Κοτζιάς, Νικόλαος, Επανόρθωσις των εν τη Σ. Τρικούπη Ιστορία περί των Ψαριανών πραγμάτων ιστορουμένων, Αθήνησιν, 1857. σελ. 48, 49Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine.: «Ο δε Πασάς διέταξε να κυριεύσωσιν αυτό (το Παλαιόκαστρο) αυθημερόν. ... Οι δε πολιορκούμενοι βλέποντες, ότι επί πολύ να ανθέξωσι δεν ηδύναντο, απεφάσισαν, δόντος το σχέδιον τούτο του Δ. Κοτζιά, να πολεμήσωσι προς τους Τούρκους στήθος με στήθος, και όταν όλοι φονευθώσι, οι δε Τούρκοι εισέλθωσι, τότε ο μεν Α. Βρατζάνος έξω της πυριτιδαποθήκης μένων, τούτο να σημάνη, ο δε Ι. Σίδερος εν τη πυριτιδαποθήκη να θέση το πυρ εν αυτή, ως και εγένετο. Πάντων λοιπόν προαποφασισμένων όντων εις τούτο και των γυναικών συγκατανευσάντων, οι μεν Έλληνες εφώρμησαν την επιούσαν ξιφήρεις κατά των Τούρκων, και μαχόμενοι προς αυτούς άπαντες εφονεύθησαν, οι δε Τούρκοι εισελθόντες ώρμησαν εις αφαρπαγήν των γυναικοπαίδων. Τότε ο μεν Α. Βρατζάνος την δεξιάν του πατρός αυτού Δ. Βρατζάνου, ... , ασπασθείς, έδωκε το σημείον των Ι. Σιδέρω, ο δε Ι. Σιδέρος θέσας το πυρ ανέτρεψε τους πάντας υπό τους βράχους και συνεταφίασεν, εξαιρουμένης μόνον της γυναικός του προξένου Δαρμάρα, ... και ελευθερωθείσα εκ της αιχμαλωσίας κατά τα τέλη του 1824 διηγείτο ταύτα, τα οποία πρέπει να ώσιν αληθή, διότι όλοι οι ειρημένοι άνδρες Ψαριανοί και Ρουμελιώται ευρέθησαν υπό των μετ' ολίγας ημέρας επανελθόντων Ελλήνων έξω του τείχους φονευμένοι».
Σελίς 50, 51: «Αι δεν γυναίκες, τινές μεν ιδίως αι νέαι, επνίγοντο, εν αίς του συγγραφέως αι αδελφαί, εκτός της συζύγου Ν. Γιαννίτζη, συλληφθείσης ημιθανούς, εκουσίως, ίνα μη εις χείρας των Τούρκων πέσωσι ...»
Κοτζιάς, Νικόλαος, Επανόρθωσις των εν τη Σ. Τρικούπη Ιστορία περί των Ψαριανών πραγμάτων ιστορουμένων, Αθήνησιν, 1857. σελ. 48, 49Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine.: «Ο δε Πασάς διέταξε να κυριεύσωσιν αυτό (το Παλαιόκαστρο) αυθημερόν. ... Οι δε πολιορκούμενοι βλέποντες, ότι επί πολύ να ανθέξωσι δεν ηδύναντο, απεφάσισαν, δόντος το σχέδιον τούτο του Δ. Κοτζιά, να πολεμήσωσι προς τους Τούρκους στήθος με στήθος, και όταν όλοι φονευθώσι, οι δε Τούρκοι εισέλθωσι, τότε ο μεν Α. Βρατζάνος έξω της πυριτιδαποθήκης μένων, τούτο να σημάνη, ο δε Ι. Σίδερος εν τη πυριτιδαποθήκη να θέση το πυρ εν αυτή, ως και εγένετο. Πάντων λοιπόν προαποφασισμένων όντων εις τούτο και των γυναικών συγκατανευσάντων, οι μεν Έλληνες εφώρμησαν την επιούσαν ξιφήρεις κατά των Τούρκων, και μαχόμενοι προς αυτούς άπαντες εφονεύθησαν, οι δε Τούρκοι εισελθόντες ώρμησαν εις αφαρπαγήν των γυναικοπαίδων. Τότε ο μεν Α. Βρατζάνος την δεξιάν του πατρός αυτού Δ. Βρατζάνου, ... , ασπασθείς, έδωκε το σημείον των Ι. Σιδέρω, ο δε Ι. Σιδέρος θέσας το πυρ ανέτρεψε τους πάντας υπό τους βράχους και συνεταφίασεν, εξαιρουμένης μόνον της γυναικός του προξένου Δαρμάρα, ... και ελευθερωθείσα εκ της αιχμαλωσίας κατά τα τέλη του 1824 διηγείτο ταύτα, τα οποία πρέπει να ώσιν αληθή, διότι όλοι οι ειρημένοι άνδρες Ψαριανοί και Ρουμελιώται ευρέθησαν υπό των μετ' ολίγας ημέρας επανελθόντων Ελλήνων έξω του τείχους φονευμένοι».
Σελίς 50, 51: «Αι δεν γυναίκες, τινές μεν ιδίως αι νέαι, επνίγοντο, εν αίς του συγγραφέως αι αδελφαί, εκτός της συζύγου Ν. Γιαννίτζη, συλληφθείσης ημιθανούς, εκουσίως, ίνα μη εις χείρας των Τούρκων πέσωσι ...»