Σούνιο Λεοντίδας (Greek Wikipedia)

Analysis of information sources in references of the Wikipedia article "Σούνιο Λεοντίδας" in Greek language version.

refsWebsite
Global rank Greek rank
27th place
11th place
4,082nd place
15th place
9,599th place
53rd place
1,199th place
529th place
5,585th place
492nd place
low place
4,622nd place
1st place
1st place

brillonline.com

referenceworks.brillonline.com

  • [...] "Sunium: (Σούνιον/Soúnion). Cape in the southeast of Attica, Attic paralia deme (Str. 9,1,22), phyle of Leontis, from 201/0 BC Attalis, four (six) bouleutaí. The territory of S. (c. 28 km2) bordered on Amphitrope in the west (border inscription on the Spitharopussi [1. 11 f. pl. 3]), and Thoricus in the north and, in Nape and Thrasymus, encompassedtwo significant mining districts of Laurium. The cults of Poseidon and Athena Sounias on the cape stretched back into the late Geometric Period". [...], Lohmann, Hans (Bochum), Sunium

empressattica.com

google.gr

books.google.gr

  • Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής, "Τα Ελληνικά, ήτοι περιγραφή γεωγραφική, ιστορική, αρχαιολογική και στατιστική της αρχαίας και νέας Ελλάδος. Συνταχθείσα υπό Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, εις τρεις τόμους. Ων ο Α' διαλαμβάνει την Στερεάν, Ανατολικήν και Δυτικήν Ελλάδα, ο Β' την Πελοπόννησον και ο Γ' τας νήσους τας τε ελευθέρας και μη, και τον πίνακα, και εκδοθείσα υπό Κωνσταντίνου Αντωνιάδου."... τόμοι 1-3, Εκ του τυπογραφείου Κ. Αντωνιάδου. Εν Αθήναις 1853-1854, Ta Hellenkika: etoi perigraphe, geographike, historike, archaiologike, kai statistike tes archaias kai neas Hellados, Iakobos R. Rankabes, Ek tou typ. K. Antoniadou, 1853, Τόμος 1, σελ. 168-169: [...] "Σούνιον. Σχηματίζεται εκ της προς μεσημβρίαν γωνίας της τριγωνοειδούς χερσονήσου της καθιστώσης την Αττικήν, και δήμος ήν παρ' αυτώ φυλής Λεοντίδος (3 = Στεφ. Βυζ. Σούνιον), αξιόλογος κατά τόν Στράβωνα (4 = Στράβ. β. 7, σ. 398.). Παρά το Σούνιον ην λιμήν προς δυσμάς και ναός Αθηνας Σουνιάδος επί της κορυφής του ακρωτηρίου (5 = Παυσ. Αττ. κ. 1.). Ο Όμηρος αναφέρει το Σούνιον (6 = Οδυσσ. Γ. ς. 578.). Κατά το 1 έτος της 91 Ολυμπιάδος και τό 19 του Πελοποννησιακού πολέμου οι Αθηναίοι κατατροπωθέντες εν Σικελία, ετείχισαν το Σούνιον, προφυλαττόμενοι κατά νέας επιδρομής τών Λακεδαιμονίων και των άλλων πολεμίων αυτών (7 = Θουκυδ. β. 8, κ. 4.). Φαίνεται δε ότι και πρότερον ην τετειχισμένον το Σούνιον, διότι οι Αθηναίοι κατά τήν 72 Ολυμπιάδα έδωσαν αυτό τω Νικοδρόμω και τοις άλλοις τοις συνακολουθήσασιν αυτώ Αιγινήταις ίνα κατοικήσωσι, και εκείθεν ήγον και έφερον τους εν τη νησω Αιγινήτας (1 = Θουκυδ. β. 8, κ. 4.). Ο Ηρόδοτος ονομάζει το ακρωτήριον τούτο γούνον Σουνιακόν (γωνίαν του Σουνίου) και λέγει ότι από του μεταξύ του Θορικού και του Αναφλύστου διαστήματος άρχεται ανέχειν μάλλον εις την θάλασσαν (2 = Ηρόδοτ. β. 4. κ. 99.). Ο Σκύλαξ αναφέρει το περιτείχισμα του Σουνίου και λέγει προς τούτοις ότι είχε δυο λιμένας. = «Σούνιον ακρωτήριον και τείχος και λιμένες δύο» (3 = Σκυλ. Περίπλ. Αττική). ". [...]
  • Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής, "Τα Ελληνικά, ήτοι περιγραφή γεωγραφική, ιστορική, αρχαιολογική και στατιστική της αρχαίας και νέας Ελλάδος. Συνταχθείσα υπό Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, εις τρεις τόμους. Ων ο Α' διαλαμβάνει την Στερεάν, Ανατολικήν και Δυτικήν Ελλάδα, ο Β' την Πελοπόννησον και ο Γ' τας νήσους τας τε ελευθέρας και μη, και τον πίνακα, και εκδοθείσα υπό Κωνσταντίνου Αντωνιάδου."