Tamen, laŭ profesoro Hirofumi Hayashi dee la Kanto Gakuin University, la plejmulto de la virinoj devenis el Japanio, Koreio, kaj Ĉinio. Japan's Responsibility Toward Comfort Women SurvivorsArkivigite je 2012-06-28 per Archive.todayHistory News NetworkZNetArkivigite je 2006-04-30 per la retarkivo Wayback Machine
Profesoro Yoshiaki Yoshimi de la Chuo University diras, ke ĉirkaŭ 2.000 centroj ekzistis kun eble 200,000 japaninoj, ĉininoj, koreinoj, filipininoj, tajvaninoj, birmaninoj, indonezinoj, nederlandaninoj kaj aŭstralinoj malliberigitaj. Vidu Yoshimi, Comfort Women: Sexual Slavery in the Japanese Military during World War II, Columbia University press, 2002. Profesoro Ikuhiko Hata de la Nihon University taksis la nombron de virinoj laborantaj en oficialaj plezurkvartaloj je malpli ol 20.000. Ili estis 40% japaninoj, 20% koreinoj, 10% ĉininoj, kaj aliaj 30%. 200.000 eble estas surtaksado pro la tuta nombro de prostituitinoj listigitaj registare en Japanio dum la 2-a mondmilito, t.e. 170.000. Vidu Hata, Ikuhiko, Ianfu to senjo no sei (konsolvirinoj kaj sekso sur la batalkampoj) Shinchosha, ISBN 4-10-600565-4 (japane)
* Artikolo de BBC "An estimated 200,000 to 300,000 women across Asia, predominantly Korean and Chinese, are believed to have been forced to work as sex slaves in Japanese military brothels" (Oni taksas inter 200.000 kaj 300.000 la kvanton de la virinoj de Azio, ĉefe el Koreio kaj Ĉinio, kiuj estis devigitaj labori kiel seks-sklavoj en japanaj militistaj bordeloj)
Tamen, laŭ profesoro Hirofumi Hayashi dee la Kanto Gakuin University, la plejmulto de la virinoj devenis el Japanio, Koreio, kaj Ĉinio. Japan's Responsibility Toward Comfort Women SurvivorsArkivigite je 2012-06-28 per Archive.todayHistory News NetworkZNetArkivigite je 2006-04-30 per la retarkivo Wayback Machine
Profesoro Yoshiaki Yoshimi de la Chuo University diras, ke ĉirkaŭ 2.000 centroj ekzistis kun eble 200,000 japaninoj, ĉininoj, koreinoj, filipininoj, tajvaninoj, birmaninoj, indonezinoj, nederlandaninoj kaj aŭstralinoj malliberigitaj. Vidu Yoshimi, Comfort Women: Sexual Slavery in the Japanese Military during World War II, Columbia University press, 2002. Profesoro Ikuhiko Hata de la Nihon University taksis la nombron de virinoj laborantaj en oficialaj plezurkvartaloj je malpli ol 20.000. Ili estis 40% japaninoj, 20% koreinoj, 10% ĉininoj, kaj aliaj 30%. 200.000 eble estas surtaksado pro la tuta nombro de prostituitinoj listigitaj registare en Japanio dum la 2-a mondmilito, t.e. 170.000. Vidu Hata, Ikuhiko, Ianfu to senjo no sei (konsolvirinoj kaj sekso sur la batalkampoj) Shinchosha, ISBN 4-10-600565-4 (japane)
jpri.org
Tamen, laŭ profesoro Hirofumi Hayashi dee la Kanto Gakuin University, la plejmulto de la virinoj devenis el Japanio, Koreio, kaj Ĉinio. Japan's Responsibility Toward Comfort Women SurvivorsArkivigite je 2012-06-28 per Archive.todayHistory News NetworkZNetArkivigite je 2006-04-30 per la retarkivo Wayback Machine
