ανέκριναν και τον έδειραν. Κατά τη διάρκεια της όγδοης βδομάδας κράτησής του, στις 3 Μαΐου1920, το σώμα του Σαλσέντο βρέθηκε πολτοποιημένο στο πεζοδρόμιο κοντά στο κτίριο της Παρκ Ρόου και το FBI ανακοίνωσε ότι είχε αυτοκτονήσει πηδώντας από το παράθυρο του δωματίου του 14ου ορόφου στο οποίο τον κρατούσαν. Αυτό έγινε ακριβώς δύο μέρες πριν συλληφθούν οι Σάκο και Βαντσέτι https://landandfreedom.gr/el/istoria/30-sako-kai-vantseti-tou-xaouarnt-zin-howard-zinn
«[...]Υπάρχει και μια άλλη πτυχή της υπόθεσης Σάκο και Βαντσέτι, την οποία αφήσαμε τελευταία. Τον Ιούλη του 1977 οι αρμόδιες αρχές της Πολιτείας της Μασαχουσέτης, εξετάζοντας την υπόθεση των δύο Ιταλών αγωνιστών, κατέληξαν στο συμπέρασμα «ότι οι Σάκο και Βαντσέτι κατεδικάσθησαν και εκτελέστηκαν αδίκως». Συνεστήθη μάλιστα στον τότε κυβερνήτη της Πολιτείας, τον ελληνικής καταγωγής Μιχαήλ Δουκάκη, να προβεί σε μία δήλωση για το θέμα. Εκείνος το έπραξε. Αναγνώρισε την αθωότητα των δολοφονηθέντων και κήρυξε την Τρίτη 23 Αυγούστου 1977, τη ημέρα δηλαδή που συμπληρώνονταν 50 χρόνια από το θάνατό τους - «Ημέρα Μνήμης των Νικόλα Σάκο και Μπαρτολομέο Βαντσέτι». Η αμερικανική αστική τάξη μπορεί να αργεί, αλλά στο τέλος αποδίδει δικαιοσύνη. Πότε, όμως; Τότε που δεν την έχει κανείς ανάγκη, παρά μόνον η ίδια.»https://www.rizospastis.gr/story.do?id=4166984