... τόμοι 1-3, Εκ του τυπογραφείου Κ. Αντωνιάδου. Εν Αθήναις 1853-1854, Ta Hellenkika: etoi perigraphe, geographike, historike, archaiologike, kai statistike tes archaias kai neas Hellados, Iakobos R. Rankabes, Ek tou typ. K. Antoniadou, 1853, Τόμος 1, σελ. 169-170: [...] "Σούνιον, κοιν. Κάβο Κολόνες. Η ξένη αυτή ονομασία προήλθεν εκ των λειψάνων του ναού της Σουνιάδος Αθηνάς α εισί 14 κίονες Δωρικής τάξεως εκ λευκού Παρίου λίθου ιστάμενοι εισέτι ορθοί, αλλ' εις άκρον βεβλαμμένοι• ο ναός εκείτο επί της υψηλοτέρας κορυφής του ακρωτηρίου επί οροπεδίου, και η εις αυτόν ανάβασις εγίνετο δια τριών βαθμίδων. Προς άρκτον ήσαν τα προπύλαια• και αυτά δε και ο ναός ήσαν κατά το σχέδιον του εν τη ακροπόλει των Αθηνών Παρθενώνος, και ην εν μικρώ η αυτή των προπυλαίων προς τον ναόν αναλογία". [...]
  • Στέφανος Βυζάντιος, "Εθνικά", ("Stephani Byzantii Ἐθνικων quæ supersunt." Gr. Edidit Anton Westermann, Λειψία 1839), [...] "Σούνιον, δήμος [της] Λεοντίδος φυλής. Όμηρος δε άκρον καλεί' "αλλ' ότε Σούνιον άκρον". ο δημότης Σουνιεύς, ως Ιλιεύς. τα τοπικά Σουνιόθεν, Σουνιόνδε, Σουνιοί. και το θηλυκόν Σουνιάς". [...], σελ. 258.
  • Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής, "Τα Ελληνικά, ήτοι περιγραφή γεωγραφική, ιστορική, αρχαιολογική και στατιστική της αρχαίας και νέας Ελλάδος. Συνταχθείσα υπό Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, εις τρεις τόμους. Ων ο Α' διαλαμβάνει την Στερεάν, Ανατολικήν και Δυτικήν Ελλάδα, ο Β' την Πελοπόννησον και ο Γ' τας νήσους τας τε ελευθέρας και μη, και τον πίνακα, και εκδοθείσα υπό Κωνσταντίνου Αντωνιάδου."... τόμοι 1-3, Εκ του τυπογραφείου Κ. Αντωνιάδου. Εν Αθήναις 1853-1854, Ta Hellenkika: etoi perigraphe, geographike, historike, archaiologike, kai statistike tes archaias kai neas Hellados, Iakobos R. Rankabes, Ek tou typ. K. Antoniadou, 1853, Τόμος 1, σελ. 169: [...] "Εκτος τις Αθηνάς ετιμάτο και ο Ποσειδών εν τω Σουνίω καίτοι, ως φαίνεται, ουκ έχων ναόν• Διό και ο Αριστοφάνης επονομάζει αυτόν Σουνιάρατον. = «Δεύρ' έλθ' ες χορόν, ω χρυσοτρίαιν', ω / Δελφίνων μεδέων, Σουνιάρατε / Ω Γεραίστιε παι Κρόνου» (4 = Αριστοφ. Ιππ.ς. 559 κξ. τον λέγει Σουνιάρατον ως δεχόμενον εις το Σούνιον τας αράς ήτοι ευχάς τωνανθρώπων.). Ο αυτός δε ποιητής παίζων επονομάζει αυτόν αλλαχού Σουνιέρακον (5 = Αριστοφ. Όρν. ς. 868.)". [...]
  • Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής, "Τα Ελληνικά, ήτοι περιγραφή γεωγραφική, ιστορική, αρχαιολογική και στατιστική της αρχαίας και νέας Ελλάδος. Συνταχθείσα υπό Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, εις τρεις τόμους. Ων ο Α' διαλαμβάνει την Στερεάν, Ανατολικήν και Δυτικήν Ελλάδα, ο Β' την Πελοπόννησον και ο Γ' τας νήσους τας τε ελευθέρας και μη, και τον πίνακα, και εκδοθείσα υπό Κωνσταντίνου Αντωνιάδου."... τόμοι 1-3, Εκ του τυπογραφείου Κ. Αντωνιάδου. Εν Αθήναις 1853-1854, Ta Hellenkika: etoi perigraphe, geographike, historike, archaiologike, kai statistike tes archaias kai neas Hellados, Iakobos R. Rankabes, Ek tou typ. K. Antoniadou, 1853, Τόμος 1, σελ. 164: [...] "Λαύριον, κείται πλησιέστατα του ακρωτηρίου Σουνίου προς δυσμάς και περιέχει τα δι' εκείνους τους καιρούς πλούσια και κατά πασαν την Ελλάδα μοναδικά μεταλλεία του αργύρου (3 = Παυσ. Αττ. κ. 1.) α και πραγματικώς δεν ησαν ευκαταφρόνητα, διότι εκ του καθαρού αυτών εισοδήματος διενέμοντο δέκα δραχμαί κατ' έτος εις έκαστον πολίτην των Αθηνών, και παρά τις εισβολές του Ξέρξου εξ αυτού του εισοδήματος κατεσκεύασαν εν ολίγω χρόνω στόλον εκ 200 τριήρεων (4 = Ηρόδοτ. β. 7, κ. 144.)• κατά τον Ξενοφώντα η εκ των μεταλλείων τούτων ετήσιος πρόσοδος ην 100 ταλάντων (5 = Ξενοφ. περί πόρων κ. 4.)• ώστε ήσαν αξιόλογα κατ' αρχάς τα αργύρεια ταύτα, αλλά βαθμηδόν ηλαττώθησαν και τέλος εξηντλήθησαν και επί του Στράβωνος ουδέ υπήρχον πλέον, και οι εργαζόμενοι αναχωνεύοντες την παλαιάν σκωρίαν, εύρισκον έτι εξ αυτής αποκαθαιρόμενον αργύριον (6 = Στραβ. β. 9, σ. 339.). Τα μεταλλεία ταύτα εξετείνοντο εξ αποστάσεως 2 μιλίων από της νοτίας παραλίας μέχρι του πρός βορράν Θορίκου. Εν τοις αργυρείοις τούτοις ειργάζοντο κατά την ακμην των Αθηνών 20,000 ανθρώπων (7 = Βοίκ, Πολιτ. Οικονομ. Αθην. σ. 12.)". [...]
  • Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής, "Τα Ελληνικά, ήτοι περιγραφή γεωγραφική, ιστορική, αρχαιολογική και στατιστική της αρχαίας και νέας Ελλάδος. Συνταχθείσα υπό Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, εις τρεις τόμους. Ων ο Α' διαλαμβάνει την Στερεάν, Ανατολικήν και Δυτικήν Ελλάδα, ο Β' την Πελοπόννησον και ο Γ' τας νήσους τας τε ελευθέρας και μη, και τον πίνακα, και εκδοθείσα υπό Κωνσταντίνου Αντωνιάδου."... τόμοι 1-3, Εκ του τυπογραφείου Κ. Αντωνιάδου. Εν Αθήναις 1853-1854, Ta Hellenkika: etoi perigraphe, geographike, historike, archaiologike, kai statistike tes archaias kai neas Hellados, Iakobos R. Rankabes, Ek tou typ. K. Antoniadou, 1853, Τόμος 1, σελ. 169: [...] "Το Σούνιον είναι ως συνέχεια του Λαυρίου όπερ εκτείνεται μέχρι σχεδόν αυτού απ' άρκτου προς μεσημβρίαν. Η νήσος του Πατρόκλου κείται κατ' ανατολάς του Σουνίου". [...]
  • Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής, "Τα Ελληνικά, ήτοι περιγραφή γεωγραφική, ιστορική, αρχαιολογική και στατιστική της αρχαίας και νέας Ελλάδος. Συνταχθείσα υπό Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, εις τρεις τόμους. Ων ο Α' διαλαμβάνει την Στερεάν, Ανατολικήν και Δυτικήν Ελλάδα, ο Β' την Πελοπόννησον και ο Γ' τας νήσους τας τε ελευθέρας και μη, και τον πίνακα, και εκδοθείσα υπό Κωνσταντίνου Αντωνιάδου."... τόμοι 1-3, Εκ του τυπογραφείου Κ. Αντωνιάδου. Εν Αθήναις 1853-1854, Ta Hellenkika: etoi perigraphe, geographike, historike, archaiologike, kai statistike tes archaias kai neas Hellados, Iakobos R. Rankabes, Ek tou typ. K. Antoniadou, 1853, Τόμος 1, σελ. 170: [...] "Σώζονται δε και ίχνη του τείχους ο είχε σχήμα τετραγώνου επιμήκους ή μάλλον τραπεζίου, διότι το προς μεσημβρίαν μέρος ην πολύ στενώτερον του προς άρκτον, ως και η γλώσσα της γης περί ην ωκοδομήθη. Είχε δε το τείχος πύργους και πύλας κατά πάσαν αυτού την περιφέρειαν, και συνείχετο κατά το νοτ-ανατολικόν μετά του περιβόλου του ναού και των προπυλαίων αυτού". [...]
  • Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής, "Τα Ελληνικά, ήτοι περιγραφή γεωγραφική, ιστορική, αρχαιολογική και στατιστική της αρχαίας και νέας Ελλάδος. Συνταχθείσα υπό Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, εις τρεις τόμους. Ων ο Α' διαλαμβάνει την Στερεάν, Ανατολικήν και Δυτικήν Ελλάδα, ο Β' την Πελοπόννησον και ο Γ' τας νήσους τας τε ελευθέρας και μη, και τον πίνακα, και εκδοθείσα υπό Κωνσταντίνου Αντωνιάδου."... τόμοι 1-3, Εκ του τυπογραφείου Κ. Αντωνιάδου. Εν Αθήναις 1853-1854, Ta Hellenkika: etoi perigraphe, geographike, historike, archaiologike, kai statistike tes archaias kai neas Hellados, Iakobos R. Rankabes, Ek tou typ. K. Antoniadou, 1853, Τόμος 1, σελ. 149: [...] "η παραλία, ως δεικνύεται εκ του ονόματος αύτης, και εκ των λεγομένων υπό του Θουκυδίδου (2 = Θουκυδ. αυτ.), περιείχε πάντας τους κατά το νότιον και το ανατολικόν δήμους της Αττικής, από των προς ανατολάς υπωρειών του Πεντελικού μέχρι των προς μεσημβρίαν του Υμηττού. Το Σούνιον ην ως η ακρόπολις πάσης της εκτάσεως ταύτης, δια το αξιόλογον της θέσεως, ως και δια τα δυνατά αυτού οχυρώματα. Επι Σόλωνος έστασίασαν οι Παράλιοι προς τους Πεδιαίους, έχοντες αρχηγόν Μεγακλην τον Αλκμαίωνος (3 = ηροδοτ. αυτ.)• ησαν δέ οι Παράλιοι του μέσου κόμματος του μεταξύ δημοκρατίας και ολιγαρχίας (4 = Πλούταρχ. Σολ. ξ. Ι3.)". [...]

