Gerrit Voerman; Dirk Strijker; Ida Terluin (2015). «Contemporary Populism, the Agrarian and the Rural in Central Eastern and Western Europe». En Sarah de Lange, ed. Rural Protest Groups and Populist Political Parties. Wageningen Academic Publishers. p. 172. ISBN9789086862597. doi:10.3920/978-90-8686-807-0.
Radunz, Alexander; Riedel, Rafał (2024). Differentiated Integration Beyond Brexit: Revisiting Cleavage Perspective in Times of Multiple Crises. Routledge. p. 93. ISBN978-1-003-33563-4. doi:10.4324/9781003335634-5. «LPR is clearly closest to the anti-EU issue categories, however the nationalistagrarian and left-wing Self-Defence of the Republic of Poland (Samoobrona RP, S) almost seamlessly occupies antimigration.»
Lewis, Paul G.; Mansfeldová, Zdenka (2007). The European Union and Party Politics in Central and Eastern Europe(en inglés). Palgrave Macmillan. p. 242. ISBN9780230596658. doi:10.1057/9780230596658. «In the largest group of countries (Slovakia, Czech Republic, Hungary, Poland and, more recently, Estonia) Eurosceptic parties appear on both the right-wing nationalist (SNS, MIÉP, Ataka, LPR, to some extent ODS) and radical left (KSČM, Hungarian Labour Party, Association of Workers of Slovakia, Communist Party of Slovakia, Self-Defence) ends of the party spectrum.»
Rovira Kaltwasser, Cristóbal; Taggart, Paul; Ochoa Espejo, Paulina; Ostiguy, Pierre (26 de octubre de 2017). The Oxford Handbook of Populism. Oxford Handbooks. Oxford University Press. p. 193. ISBN9780192525376. doi:10.1093/oxfordhb/9780198803560.001.0001. «On the radical left, Poland’s Self Defence (Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej, SRP) party exploited rising public discontent with the politics and politicians of transition to enter parliament as the third largest party in 2001.»
Gerrit Voerman; Dirk Strijker; Ida Terluin (2015). «Contemporary Populism, the Agrarian and the Rural in Central Eastern and Western Europe». En Sarah de Lange, ed. Rural Protest Groups and Populist Political Parties. Wageningen Academic Publishers. p. 172. ISBN9789086862597. doi:10.3920/978-90-8686-807-0.
Paul G. Lewis; Zdenka Mansfeldová (2007). «12.3 The role of the European issue». The European Union and Party Politics in Central and Eastern Europe. Palgrave Macmillan. p. 242. ISBN9780230596658. doi:10.1057/9780230596658. «In the largest group of countries (Slovakia, Czech Republic, Hungary, Poland and, more recently, Estonia) Eurosceptic parties appear on both the right-wing nationalist (SNS, MIÉP, Ataka, LPR, to some extent ODS) and radical left (KSČM, Hungarian Labour Party, Association of Workers of Slovakia, Communist Party of Slovakia, Self-Defence) ends of the party spectrum.»
dtic.mil
apps.dtic.mil
«JPRS Report, East Europe». Joint Publications Research Service (U.S. Department of Commerce). 24 de abril de 1992.
Lisiakiewicz, Rafał (2014). «Miejsce Samoobrony RP w typologii partii politycznych». Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego W Krakowie(en polaco)2 (926): 39. ISSN1898-6447. «Generalnie na skali lewica–prawica Samoobrona RP umieszczana jest po lewej stronie. [Generally, on the left-right scale, the Self-Defence of the Republic of Poland is placed on the left.]»
Lisiakiewicz, Rafał (2014). «Miejsce Samoobrony RP w typologii partii politycznych». Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego W Krakowie(en polaco)2 (926): 39. ISSN1898-6447. «Generalnie na skali lewica–prawica Samoobrona RP umieszczana jest po lewej stronie. [Generally, on the left-right scale, the Self-Defence of the Republic of Poland is placed on the left.]»
Pontes Meyer Resende, Madalena. An Ethos Theory of Party Positions on European Integration: Poland and Beyond. ProQuest LLC. p. 159. «However, an analysis of the evolution of the last years makes it apparent that the party identity is mainly based on a radical conception of economic class and is constituted by those heavily disadvantaged by the transition. The Samoobrona can therefore be classified as an extreme-left party.»
Madalena Pontes Meyer Resende (2004). An Ethos Theory of Party Positions on European Integration: Poland and Beyond. ProQuest LLC. p. 159. «However, an analysis of the evolution of the last years makes it apparent that the party identity is mainly based on a radical conception of economic class and is constituted by those heavily disadvantaged by the transition. The Samoobrona can therefore be classified as an extreme-left party.»
Drozd-Piasecka, Mirosława (2012). «Wizerunek przywódcy Samoobrony Andrzeja Leppera w przekazie medialnym». Etnografia Polska(en polaco) (Institute of Archaeology and Ethnology) 56 (1–2): 5. «Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej (założona 10 stycznia 1992, zarejestrowana sądownie 12 czerwca 1992 roku z inicjatywy działaczy ZZR „Samoobrona” do 17 stycznia 2000 roku pod nazwą „Przymierze Samoobrona”), weszła do Sejmu w 2001 roku z poparciem 10,2% głosów. Ta partia polityczna, odwołująca się w różnych okresach swojej działalności głównie do idei narodowo-lewicowych, chrześcijańsko-socjalistycznych, socjaldemokratycznych... [Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej (founded on 10 January 1992, judicially registered on 12 June 1992 on the initiative of activists of the ZZR "Samoobrona" until 17 January 2000 under the name "Przymierze Samoobrona"), entered the Sejm in 2001 with the support of 10.2% of the vote. This political party, referring at various times of its activity mainly to national-left, Christian-socialist, social-democratic ideas...]»