Profesoro Yoshiaki Yoshimi de la Chuo University diras, ke ĉirkaŭ 2.000 centroj ekzistis kun eble 200,000 japaninoj, ĉininoj, koreinoj, filipininoj, tajvaninoj, birmaninoj, indonezinoj, nederlandaninoj kaj aŭstralinoj malliberigitaj. Vidu Yoshimi, Comfort Women: Sexual Slavery in the Japanese Military during World War II, Columbia University press, 2002. Profesoro Ikuhiko Hata de la Nihon University taksis la nombron de virinoj laborantaj en oficialaj plezurkvartaloj je malpli ol 20.000. Ili estis 40% japaninoj, 20% koreinoj, 10% ĉininoj, kaj aliaj 30%. 200.000 eble estas surtaksado pro la tuta nombro de prostituitinoj listigitaj registare en Japanio dum la 2-a mondmilito, t.e. 170.000. Vidu Hata, Ikuhiko, Ianfu to senjo no sei (konsolvirinoj kaj sekso sur la batalkampoj) Shinchosha, ISBN 4-10-600565-4 (japane)
* Artikolo de BBC "An estimated 200,000 to 300,000 women across Asia, predominantly Korean and Chinese, are believed to have been forced to work as sex slaves in Japanese military brothels" (Oni taksas inter 200.000 kaj 300.000 la kvanton de la virinoj de Azio, ĉefe el Koreio kaj Ĉinio, kiuj estis devigitaj labori kiel seks-sklavoj en japanaj militistaj bordeloj)
Tamen, laŭ profesoro Hirofumi Hayashi dee la Kanto Gakuin University, la plejmulto de la virinoj devenis el Japanio, Koreio, kaj Ĉinio. Japan's Responsibility Toward Comfort Women SurvivorsArkivigite je 2012-06-28 per Archive.todayHistory News NetworkZNetArkivigite je 2006-04-30 per la retarkivo Wayback Machine
Profesoro Yoshiaki Yoshimi de la Chuo University diras, ke ĉirkaŭ 2.000 centroj ekzistis kun eble 200,000 japaninoj, ĉininoj, koreinoj, filipininoj, tajvaninoj, birmaninoj, indonezinoj, nederlandaninoj kaj aŭstralinoj malliberigitaj. Vidu Yoshimi, Comfort Women: Sexual Slavery in the Japanese Military during World War II, Columbia University press, 2002. Profesoro Ikuhiko Hata de la Nihon University taksis la nombron de virinoj laborantaj en oficialaj plezurkvartaloj je malpli ol 20.000. Ili estis 40% japaninoj, 20% koreinoj, 10% ĉininoj, kaj aliaj 30%. 200.000 eble estas surtaksado pro la tuta nombro de prostituitinoj listigitaj registare en Japanio dum la 2-a mondmilito, t.e. 170.000. Vidu Hata, Ikuhiko, Ianfu to senjo no sei (konsolvirinoj kaj sekso sur la batalkampoj) Shinchosha, ISBN 4-10-600565-4 (japane)
Tamen, laŭ profesoro Hirofumi Hayashi dee la Kanto Gakuin University, la plejmulto de la virinoj devenis el Japanio, Koreio, kaj Ĉinio. Japan's Responsibility Toward Comfort Women SurvivorsArkivigite je 2012-06-28 per Archive.todayHistory News NetworkZNetArkivigite je 2006-04-30 per la retarkivo Wayback Machine
Profesoro Yoshiaki Yoshimi de la Chuo University diras, ke ĉirkaŭ 2.000 centroj ekzistis kun eble 200,000 japaninoj, ĉininoj, koreinoj, filipininoj, tajvaninoj, birmaninoj, indonezinoj, nederlandaninoj kaj aŭstralinoj malliberigitaj. Vidu Yoshimi, Comfort Women: Sexual Slavery in the Japanese Military during World War II, Columbia University press, 2002. Profesoro Ikuhiko Hata de la Nihon University taksis la nombron de virinoj laborantaj en oficialaj plezurkvartaloj je malpli ol 20.000. Ili estis 40% japaninoj, 20% koreinoj, 10% ĉininoj, kaj aliaj 30%. 200.000 eble estas surtaksado pro la tuta nombro de prostituitinoj listigitaj registare en Japanio dum la 2-a mondmilito, t.e. 170.000. Vidu Hata, Ikuhiko, Ianfu to senjo no sei (konsolvirinoj kaj sekso sur la batalkampoj) Shinchosha, ISBN 4-10-600565-4 (japane)