packhum.org

epigraphy.packhum.org

  • Σουν Attica (IG I-III), στην ιστοσελίδα: epigraphy.packhum.org

uoc.gr

anemi.lib.uoc.gr

  • Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής, "Τα Ελληνικά, ήτοι περιγραφή γεωγραφική, ιστορική, αρχαιολογική και στατιστική της αρχαίας και νέας Ελλάδος. Συνταχθείσα υπό Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, εις τρεις τόμους. Ων ο Α' διαλαμβάνει την Στερεάν, Ανατολικήν και Δυτικήν Ελλάδα, ο Β' την Πελοπόννησον και ο Γ' τας νήσους τας τε ελευθέρας και μη, και τον πίνακα, και εκδοθείσα υπό Κωνσταντίνου Αντωνιάδου."... τόμοι 1-3, Εκ του τυπογραφείου Κ. Αντωνιάδου. Εν Αθήναις 1853-1854, Ta Hellenkika: etoi perigraphe, geographike, historike, archaiologike, kai statistike tes archaias kai neas Hellados, Iakobos R. Rankabes, Ek tou typ. K. Antoniadou, 1853, Τόμος 1, σελ. 168-169: [...] "Σούνιον. Σχηματίζεται εκ της προς μεσημβρίαν γωνίας της τριγωνοειδούς χερσονήσου της καθιστώσης την Αττικήν, και δήμος ήν παρ' αυτώ φυλής Λεοντίδος (3 = Στεφ. Βυζ. Σούνιον), αξιόλογος κατά τόν Στράβωνα (4 = Στράβ. β. 7, σ. 398.). Παρά το Σούνιον ην λιμήν προς δυσμάς και ναός Αθηνας Σουνιάδος επί της κορυφής του ακρωτηρίου (5 = Παυσ. Αττ. κ. 1.). Ο Όμηρος αναφέρει το Σούνιον (6 = Οδυσσ. Γ. ς. 578.). Κατά το 1 έτος της 91 Ολυμπιάδος και τό 19 του Πελοποννησιακού πολέμου οι Αθηναίοι κατατροπωθέντες εν Σικελία, ετείχισαν το Σούνιον, προφυλαττόμενοι κατά νέας επιδρομής τών Λακεδαιμονίων και των άλλων πολεμίων αυτών (7 = Θουκυδ. β. 8, κ. 4.). Φαίνεται δε ότι και πρότερον ην τετειχισμένον το Σούνιον, διότι οι Αθηναίοι κατά τήν 72 Ολυμπιάδα έδωσαν αυτό τω Νικοδρόμω και τοις άλλοις τοις συνακολουθήσασιν αυτώ Αιγινήταις ίνα κατοικήσωσι, και εκείθεν ήγον και έφερον τους εν τη νησω Αιγινήτας (1 = Θουκυδ. β. 8, κ. 4.). Ο Ηρόδοτος ονομάζει το ακρωτήριον τούτο γούνον Σουνιακόν (γωνίαν του Σουνίου) και λέγει ότι από του μεταξύ του Θορικού και του Αναφλύστου διαστήματος άρχεται ανέχειν μάλλον εις την θάλασσαν (2 = Ηρόδοτ. β. 4. κ. 99.). Ο Σκύλαξ αναφέρει το περιτείχισμα του Σουνίου και λέγει προς τούτοις ότι είχε δυο λιμένας. = «Σούνιον ακρωτήριον και τείχος και λιμένες δύο» (3 = Σκυλ. Περίπλ. Αττική). ". [...]
  • Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής, "Τα Ελληνικά, ήτοι περιγραφή γεωγραφική, ιστορική, αρχαιολογική και στατιστική της αρχαίας και νέας Ελλάδος. Συνταχθείσα υπό Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, εις τρεις τόμους. Ων ο Α' διαλαμβάνει την Στερεάν, Ανατολικήν και Δυτικήν Ελλάδα, ο Β' την Πελοπόννησον και ο Γ' τας νήσους τας τε ελευθέρας και μη, και τον πίνακα, και εκδοθείσα υπό Κωνσταντίνου Αντωνιάδου."... τόμοι 1-3, Εκ του τυπογραφείου Κ. Αντωνιάδου. Εν Αθήναις 1853-1854, Ta Hellenkika: etoi perigraphe, geographike, historike, archaiologike, kai statistike tes archaias kai neas Hellados, Iakobos R. Rankabes, Ek tou typ. K. Antoniadou, 1853, Τόμος 1, σελ. 169-170: [...] "Σούνιον, κοιν. Κάβο Κολόνες. Η ξένη αυτή ονομασία προήλθεν εκ των λειψάνων του ναού της Σουνιάδος Αθηνάς α εισί 14 κίονες Δωρικής τάξεως εκ λευκού Παρίου λίθου ιστάμενοι εισέτι ορθοί, αλλ' εις άκρον βεβλαμμένοι• ο ναός εκείτο επί της υψηλοτέρας κορυφής του ακρωτηρίου επί οροπεδίου, και η εις αυτόν ανάβασις εγίνετο δια τριών βαθμίδων. Προς άρκτον ήσαν τα προπύλαια• και αυτά δε και ο ναός ήσαν κατά το σχέδιον του εν τη ακροπόλει των Αθηνών Παρθενώνος, και ην εν μικρώ η αυτή των προπυλαίων προς τον ναόν αναλογία". [...]
  • Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής, "Τα Ελληνικά, ήτοι περιγραφή γεωγραφική, ιστορική, αρχαιολογική και στατιστική της αρχαίας και νέας Ελλάδος. Συνταχθείσα υπό Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, εις τρεις τόμους. Ων ο Α' διαλαμβάνει την Στερεάν, Ανατολικήν και Δυτικήν Ελλάδα, ο Β' την Πελοπόννησον και ο Γ' τας νήσους τας τε ελευθέρας και μη, και τον πίνακα, και εκδοθείσα υπό Κωνσταντίνου Αντωνιάδου."... τόμοι 1-3, Εκ του τυπογραφείου Κ. Αντωνιάδου. Εν Αθήναις 1853-1854, Ta Hellenkika: etoi perigraphe, geographike, historike, archaiologike, kai statistike tes archaias kai neas Hellados, Iakobos R. Rankabes, Ek tou typ. K. Antoniadou, 1853, Τόμος 1, σελ. 169: [...] "Εκτος τις Αθηνάς ετιμάτο και ο Ποσειδών εν τω Σουνίω καίτοι, ως φαίνεται, ουκ έχων ναόν• Διό και ο Αριστοφάνης επονομάζει αυτόν Σουνιάρατον. = «Δεύρ' έλθ' ες χορόν, ω χρυσοτρίαιν', ω / Δελφίνων μεδέων, Σουνιάρατε / Ω Γεραίστιε παι Κρόνου» (4 = Αριστοφ. Ιππ.ς. 559 κξ. τον λέγει Σουνιάρατον ως δεχόμενον εις το Σούνιον τας αράς ήτοι ευχάς τωνανθρώπων.). Ο αυτός δε ποιητής παίζων επονομάζει αυτόν αλλαχού Σουνιέρακον (5 = Αριστοφ. Όρν. ς. 868.)". [...]
  • Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής, "Τα Ελληνικά, ήτοι περιγραφή γεωγραφική, ιστορική, αρχαιολογική και στατιστική της αρχαίας και νέας Ελλάδος. Συνταχθείσα υπό Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, εις τρεις τόμους. Ων ο Α' διαλαμβάνει την Στερεάν, Ανατολικήν και Δυτικήν Ελλάδα, ο Β' την Πελοπόννησον και ο Γ' τας νήσους τας τε ελευθέρας και μη, και τον πίνακα, και εκδοθείσα υπό Κωνσταντίνου Αντωνιάδου."... τόμοι 1-3, Εκ του τυπογραφείου Κ. Αντωνιάδου. Εν Αθήναις 1853-1854, Ta Hellenkika: etoi perigraphe, geographike, historike, archaiologike, kai statistike tes archaias kai neas Hellados, Iakobos R. Rankabes, Ek tou typ. K. Antoniadou, 1853, Τόμος 1, σελ. 164: [...] "Λαύριον, κείται πλησιέστατα του ακρωτηρίου Σουνίου προς δυσμάς και περιέχει τα δι' εκείνους τους καιρούς πλούσια και κατά πασαν την Ελλάδα μοναδικά μεταλλεία του αργύρου (3 = Παυσ. Αττ. κ. 1.) α και πραγματικώς δεν ησαν ευκαταφρόνητα, διότι εκ του καθαρού αυτών εισοδήματος διενέμοντο δέκα δραχμαί κατ' έτος εις έκαστον πολίτην των Αθηνών, και παρά τις εισβολές του Ξέρξου εξ αυτού του εισοδήματος κατεσκεύασαν εν ολίγω χρόνω στόλον εκ 200 τριήρεων (4 = Ηρόδοτ. β. 7, κ. 144.)• κατά τον Ξενοφώντα η εκ των μεταλλείων τούτων ετήσιος πρόσοδος ην 100 ταλάντων (5 = Ξενοφ. περί πόρων κ. 4.)• ώστε ήσαν αξιόλογα κατ' αρχάς τα αργύρεια ταύτα, αλλά βαθμηδόν ηλαττώθησαν και τέλος εξηντλήθησαν και επί του Στράβωνος ουδέ υπήρχον πλέον, και οι εργαζόμενοι αναχωνεύοντες την παλαιάν σκωρίαν, εύρισκον έτι εξ αυτής αποκαθαιρόμενον αργύριον (6 = Στραβ. β. 9, σ. 339.). Τα μεταλλεία ταύτα εξετείνοντο εξ αποστάσεως 2 μιλίων από της νοτίας παραλίας μέχρι του πρός βορράν Θορίκου. Εν τοις αργυρείοις τούτοις ειργάζοντο κατά την ακμην των Αθηνών 20,000 ανθρώπων (7 = Βοίκ, Πολιτ. Οικονομ. Αθην. σ. 12.)". [...]
  • Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής, "Τα Ελληνικά, ήτοι περιγραφή γεωγραφική, ιστορική, αρχαιολογική και στατιστική της αρχαίας και νέας Ελλάδος. Συνταχθείσα υπό Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, εις τρεις τόμους. Ων ο Α' διαλαμβάνει την Στερεάν, Ανατολικήν και Δυτικήν Ελλάδα, ο Β' την Πελοπόννησον και ο Γ' τας νήσους τας τε ελευθέρας και μη, και τον πίνακα, και εκδοθείσα υπό Κωνσταντίνου Αντωνιάδου."... τόμοι 1-3, Εκ του τυπογραφείου Κ. Αντωνιάδου. Εν Αθήναις 1853-1854, Ta Hellenkika: etoi perigraphe, geographike, historike, archaiologike, kai statistike tes archaias kai neas Hellados, Iakobos R. Rankabes, Ek tou typ. K. Antoniadou, 1853, Τόμος 1, σελ. 169: [...] "Το Σούνιον είναι ως συνέχεια του Λαυρίου όπερ εκτείνεται μέχρι σχεδόν αυτού απ' άρκτου προς μεσημβρίαν. Η νήσος του Πατρόκλου κείται κατ' ανατολάς του Σουνίου". [...]
  • Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής, "Τα Ελληνικά, ήτοι περιγραφή γεωγραφική, ιστορική, αρχαιολογική και στατιστική της αρχαίας και νέας Ελλάδος. Συνταχθείσα υπό Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, εις τρεις τόμους. Ων ο Α' διαλαμβάνει την Στερεάν, Ανατολικήν και Δυτικήν Ελλάδα, ο Β' την Πελοπόννησον και ο Γ' τας νήσους τας τε ελευθέρας και μη, και τον πίνακα, και εκδοθείσα υπό Κωνσταντίνου Αντωνιάδου."... τόμοι 1-3, Εκ του τυπογραφείου Κ. Αντωνιάδου. Εν Αθήναις 1853-1854, Ta Hellenkika: etoi perigraphe, geographike, historike, archaiologike, kai statistike tes archaias kai neas Hellados, Iakobos R. Rankabes, Ek tou typ. K. Antoniadou, 1853, Τόμος 1, σελ. 170: [...] "Σώζονται δε και ίχνη του τείχους ο είχε σχήμα τετραγώνου επιμήκους ή μάλλον τραπεζίου, διότι το προς μεσημβρίαν μέρος ην πολύ στενώτερον του προς άρκτον, ως και η γλώσσα της γης περί ην ωκοδομήθη. Είχε δε το τείχος πύργους και πύλας κατά πάσαν αυτού την περιφέρειαν, και συνείχετο κατά το νοτ-ανατολικόν μετά του περιβόλου του ναού και των προπυλαίων αυτού". [...]
  • Ιάκωβος Ρίζος Ραγκαβής, "Τα Ελληνικά, ήτοι περιγραφή γεωγραφική, ιστορική, αρχαιολογική και στατιστική της αρχαίας και νέας Ελλάδος. Συνταχθείσα υπό Ιακώβου Ρ. Ραγκαβή, εις τρεις τόμους. Ων ο Α' διαλαμβάνει την Στερεάν, Ανατολικήν και Δυτικήν Ελλάδα, ο Β' την Πελοπόννησον και ο Γ' τας νήσους τας τε ελευθέρας και μη, και τον πίνακα, και εκδοθείσα υπό Κωνσταντίνου Αντωνιάδου."... τόμοι 1-3, Εκ του τυπογραφείου Κ. Αντωνιάδου. Εν Αθήναις 1853-1854, Ta Hellenkika: etoi perigraphe, geographike, historike, archaiologike, kai statistike tes archaias kai neas Hellados, Iakobos R. Rankabes, Ek tou typ. K. Antoniadou, 1853, Τόμος 1, σελ. 149: [...] "η παραλία, ως δεικνύεται εκ του ονόματος αύτης, και εκ των λεγομένων υπό του Θουκυδίδου (2 = Θουκυδ. αυτ.), περιείχε πάντας τους κατά το νότιον και το ανατολικόν δήμους της Αττικής, από των προς ανατολάς υπωρειών του Πεντελικού μέχρι των προς μεσημβρίαν του Υμηττού. Το Σούνιον ην ως η ακρόπολις πάσης της εκτάσεως ταύτης, δια το αξιόλογον της θέσεως, ως και δια τα δυνατά αυτού οχυρώματα. Επι Σόλωνος έστασίασαν οι Παράλιοι προς τους Πεδιαίους, έχοντες αρχηγόν Μεγακλην τον Αλκμαίωνος (3 = ηροδοτ. αυτ.)• ησαν δέ οι Παράλιοι του μέσου κόμματος του μεταξύ δημοκρατίας και ολιγαρχίας (4 = Πλούταρχ. Σολ. ξ. Ι3.)". [...]

