Włodzimierz, Pianka (1970). Toponomastikata na Ohridsko-Prespanskiot bazen. Institut za makedonski jazik "Krste Misirkov". p. 63. "Етничкиот состав останува скоро неизменет, само муслиманските Македонци се декларираат најчесто како Албанци или Турци."; p. 67. "Меѓу Албанците имаат неколку фамилии мусл. Македонци дојдени од. с. Октиси и Подгорци кои сега зборуваат албански."
Vidoeski, Božidar (1998). Dijalektite na makedonskiot jazik. Vol. 1. Makedonska akademija na naukite i umetnostite. ISBN9789989649509. p. 333. "Исламизираните Македонци во струшките села Јабланица, Боро(в)ец, Октиси, Подгорци и Лабуништа живеат заедно со православното население".
Trajanovski, Todor; Domazetovski, Petko (2002). "Традиционалните Влашко-Албански односи согледани преку една Албанска народна песна, испеана за Власите од Горна Белица – Штрушко". In Kiselinovski, Stojan (ed.). Зборник на трудови од Меѓународниот научен симпозиум "Власите на Балканот", одржан на 09-10 ноември 2001 во Скопје. Institut za nacionalna kultura. p. 169. ISBN9789989895432. "Во струшкиот Дримкол имало две впашки населби - Горна и Долна Белица.... Долна Белица, пак, го измени својот етнички состав на населението."
Tuda, Shpresa (1977). "Të dhëna për zakonet e vdekjes dhe vajtimet në Strugë dhe rrethinë". Gjurmime Albanologjike: Folklor Dhe Etnologji. 5–7: 159. "Fshatrat e rrethinës së Strugës siç janë: Kalishti, Frengova, Ladorishti, Zagraçani dhe Shumi flasin në dialektin toskë, kurse në të gjithë fshatrat e tjerë flitet gegënishtja".
Telbizova-Sack, Jordanka (2005). "Eine Identität mit vielen Gesichtern? Die slawischen Muslime Makedoniens". In Keul, István (ed.). Religion, Ethnie, Nation und die Aushandlung von Identität(en): regionale Religionsgeschichte in Ostmittel- und Südosteuropa. Frank & Timme GmbH. pp. 57–58. ISBN9783865960092. "In den südwestlichen Dörfern Labunište und Bačište, in denen sich die Bewohner zum Teil als Albaner bezeichen, gab es Versuche, die albanische Sprache als Unterichtssprache einzuführen."
Murtishi, Kaim (2001). Ladorishti: Histori dhe Tradita. Asdreni. p. 21. "ndërsa për ruajtjen e identitetit të Strugës, flet fakti se në atë qytet, para disa dekadave, flitej vetëm dialekti toskë, sidomos toskërishtja qendrore, ndërmjet Jugut dhe Veriut të Shqiperisë... Këto fakte gjuhësore i vërteton edhe popullata rome, jevgjit e Strugës, flasin dhe këndojnë toskërisht, gjithashtu edhe popullata turke e këtij qyteti, flet dialektin toskë. Këtë dialekt e flasin vllehët e Strugës dhe të Belicës. Këtë dialekt e flet edhe popullata sllave që ka mësuar të flasë shqip."; p. 47. "kurse Belica e Sipërme ka qenë e banuar nga shqiptarë dhe vllehë... Në atë kohë Belica ka pasur mbi 600 shtëpi, kurse sot në atë fshat nuk banon asnjë familje, të gjithë janë shpërngulur."
Friedman, Victor (2001). "The Vlah Minority in Macedonia: Language, Identity, Dialectology, and Standardization". In Nuorluoto, Juhani; Leiwo, Martii; Halla-aho, Jussi (eds.). Selected Papers in Slavic, Baltic, and Balkan Studies(PDF). University of Helsinki. p. 29. ISBN9789521002465.
