Theobald Walter, Die Grabschriften des Bezirkes Oberelsass von den ältesten Zeiten bis 1820, Alsatia superior sepulta, Boltze, Gebweiler, 1904, Libro en línea [14] Pag. 2
google.com.ar
books.google.com.ar
Philippe-André Grandidier, Histoire de l'Eglise et des évêques princes de Strasbourg: depuis la fondation de l'évêché jusqu'à l'an 965, Volumen II, de l'imprimerie de François Levrault, Strasbourg, 1776, Libro en línea [3] Pag. ccxxiii, Num. 118.
Johann Daniel Schoepflin, Alsatia...diplomatica: Volumen I, Typographia académica, 1772, Libro en línea [5] Pag. 5, Diploma V. De parte nostra quantumcunque genitor noster Adelbertus dux nobis moriens dereliquit.
Traditiones possessionesque Wizenburgenses, Typis Johannis Friderici Kranzbühler, Spirae, 1842, Libro en línea [10] Pag. 37, Diploma XXXV.
Ibídem, Libro en línea [11] Pag. 151, Diploma CLXII.
Ibídem, Libro en línea [12] Pag. 36, Diploma XXXIV.
Johann Daniel Schoepflin, Alsatia...diplomatica: Volumen I, Typographia académica, 1772, Libro en línea [18] Pag. 5, Diploma V. Signum, ego Eugenia ac si indigna abbatissa, que consensi.
Hieronymus Gebwiler,Johann Schüttenheimer, Sankt Otilien Fürstlichen herkommens, heiligen lebens unnd wandels Histori, Böckler, Freiburg im Breisgau, 1598, Libro en línea [20] Pag. 80. In welcher Kirchen er zu der rechten im Chor neben dem Tron Altar begraben ligt/ aber gegen im ober da ligen sein zwo Ehelichen Gemahel/ Gerlindis vnnd Bathildis/ vnnd zwö Tochtern Savina vnnd Lutgardis/ auch in einem Grab bey einander.
google.de
books.google.de
Johann Daniel Schoepflin, Alsatia...diplomatica: Volumen I, Typographia académica, 1772, Libro en línea [15] Pag. 70, Diploma LXXXVI
google.es
books.google.es
Philippe-André Grandidier, Histoire de l'Eglise et des évêques princes de Strasbourg: depuis la fondation de l'évêché jusqu'à l'an 965, Volumen I, de l'imprimerie de François Levrault, Strasbourg, 1776, Libro en línea [2] Pag. liii, Num. 31.
Philippe-André Grandidier, Histoire de l'Eglise et des évêques princes de Strasbourg: depuis la fondation de l'évêché jusqu'à l'an 965, Volumen I, de l'imprimerie de François Levrault, Strasbourg, 1776, Libro en línea [9] Pag. 395.
Philippe-André Grandidier, Histoire de l'Eglise et des évêques princes de Strasbourg: depuis la fondation de l'évêché jusqu'à l'an 965, Volumen I, de l'imprimerie de François Levrault, Strasbourg, 1776, Libro en línea [13]. Pag. l, Num. 29. Pater ejus Dux Adelbertus et Gerlindis mater extiterunt secundum genus seculi principes et excellentes; apud altissimum vero, cujus preceptis obedientes fuerant, excelsiores.
google.fr
books.google.fr
Philippe-André Grandidier, Oeuvres historiques inédites, Volumen I, Revue d'Alsace, Colmar, 1865, Libro en línea [4] Pag. 581-585, Num. 25.
mgh.de
Diplomata Regum Francorum e Stirpe Merovingica, Monumenta Germaniae Historica DD Mer. 2, Libro en línea [1] Pag. 715-716, App. † XI. Attico Duci et Adelberto Comiti, ceterisque fisci nostri exactoribus.
Vita Odiliae Abbatissae Hohenburgensis, Monumenta Germaniae Historica SS rer. Merov. 6, Libro en línea [6] Pag. 48, 20. Post haec contigit, ut quidam ex servitoribus eius monasterii ipsius occideret fratrem. Tunc ipsa magnopere pro illius morte contristari coepit omnisque congregatio simul cum ea. Unde etiam Dominum rogabant, ut ipse eam in eo qui eam tam fortiter contristavit vindicare dignaretur, melius esse dicentes, ut in praesenti dignam castigationem quam in futuro perpetuam poenam subiret. Quarum preces, ut posteritas illius probat, exaudiri meruerunt, quia nullus postea ex ipsius progenie humanam sortitus est vitam, qui non aliquid in se debilitatis haberet.
Ibídem, Libro en línea [7] Pag. 47, 19. Habebat etiam et fratrem nomine Adalbertum
Chronicon Ebersheimense, Monumenta Germaniae Historica SS 23, Libro en línea [16] Pag. 437; 12. Denique oculto Dei iudicio domnus Eberhardus cecitate percussus sine uxore et heredibus remansit Frater vero eius Maso filium quidem habuit, quem tali infortunio amisit. Nam cum quadam die in fluvio qui Olruna dicitur cum aliis iuvenibus balnians colluderet, gurgiti inmersus ac necatus est, et sic ambo fratres exhereditati sunt.
Vita Odiliae Abbatissae Hohenburgensis, Monumenta Germaniae Historica SS rer. Merov. 6, Libro en línea [17] Pag. 38; 19. Habebat (Odilia)...fratrem nomine Adalbertum, qui habebat tres filias, quarum una Eugenia, alia Atala, tertia Gundlinda dicebatur.
Vita Odiliae Abbatissae Hohenburgensis, Monumenta Germaniae Historica SS rer. Merov. 6, Libro en línea [19] Pag. 38; 19.