web.archive.org

wikisource.org

el.wikisource.org

  • Όμηρος, «Οδύσσεια», Ραψωδία γ΄, στίχοι 278-283, […] “ἀλλ' ὅτε Σούνιον ἱρὸν ἀφικόμεθ', ἄκρον Ἀθηνέων, / ἔνθα κυβερνήτην Μενελάου Φοῖβος Ἀπόλλων / οἷσ' ἀγανοῖσι βέλεσσιν ἐποιχόμενος κατέπεφνε, / πηδάλιον μετὰ χερσὶ θεούσης νηὸς ἔχοντα, / Φρόντιν Ὀνητορίδην, ὃς ἐκαίνυτο φῦλ' ἀνθρώπων / νῆα κυβερνῆσαι, ὁπότε σπέρχοιεν ἄελλαι.” […]
  • Αριστοφάνης, «Ιππείς», στίχοι 557 κ.ε.: [...] "ἵππι' ἄναξ Πόσειδον, ᾧ / χαλκοκρότων ἵππων κτύπος / καὶ χρεμετισμὸς ἁνδάνει / καὶ κυανέμβολοι θοαὶ / μισθοφόροι τριήρεις, / μειρακίων θ' ἅμιλλα λαμπρυνομένων ἐν ἄρμασιν / καὶ βαρυδαιμονούντων, / δεῦρ' ἔλθ' ἐς χορὸν ὦ χρυσοτρίαν ὦ / δελφίων μεδέων Σουνιάρατε, / ὦ Γεραίστιε παῖ Κρόνου, / Φαρμίωνί τε φίλτατ' ἐκ / τῶν ἄλλων τε θεῶν Ἀθηναίοις / πρὸς τὸ παρεστός". [...]
  • Αριστοφάνης, «Όρνιθες», στίχος 868: [...] "Πισθέταιρος: ὦ Σουνιέρακε χαῖρ᾽ ἄναξ Πελαργικέ". [...]
  • Παυσανίας, «Ελλάδος Περιήγησις», «Αττικά», 1.1: [...] "τῆς ἠπείρου τῆς Ἑλληνικῆς κατὰ νήσους τὰς Κυκλάδας καὶ πέλαγος τὸ Αἰγαῖον ἄκρα Σούνιον πρόκειται γῆς τῆς Ἀττικῆς• καὶ λιμήν τε παραπλεύσαντι τὴν ἄκραν ἐστὶ καὶ ναὸς Ἀθηνᾶς Σουνιάδος ἐπὶ κορυφῇ τῆς ἄκρας. πλέοντι δὲ ἐς τὸ πρόσω Λαύριόν τέ ἐστιν, ἔνθα ποτὲ Ἀθηναίοις ἦν ἀργύρου μέταλλα, καὶ νῆσος ἔρημος οὐ μεγάλη Πατρόκλου καλουμένη• τεῖχος γὰρ ᾠκοδομήσατο ἐν αὐτῇ καὶ χάρακα ἐβάλετο Πάτροκλος, ὃς τριήρεσιν ὑπέπλει ναύαρχος Αἰγυπτίαις, ἃς Πτολεμαῖος ὁ <Πτολεμαίου> τοῦ Λάγου τιμωρεῖν ἔστειλεν Ἀθηναίοις, ὅτε σφίσιν Ἀντίγονος ὁ Δημητρίου στρατιᾷ τε αὐτὸς ἐσβεβληκὼς ἔφθειρε τὴν χώραν καὶ ναυσὶν ἅμα ἐκ θαλάσσης κατεῖργεν". [...]
