Analysis of information sources in references of the Wikipedia article "Sorbs" in English language version.
...Germaniae Suevos a Cervetiis dividit mergitur in oceanum". Według Szafarzyka, który odrzucił emendację Oberlina Cervetiis na Cheruscis, zagadkowy lud Cervetti to nikt inny, jak tylko Serbowie połabscy.
Tak jest ze wzmianką Vibiusa Sequestra, pisarza z przełomu IV—V w., którą niektórzy badacze uznali za najwcześniejszą informację o Słowianach na Polabiu: Albis Germaniae Suevon a Cervetiis dividit (Vibii Sequestris, De fluminibus, fontibus, lacubus, memoribus, paludibus, montibus, gentibus, per litteras, wyd. Al. Riese, Geographi latini minores, Heilbronn 1878). Jeśli początek nazwy Cerve-tiis odpowiadał Serbe — chodziło o Serbów, jeśli Cherue — byli to Cheruskowie, choć nie można wykluczyć, że pod tą nazwą kryje się jeszcze inny lud (por. G. Labuda, Fragmenty dziejów Słowiańszczyzny Zachodniej, t. 1, Poznań 1960, s. 91; H. Lowmiański, Początki Polski..., t. II, Warszawa 1964, s. 296; J. Strzelczyk, Vibius Sequester [w:] Slownik Starożytności Słowiańskich, t. VI, Wroclaw 1977, s. 414). Pierwsza ewentualność sygeruje, że zachodnia eks-pansja Słowian rozpoczęta się kilka pokoleń wcześniej niż się obecnie przypuszcza, druga —że rozgraniczenie pomiędzy Cheruskami a Swebami (Gotonami przez Labę względnie Semnonami przez Soławę) uksztaltowało się — być może po klęsce Marboda — dalej na południowy wschód, niżby wynikało z Germanii Tacyta (patrz wyżej). Tyle tylko, że nie będzie to sytuacja z IV w. Istnienie styku serbsko-turyńskiego w początkach VII w. potwierdza Kronika Fredegara (Chronicarum quae dicuntw; Fredegari scholastici, wyd. B., Krusch, Monu-menta Gennaniae Bisiorka, Scriptores rerum Merovingicarum, t. II, Hannover 1888, s. 130); bylby on jednak późniejszy niż styk Franków ze Slowianami (Sldawami, Winklami) w Alpach i na osi Dunaju. Tyle tylko, te o takim styku możemy mówić dopiero w końcu VI w.
Seehofer: "Wertvolle Arbeit der Stiftung ist auch in Zukunft auskömmlich finanziert"
Srbin, Plural Srbi: „Serbe", wird zum urslawischen *sirbŭ „Genosse" gestellt und ist somit slawischen Ursprungs41. Hrvat „Kroate", ist iranischer Herkunft, über urslawisches *chŭrvatŭ aus altiranischem *(fšu-)haurvatā, „Viehhüter"42.
Как следует из многотомного издания „Славянские древности" (1953) известного чешского ученого Любора Нидерле, первым историческим известием о славянах на Эльбе является запись Вибия Секвестра «De fluminibus» (VI век), в которой об Эльбе говорится: «Albis Suevos a Cervetiis dividit». Cervetii означает здесь наименованиесербскогоокруга (pagus) на правом берегу Эльбы, между Магдебургом и Лужицами, который в позднейших грамотах Оттона I, Оттона II и Генриха II упоминается под терминомCiervisti, Zerbisti, Kirvisti,нынешний Цербст[8]. В тот период, как пишет Любор Нидерле, а именно в 782 году, началось большое, имевшее мировое значение, наступление германцев против сла-вян. ПерейдяЭльбу, славяне представляли большую опасность для империи Карла Вели-кого. Для того, чтобы создать какой-то порядок на востоке, Карл Великий в 805 году соз-дал так называемый limes Sorabicus, который должен был стать границей экономических (торговых) связеймежду германцами и славянами[8].
{{cite book}}: CS1 maint: location missing publisher (link)O Srbech máme zachován první historický záznam ze VI. století u Vibia Sequestra, který praví, že Labe dělí v GermaniinSrby od Suevů65. Tím ovšem nemusí být řečeno, že v končinách severně od českých hor nemohli býti Srbové již i za Labem (západně od Labe), neboť nevíme, koho Vibius Sequester svými Suevy mínil. Ať již tomu bylo jakkoli, víme bezpečně ze zpráv kroniky Fredegarovy, že Srbové měli celou oblast mezi Labem a Sálou osídlenu již delší dobu před založením říše Samovy66, tedy nejméně již v druhé polovici VI. století67. Jejich kníže Drevan se osvobodil od nadvlády francké a připojil se někdy kolem roku 630 se svou državou k říši Samově68. V následujících letech podnikali Srbové opětovně vpády přes Sálu do Durinska 69... 67 Schwarz, ON 48, dospěl k závěru, že se země mezi Labem a Sálou stala srbskou asi r. 595 a kolem roku 600 že bylo slovanské stěhování do končin západně od Labe určitě již skončeno; R. Fischer, GSl V. 58, Heimatbildung XVIII. 298, ON Falk. 59, NK 69 datuje příchod Slovanů na Chebsko do druhé polovice VI. století, G. Fischer(ová), Flurnamen 218, do VI. století. Chebský historik Sieg1 dospěl v posledním svém souhrnném díle o dějinách Chebska Eger u. Egerland 4 k závěru, že Slované (myslil na Srby) přišli do Chebska již kolem roku 490, tedy před koncem V. století.
Srbin, Plural Srbi: „Serbe", wird zum urslawischen *sirbŭ „Genosse" gestellt und ist somit slawischen Ursprungs41. Hrvat „Kroate", ist iranischer Herkunft, über urslawisches *chŭrvatŭ aus altiranischem *(fšu-)haurvatā, „Viehhüter"42.