Άρθρο της Λουκίας Δρούλια, ιστορικού δ.φ., Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών του E.I.E., με τίτλο: "Xρονολόγιο της Επανάστασης. Τα σημαντικότερα συμβάντα στην Ελλάδα και τη Δύση από το 1821 έως το 1834", [...] "1823: Η βρετανική κυβέρνηση αναγνωρίζει τους Έλληνες ως εμπόλεμους με τους Τούρκους. Διακήρυξη του «δόγματος Monroe» και φιλελληνικό μήνυμα του προέδρου Monroe. Θάνατος του πάπα Πίου Z΄. Ιδρύεται η Φιλελληνική Εταιρεία του Λονδίνου (London Greek Committee). E. Blaquiere, "Report on the Present State of the Greek Confederation". (Έκθεση για την παρούσα κατάσταση της Ελληνικής Ομοσπονδίας). Ιδρύονται στο Παρίσι η Ελληνική Επιτροπή (Comité grec) στα πλαίσια της Εταιρείας της Χριστιανικής ηθικής (Société de la Morale Chrétienne), η 1η φιλελληνική επιτροπή της Μασσαλίας και οι φιλελληνικές επιτροπές των Ηνωμένων Πολιτειών.[...], σελ. 4, ένθετο "Επτά ημέρες" της εφημερίδας Η Καθημερινή, 23 Μαρτίου 1997.
enet.gr
[...] "Με τα λόγια αυτά κατέληγε το άρθρο των «Τάιμς» του Λονδίνου στις 28 Νοεμβρίου του 1826. Ηταν το τελευταίο μιας σειράς δημοσιευμάτων" που, σύμφωνα με τον Τάσο Λιγνάδη στην διδακτορική του διατριβή με τίτλο "Το πρώτο Δάνειον της Ανεξαρτησίας" (1970), "είχε φιλοξενήσει η εφημερίδα αυτή, και που αφορούσαν τη σκανδαλώδη διαχείριση του δανείου αυτού από κάποια μέλη της Φιλελληνικής Εταιρείας. Η εφημερίδα, μάλιστα, έκανε έκκληση προς τους Έλληνες να μη θεωρήσουν υπεύθυνο τον αγγλικό λαό για κάτι που έκαναν κάποιοι επονομαζόμενοι «φιλέλληνες». Η υπόθεση πήρε ακόμα μεγαλύτερη έκταση και οι Αγγλοι βασικοί υπαίτιοι κατηγορήθηκαν ότι έβαλαν χέρι στην «ελληνική πίτα», όπως ονομάστηκε το σκάνδαλο αυτό". [...], Πηγή: Το άρθρο της Πέπης Ρηγοπούλου με τίτλο: "Η ελληνική πίτα", στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία, 30/03/2010.
[...]"Μεταξύ των Ελλήνων των ασχολουμένων εις εξεύρεσιν δανείου ήτο και ο Ανδρέας Λουριώτης, όστις αφ' ου επεσκέφθη την Ισπανίαν και Πορτογαλλίαν, μετέβη εις Αγγλίαν, όπου εγνώρισε τον Blaquiere. Ο Blaquière παρουσίασε τον Λουριώτην εις τους κυριώτερους εν Λονδίνων φιλέλληνας οίτινες βολιδοσκοπηθέντες περί δανείου δεν απέρριψαν με την ιδέαν κατ' αρχήν, αλλ' απεφάσισαν, κατόπιν συμβουλίου γενομένου τη 3η Μαρτίου 1823 να πέμψωσιν εις την Ελλάδα τον Blaquière και τον Λουριώτην, όπως λάβωσιν ακριβεστέραν ιδέαν της εκεί καταστάσεως".[...], Πηγή: Σελ. 13-14, Ανδρέας Μιχ. Ανδρεάδης, (1876-1935), "Ιστορία των εθνικών δανείων", υπό Ανδρ. Μιχ. Ανδρεάδου, Τυπογραφείον "Εστία", Εν Αθήναις 1904.
[...]"Μόλις λοιπόν ο Λουριώτης ανεκοίνωσε τας ευμενείς διαθέσεις του φιλελληνικού κομιτάτου, το διοικητικόν σώμα, δια διατάγματος της 2ας Ιουνίου 1823, έδωκε πληρεξιουσιότητα εις τους κ.κ. Ι. Ορλάνδον, Ι. Ζαϊμην και Α. Λουριώτην να συνάψωσι δάνειον τεσσάρων μιλλιουνίων ταλλήρων Ισπανικών, καθ' όν αν κρίνωσιν συμφορότεον τρόπον. Τη δε 24η του αυτού μηνός ο Α. Μαυροκορδάτος εν θαυμασία επιστολή έδιδε μακράς οδηγίας ως προς την σύναψιν του δανείου και την προς τας ξένας Δυνάμεις, ιδίως την αγγλίαν, τηρητέαν στάσιν".[...], Πηγή: Σελ. 14, Ανδρέας Μιχ. Ανδρεάδης, (1876-1935), "Ιστορία των εθνικών δανείων", υπό Ανδρ. Μιχ. Ανδρεάδου, Τυπογραφείον "Εστία", Εν Αθήναις 1904.
