Sobre a posición peruana véxase [5] Véxase tamén [6]Arquivado 2011-08-15 en Wayback Machine. Perú pedirá a Universidade Yale a devolución de 46.332 pezas arqueolóxicas inventariadas extraídas de Machu Picchu. Andina, Axencia Peruana de Noticias. 16.4.2008(en castelán)
Mariana Mould de Pease úsao como portada do seu libro de 2003, no que revela a existencia de ámbolos mapas [3][4]Arquivado 2010-06-23 en Wayback Machine.
Sobre a posición peruana véxase [5] Véxase tamén [6]Arquivado 2011-08-15 en Wayback Machine. Perú pedirá a Universidade Yale a devolución de 46.332 pezas arqueolóxicas inventariadas extraídas de Machu Picchu. Andina, Axencia Peruana de Noticias. 16.4.2008(en castelán)
Congreso del Perú (2003). Congreso del Perú, ed. "Lei 28100"(PDF). Lima - Perú. Arquivado dende o orixinal(PDF) o 27 de setembro de 2007. Consultado o 2011.
Congreso del Perú (13 de xullo do 2006). Congreso del Perú, ed. "Lei 28778"(PDF). Lima - Perú. Arquivado dende o orixinal(PDF) o 11 de maio de 2015. Consultado o 23 de xullo de 2011.
Hiram Bingham atopou o graffiti en 1911 como el mesmo o recoñece no seu libro de 1922 Inca Land. Explorations in the Highlands of Peru(en inglés). Luís Cossío viuno en 1912. Posteriormente sería borrado por Bingham por obvios fins de conservación, aínda que hai quen con suspicacia suxire que simplemente quixo eliminar a Lizárraga da historia, quedando el só como único "descubridor". Nas súas notas persoais, en todo caso, Bingham chama a Lizárraga "descubridor de Machu Picchu" (Mould 2003: 56) aínda que os autores contemporáneos cuestionen a idoneidade dese título
O Sistema de Parques Nacionais do Perú está baixo control do Instituto Nacional de Recursos Naturais, ver : "Instituto Nacional de Recursos Naturales". INRENA(en castelán). Arquivado dende o orixinal o 25 de xullo de 2008. Consultado o 12 de xullo de 2018.
Outros datos sobre a súa popularidade: en 2006, no Reino Unido, os lectores británicos de Wanderlust elixiron Machu Picchu como a primeira marabilla do mundo. <[1]> (www.thisistravel.co.uk/ ... in_article_id=45530Arquivado 2007-03-15 en Wayback Machine.).
Ese mesmo ano, unha enquisa da NHK sobre os destinos favoritos entre os xaponeses dos sitios do Patrimonio Mundial deixou a Machu Picchu en primeiro lugar <[2]Arquivado 2007-02-11 en Wayback Machine.>. A revista Travel at Home (EEUU) inclúe un tour a Machu Picchu coma un dos dez mellores para viaxar só no mundo (o interesante é que todos os demais sitios na lista son resorts): (www.rpp.com.pe/portada/nacional/47114_1.php)
perubookstore.com
Mariana Mould de Pease úsao como portada do seu libro de 2003, no que revela a existencia de ámbolos mapas [3][4]Arquivado 2010-06-23 en Wayback Machine.
perucultural.org.pe
machupicchu.perucultural.org.pe
Nada indica un uso militar: a área agrícola e a orixe das fontes de auga de Machu Picchu están extramuros da cidade, polo que Machu Picchu non resistiría un asedio longo; a muralla non é moi alta e o "foso" é en realidade un desaugadoiro (Kenneth R. Wright; Alfredo Valencia, William L. Lorah. "Ancient Machu Picchu Drainage Engineering"(en inglés). Archived from the original on 02/01/2011. Consultado o 30/03/2013., aínda que o tema xa fora suxerido por Buse (1962). Os inimigos máis próximos dos incas en tempos de Pachacuti estaban no val do Apurímac (Rowe 1990, 142 ; Rostworowski 2004, 53), do que Machu Picchu estaba separado pola inmensa rexión de Vilcabamba. Os establecementos incas con usos militares arqueoloxicamente coñecidos na rexión (como Marcaypiri, Salapunko e Huilca Raccay, explorados polo Proxecto Cusichaca (Kendall 1987 : 98) difiren na súa natureza e construción de Machu Picchu. A partir do tipo de restos humanos achados nas tumbas de Machu Picchu, Lumbreras afirma: "todo indica que a poboación non incluía guerreiros" Machu Picchu nova <http://www.machupicchu.perucultural.org.pe/actividades.htmArquivado 2007-02-27 en Wayback Machine.>. Kauffman coincide indicando que "non podería dicirse que era unha fortaleza. E en caso de ser así, contra quen?" (Kauffmann 2006: 62) ROWE, John H. (1990). "Machu Picchu a la luz de los documentos del siglo XVI". HistóricaXIV (1). KENDALL, Ann (1994). Southern Peru Copper Corporation, ed. Proyecto arqueológico Cusichaca, Cusco : investigaciones arqueológicas y de rehabilitación agrícola. Lima.
