Analysis of information sources in references of the Wikipedia article "Progressive Socialist Party of Ukraine" in English language version.
At the beginning of the insurgency, the major anti-Ukrainian forces were the militant Luhansk Guard (Luganskaya gvardiya, LG) made up of the remnants of the marginal Progressive Socialist Party of Ukraine (Prohresyvna sotsialistychna partiya Ukraiiny, PSPU), a far-left group competitive with the KPU several years earlier.
Ekstremizm lewicowy reprezentowany jest w Europie Wschodniej głównie przez partie neokomunistyczne, odróżniające się i najczęściej dystansujące się od zreformowanych ugrupowań postkomunistycznych. W Czechach, Rosji, na Słowacji i Ukrainie istnieją formacje opowiadające się za pryncypiami ekonomicznymi i społecznymi komunizmu (przy werbalnym odcięciu się od niektórych błędów przeszłości), kładące akcent na krytykę kapitalistycznego modelu rozwoju, przyjętego po 1989 r., negatywną ocenę procesu politycznej, gospodarczej i militarnej integracji Europy oraz protestujące przeciwko globalizacji. Zaliczymy do nich przede wszystkim: Komunistyczną Partię Federacji Rosyjskiej (KPRF), Komunistyczną Partię Ukrainy (KPU) i Socjalistyczną Partię Ukrainy (SPU), Komunistyczną Partię Czech i Moraw, Komunistyczną Partię Słowacji (KSĆM), Łotewską Partię Socjalistyczną (LSP), Serbską Partię Socjalistyczną oraz ukraińską Progresywną Partię Socjalistyczną (SPS).[Left-wing extremism is represented in Eastern Europe mainly by neo-communist parties, differentiating themselves and most often distancing themselves from reformist post-communist groupings. In the Czech Republic, Russia, Slovakia and Ukraine, there are formations advocating the economic and social principles of communism (while verbally distancing themselves from some of the errors of the past), emphasising criticism of the capitalist development model adopted after 1989, negatively assessing the process of political, economic and military integration of Europe and protesting against globalisation. These include, above all: Communist Party of the Russian Federation (CPRF), Communist Party of Ukraine (KPU) and Socialist Party of Ukraine (SPU), Communist Party of Bohemia and Moravia, Communist Party of Slovakia (KSĆM), Latvian Socialist Party (LSP), Serbian Socialist Party and the Progressive Socialist Party of Ukraine (SPS).]
W niektórych elekcjach wzięły udział także inne partie, które mogą być określone mianem skrajnej lewicy. Mamy tu na myśli Związek Robotników Słowacji (ZRS), ukraińską Progresywną Partię Socjalistyczną (SPS) oraz polską Samoobronę.[Other parties that can be described as extreme left also took part in some elections. We are referring to the Union of Workers of Slovakia (ZRS), the Ukrainian Progressive Socialist Party (SPS) and the Polish Self-Defence.]
Also archetypal is Ukraine's Progressive Socialist Party (PSPU), which split from the Socialist Party of Ukraine in 1995 as the SPU attempted to social democratize. Leader Nataliya Vitrenko got the nickname 'Zhrinovsky in a skirt' because of her firebrand populist rhetoric and ability to quarrel with everybody (Wilson 2000). Vitrenko saw herself as Ukraine's only 'true Marxist' and outlined a strongly nostalgic anti-Western platform, accusing the IMF of colonizing Ukraine and promising to expel all foreign advisers.
