Stocquart 1907, p. 320: «داشتن چند صیغه در یک زمان ممنوع بود؛ این برخلاف تمدن روم و نوعی تعدد زوجات بود. همچنین مردی که همسر قانونی داشت، نمیتوانست صیغه بگیرد؛ این زنا و دو همسری بود» Stocquart, Emile (March 1907). Sherman, Charles Phineas (ed.). Translated by Bierkan, Andrew T. "Marriage in Roman law". Yale Law Journal. 16 (5): 303–327. doi:10.2307/785389. JSTOR785389. Retrieved 2020-09-15.
jstor.org
Stocquart 1907, p. 320: «داشتن چند صیغه در یک زمان ممنوع بود؛ این برخلاف تمدن روم و نوعی تعدد زوجات بود. همچنین مردی که همسر قانونی داشت، نمیتوانست صیغه بگیرد؛ این زنا و دو همسری بود» Stocquart, Emile (March 1907). Sherman, Charles Phineas (ed.). Translated by Bierkan, Andrew T. "Marriage in Roman law". Yale Law Journal. 16 (5): 303–327. doi:10.2307/785389. JSTOR785389. Retrieved 2020-09-15.
Stocquart 1907, p. 320: «داشتن چند صیغه در یک زمان ممنوع بود؛ این برخلاف تمدن روم و نوعی تعدد زوجات بود. همچنین مردی که همسر قانونی داشت، نمیتوانست صیغه بگیرد؛ این زنا و دو همسری بود» Stocquart, Emile (March 1907). Sherman, Charles Phineas (ed.). Translated by Bierkan, Andrew T. "Marriage in Roman law". Yale Law Journal. 16 (5): 303–327. doi:10.2307/785389. JSTOR785389. Retrieved 2020-09-15.