  • Σοφοκλής, «Αίας», στίχοι 1214-1222: [...] "νῦν δ᾽ οὗτος ἀνεῖται στυγερῷ / δαίμονι• τίς μοι, τίς ἔτ᾽ οὖν / τέρψις ἐπέσται; / γενοίμαν ἵν᾽ ὑλᾶεν ἔπεστι πόντου / πρόβλημ᾽ ἁλίκλυστον, ἄκραν / ὑπὸ πλάκα Σουνίου, / τὰς ἱερὰς ὅπως / προσείποιμεν Ἀθάνας". [...]
  • Ευριπίδης, «Κύκλωψ», στίχοι 290-295: [...] "οἳ τὸν σόν, ὦναξ, πατέρ' ἔχειν ναῶν ἕδρας / ἐρρυσάμεσθα γῆς ἐν Ἑλλάδος μυχοῖς• / ἱερᾶς τ' ἄθραυστος Ταινάρου μένει λιμὴν / Μαλέας τ' ἄκρας κευθμῶνες ἥ τε Σουνίου / δίας Ἀθάνας σῶς ὑπάργυρος πέτρα / Γεραίστιοί τε καταφυγαί•" [...]
  • Αθήναιος ο Ναυκρατίτης, «Δειπνοσοφισταί», Βιβλίον ς΄, 183-184: [..] "καὶ Ἀναξανδρίδης δὲ ἐν Ἀγχίσῃ φησίν / οὐκ ἔστι δούλων, ὦγάθ᾽, οὐδαμοῦ πόλις, / τύχη δὲ πάντῃ μεταφέρει τὰ σώματα. / πολλοὶ δὲ νῦν μὲν εἰσιν οὐκ ἐλεύθεροι, / εἰς αὔριον δὲ Σουνιεῖς, εἶτ᾽ εἰς τρίτην [p. 184] / ἀγορᾷ κέχρηνται. τὸν γὰρ οἴακα στρέφει / δαίμων ἑκάστῳ". [...]
  • Αθήναιος ο Ναυκρατίτης, «Δειπνοσοφισταί», Βιβλίον ς΄, 224-225: [...] "καὶ αἱ πολλαὶ δὲ αὗται Ἀττικαὶ μυριάδες τῶν οἰκετῶν δεδεμέναι εἰργάζοντο τὰ μέταλλα. Ποσειδώνιος γοῦν, οὗ συνεχῶς μέμνησαι, ὁ φιλόσοφος καὶ ἀποστάντας φησὶν αὐτοὺς καταφονεῦσαι μὲν τοὺς ἐπὶ τῶν μετάλλων φύλακας, καταλαβέσθαι δὲ τὴν ἐπὶ Σουνίῳ ἀκρόπολιν καὶ ἐπὶ πολὺν χρόνον πορθῆσαι τὴν Ἀττικήν".
  • Θουκυδίδης, «Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου», Βιβλίο Η΄, 4: [...] "IV. παρεσκευάζοντο δὲ καὶ Ἀθηναῖοι, ὥσπερ διενοήθησαν, ἐν τῷ αὐτῷ χειμῶνι τούτῳ τήν τε ναυπηγίαν, ξύλα ξυμπορισάμενοι, καὶ Σούνιον τειχίσαντες, ὅπως αὐτοῖς ἀσφάλεια ταῖς σιταγωγοῖς ναυσὶν εἴη τοῦ περίπλου, καὶ τό τε ἐν τῇ Λακωνικῇ τείχισμα ἐκλιπόντες ὃ ἐνῳκοδόμησαν παραπλέοντες ἐς Σικελίαν, καὶ τἆλλα, εἴ πού τι ἐδόκει ἀχρεῖον ἀναλίσκεσθαι, ξυστελλόμενοι ἐς εὐτέλειαν, μάλιστα δὲ τὰ τῶν ξυμμάχων διασκοποῦντες ὅπως μὴ σφῶν ἀποστήσονται". [...]