[...]"Και οι τρεις αντιπρόσωποι της Ελλάδος είχον μεν εφοδιασθή δι' εθνικών ομολογιών αξίας 100,000 γροσίων, εξαργυρωτέων εις τας Ιονίους νήσους, αλλ' αφικόμενοι εκεί. ουδένα εύρισκον πρόθυμον εξαργυρωτήν. Εδέησε δε να επέμβη ο Βύρων, παρέχων εις την ελληνικήν κυβέρνησιν δάνειον 4.000 λιρών, όπως δυνηθώσι να φθάσωσιν εις Λονδίνον".[...], Πηγή: Σελ. 15, Ανδρέας Μιχ. Ανδρεάδης, (1876-1935), "Ιστορία των εθνικών δανείων", υπό Ανδρ. Μιχ. Ανδρεάδου, Τυπογραφείον "Εστία", Εν Αθήναις 1904.
[...]"Το δάνειον των 800,000, ούτινος την έκδοσιν είχον αναλάβη οι κ.κ. Loughman, O'brien, Ellice και Σα, εξεδόθη, ως ήδη γνωστόν, προς 59%, το πραγματικώς άρα δανεισθέν ποσόν ανέρχεται εις 472,000 Λ. Αλλ' εκ τούτων οι εκδίδοντες τραπεζίται εκράτησαν δια τόκους δύο ετών προκαταβλητέους 80,000 Λ., δια χρεώλυτρα επίσης δύο ετών 16,000 Λ., δια προμήθειαν επί της πληρωμής των τόκων, προς 2,5%, 3.200 Λ., ήτοι εν όλω 123,000 Λ. Τούτων αφαιρεθεισών από του πραγματικού κεφαλαίου των 472,000 εξεκαθαρίσθησαν οριστικώς 348,800 Λ.".[...], Πηγή: Σελ. 18, Ανδρέας Μιχ. Ανδρεάδης, (1876-1935), "Ιστορία των εθνικών δανείων", υπό Ανδρ. Μιχ. Ανδρεάδου, Τυπογραφείον "Εστία", Εν Αθήναις 1904.
[...]"Αλλ' όμως η βραδύτης αύτη υπήρξεν υπό πολλάς επόψεις ευτυχής. Πρώτον το έδαφος είχε προπαρασκευασθή καταλλήλως υπό του Blaquière, όστις δια του "Report of the present state of the Greek federation", υποβληθέντος τη 23η Σεπτεμβρίου εις την Greek Committee, είχε ζωγραφήση δια ροδίνων χρωμάτων τα εν Ελλάδι και διαθέση λίαν ευνοϊκώς την κοινήν γνώμην.δεύτερον η Αγγλία διήρχετο τότς ένα εκ των κερδοσκοπικών εκείνων πυρετών, οίτινες περιοδικώς αναφαινόμενοι ωθούσι τον κόσμον του Άστεως εις τας μάλλον επισφαλείς επιχειρήσεις".[...], Πηγή: Σελ. 15, Ανδρέας Μιχ. Ανδρεάδης, (1876-1935), "Ιστορία των εθνικών δανείων", υπό Ανδρ. Μιχ. Ανδρεάδου, Τυπογραφείον "Εστία", Εν Αθήναις 1904.
Σύμφωνα με τον Ανδρέα Μιχ. Ανδρεάδη: [...]" Και αι μεν εν Ελλάδι δίκαι είναι αι του Ορλάνδου και Κουριώτου. Οι δύο ούτοι άνδρες, περί της ικανότητος των οποίων υπάρχουσιν αμφιβολίαι, αλλά των οποίων η τιμιότης πρέπει, νομίζω, να θεωρήται ανεπίληπτος, είχον πεμφθή εις αγγλίαν ως αντιπρόσωποι της Ελληνικής κυβερνήσεως δια την υπόθεσιν των δανείων. Η ατυχέστατη, χρήσις του β' δανείου επέσυρε κατά αυτών την γενικήν αγανάκτησιν, ήτις εξεδηλώθη και δι' αποφάσεως, μηδέποτε άλλως εκτελεσθείσης, του Ελεγκτικού συνεδρίου (14 Ιαν. 1835) κηρυττούσης αυτούς αλληλεγγύως χρεώστας 809,008 σρ." [...] "Πτος ανασκευήν της αποφάσεως ταύτης ο Ορλάνδος και ο Λουριώτης εδημοσίευσαν τω 1839-1840 μέγα δίτομον έργον, 529 σελίδων εις τέταρτον, όπερ καλείται "Απολογία", είναι δ' όμως πράγματι αποθήκη όλων των εγγράφων επισήμων και μη, όσα ευρίσκοντο εις τας χείρας των συγγραφέων"[...], Πηγή: Σελ. 2, Ανδρέας Μιχ. Ανδρεάδης, (1876-1935), "Ιστορία των εθνικών δανείων", υπό Ανδρ. Μιχ. Ανδρεάδου, Τυπογραφείον "Εστία", Εν Αθήναις 1904.
