باید در نظر داشت که شمار دستنویسهای مشاهیری چون فردوسی، سنایی و عطار که هم در خراسان بزرگ و هم پیش از سدهٔ هفتم هجری میزیستهاند، بسیار بیشتر از آنچه هست باید باشد؛ اما حملهٔ مغول و تاتار به خراسان بزرگ سبب نابودی بسیاری از این آثار دستنویس شد. ببینید: میرانصاری، «حافظ»، دائرةالمعارف اسلامی، ۱۹: ۷۳۸. آذرنوش، آذرتاش؛ اینجنیتو، دومینیکو؛ باقری، بهادر؛ بلوکباشی، علی؛ بیات، علی؛ پاکتچی، احمد؛ خرمشاهی، بهاءالدین؛ دادبه، اصغر؛ ساجدی، طهمورث؛ سجادی، صادق؛ سمسار، محمدحسن؛ شمس، اسماعیل؛ عبدالله، صفر؛ کردمافی، سعید؛ کیوانی، مجدالدین؛ مسعودی آرانی، عبدالله؛ میثمی، حسین؛ میرانصاری، علی؛ نکوروح، حسن؛ هاشمپور سبحانی، توفیق؛ بخش هنر و معماری (۱۳۹۰). «حافظ». در سید محمدکاظم موسوی بجنوردی. دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ج. ۱۹. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. شابک۹۷۸۶۰۰۶۳۲۶۰۴۷.