Analysis of information sources in references of the Wikipedia article "Finiq" in English language version.
Προσπαθώντας να ανακτήσουμε τα «εδάφη» της μνήμης μας, οφείλουμε στα αυθαιρετήματα να αντιτάξουμε επιχειρήματα. Στα σπλάχνα του τόπου μας διασώθηκαν λέξεις και τοπωνύμια μπροστά στα οποία καταρρέουν η αυθαιρεσία και η «αμνησία». «...οι κάτοικοι της περιοχής δεν απώλεσαν ποτέ τη μνήμη του ένδοξου παρελθόντος της ελληνικής πόλης. Η επιβίωση της αρχαίας ονομασίας, που φαίνεται ότι έχει μεταδοθεί αδιάλειπτα στον οικισμό που εξακολουθούσε να υπάρχει στους πρόποδες του λόφου μέχρι και τις μέρες μας, αποτελούσε ένα επιπλέον εχέγγυο μνήμης...» 26 . Τα λόγια αυτά ανήκουν σε ιταλό συνάδελφο και αφορούν την αρχαία Φοινίκη της Ηπείρου, αλλά και το σημερινό Φοινίκι, στο λόφο του οποίου υπάρχει το Κάστρο των Ελλήνων, όπως το ονόμασε ο ντόπιος γεροβοσκός απαντώντας σε ερώτημα του Pouqueville στα 1807. Οικισμός Finiki καταγράφεται και σε οθωμανικό κατάστιχο του 1431, που αφορά την περιοχή αυτή (Inalcık 1987: 137), άρα η ονομασία Φοινίκι δεν είναι λόγια αναβίωση του αρχαίου οικωνυμίου
Shumë studiutes janë të mendimit se në repertorin e emrave të shekujve XV-XVI figurojnë një varg emrash, përkatësia etnike shqiptare e të cilëve nuk mund të vihet në dyshim. Të tillë janë: Gjergj, Gjon, Gjinaku, Gjokë, Dodë, Dedë, Lekë, Mile, Nikë, Prend, Pal, Martin, Mëhill, Muzhak, Laskë, Lalë, Laloç, Lilë, Bos, Pjetër, Dukë, Shigjon, Tanush, Skura etj. Nga një llogaritje e përafërt që arrita të bëj për disa fshatra, po të numërojmë personat që kanë si emër ose si mbiemër femrat e lartpërmendur, kemi këto të dhëna: në Finiq mbajnë të tillë emra afro një e katërta e banorëve; në Nivicë më tepër se tri të katërtat; në Kakodhiq, Dragopezde, Ufnë e Izmenicë një e treta; një e dyta në Vagalat; më tepër sfe një e treta në Luvinë; tri të pestat në Sopik; pothuaj gjysma në Zishtë e në Pendelejmon; pothuaj katër të pfestat në Peoë; një e treta në Lefterohor; tri të katërtat në Likurs etj. Natyrisht, këtyre përqindjeve do të duhej t'u shtonim vëllezërit ose bijtë që janë regjistruar pranë tyre, рог që kanë të tjerë femra, lidhja e afrisë të të cilëve diiket mjaft qartë në regjistër. Gjithashtu, do të duhej t'u shtonim edhe personat që mbajnë emra kuptimorë shqip, si p.sh.: Buzmiri, Bala, Bardhi, Burriqi, Buzuku, Çobani, Dera, Iriqi, Kuka, Marsi, Mara, Macja, Poçi, Plaku, Uk, Ylli e ndonjë tjetër, që i ndeshim në fshatra të ndryshme.
Προσπαθώντας να ανακτήσουμε τα «εδάφη» της μνήμης μας, οφείλουμε στα αυθαιρετήματα να αντιτάξουμε επιχειρήματα. Στα σπλάχνα του τόπου μας διασώθηκαν λέξεις και τοπωνύμια μπροστά στα οποία καταρρέουν η αυθαιρεσία και η «αμνησία». «...οι κάτοικοι της περιοχής δεν απώλεσαν ποτέ τη μνήμη του ένδοξου παρελθόντος της ελληνικής πόλης. Η επιβίωση της αρχαίας ονομασίας, που φαίνεται ότι έχει μεταδοθεί αδιάλειπτα στον οικισμό που εξακολουθούσε να υπάρχει στους πρόποδες του λόφου μέχρι και τις μέρες μας, αποτελούσε ένα επιπλέον εχέγγυο μνήμης...» 26 . Τα λόγια αυτά ανήκουν σε ιταλό συνάδελφο και αφορούν την αρχαία Φοινίκη της Ηπείρου, αλλά και το σημερινό Φοινίκι, στο λόφο του οποίου υπάρχει το Κάστρο των Ελλήνων, όπως το ονόμασε ο ντόπιος γεροβοσκός απαντώντας σε ερώτημα του Pouqueville στα 1807. Οικισμός Finiki καταγράφεται και σε οθωμανικό κατάστιχο του 1431, που αφορά την περιοχή αυτή (Inalcık 1987: 137), άρα η ονομασία Φοινίκι δεν είναι λόγια αναβίωση του αρχαίου οικωνυμίου
Les noms propres de formes typiques albanaises sont rencontrés aussi dans le Defter du Sandjak de Delvinë de 1431-1432 sur Vurg, appelé ainsi par le mot du grec moderne vurkos "pays bas, marais". Dans ce registre-là ne sont enregistrés que quatre villages Finiki (Finiqi), Vurgo, Jeromi et Krajna (Kranéja) avec très peu d'habitants21. Parmi ces villages Finiqi évoque le nom de l'ancienne cité des Chaons, Phoeniks, fondée vers le Ve s. avant l'ère moderne. Concernant ces villages aussi, dans le registre ottoman ci-dessus mentionné sont inscrits des noms albanais typiques tels que : Gjin Reçi, Gjin Panariti, Gjin Zagorino, Gjin Krali (Frali), Leka Gjini (2 fois), Kozha Gjini, Gjin Vija, Zhupa Gjin, Gjini Spiri, Gjin Andrea, Kont Gjin Andrea, Gjon Dorza, Gjon Zhurmo, Meksh Gjoni, Polimer Gjoni, mais aussi Jani Jagop, Jani Katani, Jani Kosta, Jani Bogdani, Luka Jani, Jani Ispatari, Nika Jani (Finiq), Gjin Ilia, Gjin Pelegri, Gjin Kasnesi, Gjon Pelegri, Dhimo Gjini, Gjon Martini, Martin Gjoni, Deda Gjoni (Krane)22. Mais, selon Shkurti23, dans la zone de Vurgu, en 1927, ont été recensés 25 villages : Çukë, Pal, Aliko, Çaush, Tremul, Kasëmallajbej, Kaliveshush, Jermë, Halo, Kalivepasha, Krané, Ymerefend, Finiq, Vrion, Memushbej, Hajdëragas, Qenurjo, Karalibej, Vromero, Karahaxh, Mavropull, Metoq e Gjashtë, Rahullë, Shijan, Muçopolit, Mullamus qui, en 1927, comptaient en tout 3262 habitants. Donc, la majorité de ces villages ont dû être fondés après le recensement ottoman du XVe sc.
