Analysis of information sources in references of the Wikipedia article "Anti-Jewish violence in Poland, 1944–1946" in English language version.
According to IPN estimates (2007) there were 350,000–400,000 political prisoners held in Poland from 1944 till 1956. Original: »Ogółem według szacunków IPN z 2007,[10] w latach 1944–1956 w aresztach i więzieniach znalazło się z powodów politycznych ok. 350–400 tysięcy osób (wliczając w to ok. 100 tys. ofiar prześladowań za rządów Bieruta w okresie 1949-1956).«
responsible for orchestrating the Kielce pogrom the chief of the UB Soviet intelligence officer.
Britain exerted pressure on the governments of Poland.
2,000 Jews between 1944 1947.
The most intense battles took place in the east but the fighting was not limited to this region; all over the country, partisans clashed with communist security forces. Repressions increased in the winter of 1945/46 and spring of 1946, when entire villages were burnt. The fighting lasted with varying intensity until 1948 and ended with thousands killed, wounded, arrested, or transported to the Soviet Union.[p. 26]
{{cite book}}: |work= ignored (help)This gigantic effort, known by the Hebrew code word Brichah(flight), accelerated powerfully after the Kielce pogrom in July 1946
Żydzi byli zabijani nie tylko przez niektóre organizacje prawicowego podziemia, ale też przez pospolitych bandytów [oraz] jako funkcjonariusze komunistycznego państwa, bez dodatkowego motywu rasistowskiego. Wedle Aliny Całej, liczba Żydów zabitych w latach 1944−1947 przekracza tysiąc osób (Alina Cała, Mniejszość żydowska, [in:] Piotr Madajczyk (red.), Mniejszości narodowe w Polsce. Państwo i społeczeństwo polskie a mniejszości narodowe w okresach przełomów politycznych (1944−1989), Warszawa 1998, s. 252).
The population was reduced by one-third from 35.1 million in 1939 to 23.7 million people in 1946. The ruling elite was wiped out: there were less than 40,000 people with higher education. Original: »ludność Polski zmniejszyła się z 35,1 mln osób w 1939 roku do 23,7 mln w 1946 roku, tj. o prawie jedną trzecią. Społeczeństwo polskie pozbawione zostało w zasadzie elity przywódczej: z wszystkich jego grup społecznych największe straty poniosła inteligencja i po zakończeniu wojny liczba ludzi z wyższym wykształceniem wynosiła niecałe 40 tys.«
The coroners' report revealed: the body was pierced by a bullet and shrapnel from the locking mechanism. Original: »ciało zostało przebite na wylot nie tylko przez sam pocisk, ale także przez stalowe i mosiężne odłamki pochodzące z rozbitego strzałem zamka.«
The author, [Anna Cichopek], repeats the stereotype found in literature, about the resurgence of anti-Semitic rhetoric in times of crisis, but curiously enough, does not explain how it would have been possible in postwar Kraków with no evidence of the blood libel propaganda in the 1930s... And, in spite of all documentary evidence confirming the death of one person, Cichopek claims five victims by looking at photographs from some funeral. Original: »Autorka nie wyjaśnia zadziwiającego powrotu tego motywu w pierwszych latach powojennych, zadowalając się powtórzeniem poglądu zakorzenionego w literaturze przedmiotu...«
The broader issue of antiJewish violence has been studied many times in recent years, yet it remains highly politicized. One must be aware of at least two serious risks in analyzing its post-Holocaust occurrence. The first is extreme reductionism, the attempt to ascribe to Jews' ethnic origins every act of violence to which they fell victim.1 But after all, Jews, like Poles, Americans, or Chinese, can be attacked, battered, or murdered for many reasons, not only because of their ethnicity. The second danger is acceptance of the opposite position—the explanation of anti-Jewish violence solely as postwar, ordinary criminality. Such an approach is disqualified by the simple finding that for some attackers the ethnicity of their victims did matter fundamentally. In the case of many attacks on Jews carried out immediately after the war in Poland, the Jewishness of the victims was unquestionably the chief, if not the sole, motive for the crime.
Żydzi byli zabijani nie tylko przez niektóre organizacje prawicowego podziemia, ale też przez pospolitych bandytów [oraz] jako funkcjonariusze komunistycznego państwa, bez dodatkowego motywu rasistowskiego. Wedle Aliny Całej, liczba Żydów zabitych w latach 1944−1947 przekracza tysiąc osób (Alina Cała, Mniejszość żydowska, [in:] Piotr Madajczyk (red.), Mniejszości narodowe w Polsce. Państwo i społeczeństwo polskie a mniejszości narodowe w okresach przełomów politycznych (1944−1989), Warszawa 1998, s. 252).
According to IPN estimates (2007) there were 350,000–400,000 political prisoners held in Poland from 1944 till 1956. Original: »Ogółem według szacunków IPN z 2007,[10] w latach 1944–1956 w aresztach i więzieniach znalazło się z powodów politycznych ok. 350–400 tysięcy osób (wliczając w to ok. 100 tys. ofiar prześladowań za rządów Bieruta w okresie 1949-1956).«
2,000 Jews between 1944 1947.
Suggested reading: Arieh J. Kochavi, "Britain and the Jewish Exodus...," Polin 7 (1992): pp. 161–175