Mateusz Piskorski (2010). Samoobrona RP w polskim systemie partyjnym(en polaco) (Dissertation edición). Poznań: Adam Mickiewicz University in Poznań. p. 380. «Pozycja Samoobrony miała stanowić szeroką formułę lewicowości, obejmującą lewicę katolicką, zjednoczone dążeniem do osiągnięcia fundamentalnych celów. [The Samoobrona position was intended to be a broad formula of leftism, encompassing the Catholic left, united by the pursuit of fundamentalist goals.]»
Jarosław Tomasiewicz (2014). Po dwakroć niepokorni: Szkice z dziejów polskiej lewicy patriotycznej(en polaco). Łódź: Stowarzyszenie „Obywatele Obywatelom”. p. 238. ISBN978-83-64496-23-3.
Mateusz Piskorski (2010). Samoobrona RP w polskim systemie partyjnym(en polaco) (Dissertation edición). Poznań: Adam Mickiewicz University in Poznań. p. 379.
Andrzej Antoszewski (2005). Partie polityczne Europy Środkowej i Wschodniej(en polaco). Poznań-Wrocław: Wyższa Szkoła Zarządzania i Bankowości w Poznaniu. p. 180. ISBN83-88544-63-2. «Jedyne ugrupowanie ekstremalnej lewicy, które nie jest formacją neokomunistyczną, to polska Samoobrona. W wielu momentach jej program gospodarczy, akcentujący głównie konieczność powstrzymania prywatyzacji oraz ochronę narodowych interesów, jest zbieżny z postulatami partii neokomunistycznych. [The only grouping of the extreme left that is not a neo-communist formation is the Polish Samoobrona. At many points, its economic programme, which mainly emphasises the need to stop privatisation and to protect national interests, coincides with the demands of neo-communist parties.]»
Ryszard Herbut; Andrzej Antoszewski (2007). Systemy polityczne współczesnej Europy(en polaco). Wydawnictwo Naukowe PWN. p. 102. ISBN978-83-011-4622-1. «W niektórych elekcjach wzięły udział także inne partie, które mogą być określone mianem skrajnej lewicy. Mamy tu na myśli Związek Robotników Słowacji (ZRS), ukraińską Progresywną Partię Socjalistyczną (SPS) oraz polską Samoobronę. [Other parties that can be described as extreme left also took part in some elections. We are referring to the Union of Workers of Slovakia (ZRS), the Ukrainian Progressive Socialist Party (SPS) and the Polish Self-Defence.]»
Andrzej Antoszewski (2005). Partie polityczne Europy Środkowej i Wschodniej(en polaco). Poznań-Wrocław: Wyższa Szkoła Zarządzania i Bankowości w Poznaniu. pp. 180-181. ISBN83-88544-63-2.
nl.wikipedia.org
Gerrit Voerman; Dirk Strijker; Ida Terluin (2015). «Contemporary Populism, the Agrarian and the Rural in Central Eastern and Western Europe». En Sarah de Lange, ed. Rural Protest Groups and Populist Political Parties. Wageningen Academic Publishers. p. 172. ISBN9789086862597. doi:10.3920/978-90-8686-807-0.
Gerrit Voerman; Dirk Strijker; Ida Terluin (2015). «Contemporary Populism, the Agrarian and the Rural in Central Eastern and Western Europe». En Sarah de Lange, ed. Rural Protest Groups and Populist Political Parties. Wageningen Academic Publishers. p. 172. ISBN9789086862597. doi:10.3920/978-90-8686-807-0.
de.wikipedia.org
Nikolaus Werz (30 de abril de 2003). Populismus: Populisten in Übersee und Europa. Analysen (en alemán)79 (1 edición). VS Verlag für Sozialwissenschaften Wiesbaden. p. 167. ISBN978-3-663-11110-8. «Die Samoobrona verfügt nach den letzten Parlamentswahlen über 53 Sejmabgeordnete und zwei Senatoren. 13 Ihr Führer, der 47-jährige Landwirt Andrzej Lepper, lehnt die Globalisierung ab, kritisiert die freie Marktwirtschaft und schlägt protektionistische, sozialistische und nationalistische Töne an. Zu verzeichnen sind auch manche prorussische Tendenzen sowie eine spürbare Nostalgie für die Volksrepublik Polen. Lepper ist ein Gegner der NATO- und EU-Mitgliedschaft Polens. [After the last parliamentary elections, Samoobrona has 53 Sejm deputies and two senators. Its leader, the 47-year-old farmer Andrzej Lepper, rejects globalisation, criticises the free market economy and strikes protectionist, socialist and nationalist tones. There are also some pro-Russian tendencies and a noticeable nostalgia for the People's Republic of Poland. Lepper is an opponent of Poland's NATO and EU membership.]»
Nikolaus Werz (30 de abril de 2003). Populismus: Populisten in Übersee und Europa. Analysen 79 (1 edición). VS Verlag für Sozialwissenschaften Wiesbaden. p. 167. ISBN978-3-663-11110-8.
