Analysis of information sources in references of the Wikipedia article "Fotografía" in Galician language version.
Segundo Nazir Ahmed, se os compañeiros de traballo e os estudantes de Ibn-Haitham fosen tan espertos como el, poderían mesmo inventar a arte da fotografía, xa que os experimentos de al-Haitham con espellos convexos e cóncavos e a súa invención da "cámara estenopeica" pola que se proxecta a imaxe volteada da chama dunha vela foron algúns dos seus moitos éxitos na experimentación. Así mesmo, case se podería afirmar que se anticipou en gran medida ao que fixo Fechner no século XIX na experimentación con imaxes posteriores.
A invención da cámara fotográfica remóntase ao século X, cando o científico árabe Al-Hasan Ibn al-Haytham alias Alhazen proporcionou a primeira descrición clara e a primeira análise correcta do proceso da visión (humana). Aínda que os efectos da luz única que atravesa o estenopo xa foran descritos polo chinés Mozi (Lat. Micius) (século V a.C.), o grego Aristóteles (século IV a.C.) e o árabe
Os principios da cámara escura empezaron a analizarse correctamente no século XI, cando os expuxo Ibn al-Haytham.
|url-status= ignorado (Axuda)Alhazen utilizou a cámara escura especialmente para observar eclipses solares, como tamén se di que fixo Aristóteles, e parece que, do mesmo xeito que Shen Kua, tivo predecesores no seu estudo, xa que non o reivindicou como un novo achado propio. Pero o seu tratamento foi por primeira vez competentemente xeométrico e cuantitativo.
Ta xenialidade da visión de Shen Kua sobre a relación entre o punto focal e o estenopo apréciase mellor cando lemos en Singer que Leonardo dá Vinci (+ 1452 a + 1519) foi o primeiro en comprendela en Europa, case cincocentos anos despois. Leonardo pensaba que a lente do ollo volteaba o efecto estenopeico, de modo que a imaxe non aparecía volteada na retina, aínda que de feito estao. En realidade, a analogía entre punto focal e punto estenopeico debeu de ser comprendida por Ibn al-Haitham, que morreu xusto na época en que naceu Shen Kua.
Os principios da cámara escura empezaron a analizarse correctamente no século XI, cando os expuxo Ibn al-Haytham.
Todos estes científicos experimentaron cun pequeno orificio e luz, pero ningún deles suxeriu que se utilizase unha pantalla para que a imaxe dun lado dun orificio na superficie puidese proxectarse na pantalla do outro. O primeiro en facelo foi Alhazen (tamén coñecido como Ibn al-Haytham) no século XI.
|url-status= ignorado (Axuda)Alhazen utilizou a cámara escura especialmente para observar eclipses solares, como tamén se di que fixo Aristóteles, e parece que, do mesmo xeito que Shen Kua, tivo predecesores no seu estudo, xa que non o reivindicou como un novo achado propio. Pero o seu tratamento foi por primeira vez competentemente xeométrico e cuantitativo.
Ta xenialidade da visión de Shen Kua sobre a relación entre o punto focal e o estenopo apréciase mellor cando lemos en Singer que Leonardo dá Vinci (+ 1452 a + 1519) foi o primeiro en comprendela en Europa, case cincocentos anos despois. Leonardo pensaba que a lente do ollo volteaba o efecto estenopeico, de modo que a imaxe non aparecía volteada na retina, aínda que de feito estao. En realidade, a analogía entre punto focal e punto estenopeico debeu de ser comprendida por Ibn al-Haitham, que morreu xusto na época en que naceu Shen Kua.
|url-status= ignorado (Axuda)|url-status= ignorado (Axuda)