Analysis of information sources in references of the Wikipedia article "Τάγμα του Αγίου Στεφάνου" in Greek language version.
Το Τάγμα διαλύθηκε λόγω της Γαλλικής Επανάστασης, ωστόσο επανιδρύθηκε εκ νέου υπό νέα μορφή το 1817. Η Ιταλική Επανάσταση το διέλυσε για μία ακόμη φορά και αυτή την φορά οριστικά στις 16 Νοεμβρίου 1859, ενώ η Εκκλησία του και η κινητή και ακίνητη περιουσία του κατέστη περιουσία του Κράτους. Δυστυχώς, η σύγχρονη Ιταλία θα έπρεπε να είναι λίγο περισσότερο στοργική με τις μνήμες του ένδοξου παρελθόντος της.
Τα μέλη ακολουθούσαν τον κανόνα του Αγίου Βενέδικτου, ενώ οι Πάπες τους παραχώρησαν τα ίδια προνόμια με αυτά των οποίων έχαιραν οι Οσπιταλιέροι Ιππότες
Η βούλα του Πάπα όριζε τον Κόζιμο και τους διαδόχους του ως Μεγάλους Μάγιστρους του Τάγματος
Καθώς η Δυναστεία της Λωρραίνης κηρύχθηκε έκπτωτη το 1859, η Προσωρινή Κυβέρνηση της Τοσκάνης της οποίας ηγείτο ο Μπεττίνο Ρικαζόλι, στις 16 Νοεμβρίου του ιδίου έτους, διέταξε την διάλυση του Τάγματος του Αγίου Στεφάνου και την απαλλοτρίωση της περιουσίας του, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι δεν είχε κανένα δικαίωμα επί ενός θρησκευτικού σώματος, το οποίο είχε χαρακτηριστεί ως δυναστικό μέσω Παπικών Βούλων. Ωστόσο, καμία από τις αποφάσεις της Προσωρινής Κυβέρνησης δεν αναγνωρίστηκε από τον Μέγα Δούκα, Φερδινάνδο Δ΄, ο οποίος προχώρησε σε έγγραφη διαμαρτυρία ενάντια στην απόφαση αυτή, από την Δρέσδη όπου είχε καταφύγει, στις 24 Μαρτίου 1860. Καθώς η Αγία Έδρα, το αποθετήριο και ο υπέρτατος θεματοφύλακας των Στρατιωτικών Θρησκειών, ουδέποτε διακήρυξε την διάλυση του Τάγματος του Αγίου Στεφάνου, μία τέτοια κατάλυση δεν έχει καμία αξία εμπρός στον κανονικό νόμο. Λόγω αυτού, οι απόγονοι του τελευταίου εξουσιάζοντα Μέγα Δούκα έχουν διατηρήσει τον τίτλο και τα προνόμια του προγόνου τους, και ως εκ τούτου εξακολουθούν, αν και σε κατά πολύ μικρότερο βαθμό, να χρίζουν Ιππότες του Τάγματος του Αγίου Στεφάνου.
