[10]Αρχειοθετήθηκε 2018-02-27 στο Wayback Machine. Προβάλλεται το «Πτηνό» ή αλλιώς το «Χάλκινο περίοπτο της πρώιμης εποχής του σιδήρου".
ems.gr
media.ems.gr
[1] Δ. Κ. Σαμσάρης, Ανέκδοτη επιγραφή των αυτοκρατορικών χρόνων από την Τερπνή Νιγρίτας, "Μακεδονικά" 20 (1980) 1-8
nikospaschaloudis.gr
[2] Νίκος Λ. Πασχαλούδης, Η Τερπνή, σ. 218, «Στο Παλιόκαστρο, ανακαλύφθηκε επιγραφή που μνημονεύει αγορανομικό έλεγχο του προσχωματικού χρυσού, που συλλεγόταν από το γειτονικό ποτάμι».
[3] Νίκος Λ. Πασχαλούδης, Η Τερπνή, σ. 218, «Στην απόφαση 38/21.3.23 του Κοινοτικού Συμβουλίου της Τερπνής αναφέρεται, … ότι οι διενεργούμεναι εργασίαι έφερον εις φως διάφορα είδη μετάλλων και κατ’ εξοχήν χρυσού καθαρού…επιβάλλει διά το οικονομικόν έτος 1923-24 πρόσθετον κοινοτικήν φορολογίαν επί των κερδών εκμεταλλεύσεως των εν τη περιφερεία της Κοινότητος Τσερπίστης μεταλλείων …».
[4] Νίκος Λ. Πασχαλούδης, Παραδοσιακά επαγγέλματα στη Νιγρίτα και την Τερπνή, σ. 171, «Η Νιγρίτα έβγαζε σε δημοπρασία το δικαίωμα συλλογής χρυσού από τον ποταμό Χρυσορρόη. Ως πλειοδότες αναφέρθηκαν ο Κωνσταντίνος Ρούντος και ο Γιώργος Ιωάννου, οι οποίοι ανέθεταν σε άλλους ενδιάμεσους να μαλαματεύουν, όπως ο Ιωάννης Κουθάρης από τη Νιγρίτα».
[5] Νίκος Λ. Πασχαλούδης, Η Τερπνή, σ. 218, «Πολλοί Τερπνιώτες μαλαμάτευαν μέχρι τον πόλεμο, όπως οι Δημήτριος Καναράκης, Παναγιώτης Ευ. Ματσιάς, Γιώργος Μιχαλέας και Μάλαμας Φέλιας».
[6] Νίκος Λ. Πασχαλούδης, Τότε που παίζαμε, Αθήνα 2001 και Θεσσαλονίκη 2008, σ. 234.
[7], Νίκος Λ. Πασχαλούδης, Τότε που παίζαμε, Αθήνα 2001, Θεσσαλονίκη 2008, σ. 249.
[11] Νίκος Λ. Πασχαλούδης, Τα Τερπνιώτικα και τα Νιγριτινά, 2η ηλεκτρονική έκδοση, σ. 47. «ασαμόραστου, το• λέξη που χρησιμοποιείται για το αρρωστιάρικο καρπούζι, το οποίο ενώ κοβόταν για ώριμο με βάση τον ήχο που έδινε στο χτύπημα με το μεσαίο δάχτυλο, είχε μαύρα σπόρια και άσπρη ψίχα, όπως τα άγουρα, μεταφορικά χρησιμοποιείται. και στα τρία γένη με τη σημ. του αρρωστιάρη, [αρχ. δωρ. ἄσαμος(=άσημος, ο χωρίς σήμα) + αρχ. ῥάσσω (=χτυπώ), σε ελ. απόδοση αυτό που με το χτύπημα δεν δίνει έγκυρο σήμα».
[15] Νίκος Λ. Πασχαλούδης, Η Τερπνή, Θεσσαλονίκη 2012, σσ. 47-166.
[16], Νίκος Λ. Πασχαλούδης, Η Τερπνή, Θεσσαλονίκη 2012, σσ. 48-68.
[17] Νίκος Λ. Πασχαλούδης, Η Τερπνή, Θεσσαλονίκη 2012, σσ. 85-90.
[18] Νίκος Λ. Πασχαλούδης, Η Τερπνή, σσ. 89. "Μια χρονιά πήγαιναν οι Τερπνιώτες τα εικονίσματα στο παρεκκλήσι των δώδεκα Αποστόλων κι όπως περνούσαν ανάμεσα στις αυλακιές των χωραφιών, ένας Τούρκος που όργωνε δίπλα σήκωσε τον κάτσιανο (βουκέντρα) και με το κατσιανοσίδερο χτύπησε την εικόνα της Παναγίας με αποτέλεσμα η εικόνα να σκιστεί".
[19] Νικος Λ. Πασχαλούδης, Η Τερπνή, Πανηγύρια της Τερπνής.
[20] Νίκος Λ. Πασχαλούδης, Η Τερπνή, Θεσσαλονίκη 2012, σσ. 242-254.
[21] Νίκος Λ. Πασχαλούδης, Η Τερπνή, Θεσσαλονίκη 2012, σσ. 212-217.
packhum.org
epigraphy.packhum.org
D. C. Samsaris, La vallée du Bas-Strymon á l’ époque impériale (Contribution épigraphique á la topographie, l’ onomastique, l’ histoire et aux cultes de la province romaine de Macédoine), Δωδώνη 18(1989), τεύχ. 1, σ. 222-223, αρ. 17 = The Packard Humanities Institute (Samsaris, Bas-Strymon 17, # PH150654)
web.archive.org
[10]Αρχειοθετήθηκε 2018-02-27 στο Wayback Machine. Προβάλλεται το «Πτηνό» ή αλλιώς το «Χάλκινο περίοπτο της πρώιμης εποχής του σιδήρου".