Outros datos sobre a súa popularidade: en 2006, no Reino Unido, os lectores británicos de Wanderlust elixiron Machu Picchu como a primeira marabilla do mundo. <[1]> (www.thisistravel.co.uk/ ... in_article_id=45530Arquivado 2007-03-15 en Wayback Machine.).
Ese mesmo ano, unha enquisa da NHK sobre os destinos favoritos entre os xaponeses dos sitios do Patrimonio Mundial deixou a Machu Picchu en primeiro lugar <[2]Arquivado 2007-02-11 en Wayback Machine.>. A revista Travel at Home (EEUU) inclúe un tour a Machu Picchu coma un dos dez mellores para viaxar só no mundo (o interesante é que todos os demais sitios na lista son resorts): (www.rpp.com.pe/portada/nacional/47114_1.php)
Nada indica un uso militar: a área agrícola e a orixe das fontes de auga de Machu Picchu están extramuros da cidade, polo que Machu Picchu non resistiría un asedio longo; a muralla non é moi alta e o "foso" é en realidade un desaugadoiro (Kenneth R. Wright; Alfredo Valencia, William L. Lorah. "Ancient Machu Picchu Drainage Engineering"(en inglés). Archived from the original on 02/01/2011. Consultado o 30/03/2013., aínda que o tema xa fora suxerido por Buse (1962). Os inimigos máis próximos dos incas en tempos de Pachacuti estaban no val do Apurímac (Rowe 1990, 142 ; Rostworowski 2004, 53), do que Machu Picchu estaba separado pola inmensa rexión de Vilcabamba. Os establecementos incas con usos militares arqueoloxicamente coñecidos na rexión (como Marcaypiri, Salapunko e Huilca Raccay, explorados polo Proxecto Cusichaca (Kendall 1987 : 98) difiren na súa natureza e construción de Machu Picchu. A partir do tipo de restos humanos achados nas tumbas de Machu Picchu, Lumbreras afirma: "todo indica que a poboación non incluía guerreiros" Machu Picchu nova <http://www.machupicchu.perucultural.org.pe/actividades.htmArquivado 2007-02-27 en Wayback Machine.>. Kauffman coincide indicando que "non podería dicirse que era unha fortaleza. E en caso de ser así, contra quen?" (Kauffmann 2006: 62) ROWE, John H. (1990). "Machu Picchu a la luz de los documentos del siglo XVI". HistóricaXIV (1). KENDALL, Ann (1994). Southern Peru Copper Corporation, ed. Proyecto arqueológico Cusichaca, Cusco : investigaciones arqueológicas y de rehabilitación agrícola. Lima.
Outros datos sobre a súa popularidade: en 2006, no Reino Unido, os lectores británicos de Wanderlust elixiron Machu Picchu como a primeira marabilla do mundo. <[1]> (www.thisistravel.co.uk/ ... in_article_id=45530Arquivado 2007-03-15 en Wayback Machine.).
Ese mesmo ano, unha enquisa da NHK sobre os destinos favoritos entre os xaponeses dos sitios do Patrimonio Mundial deixou a Machu Picchu en primeiro lugar <[2]Arquivado 2007-02-11 en Wayback Machine.>. A revista Travel at Home (EEUU) inclúe un tour a Machu Picchu coma un dos dez mellores para viaxar só no mundo (o interesante é que todos os demais sitios na lista son resorts): (www.rpp.com.pe/portada/nacional/47114_1.php)
O Sistema de Parques Nacionais do Perú está baixo control do Instituto Nacional de Recursos Naturais, ver : "Instituto Nacional de Recursos Naturales". INRENA(en castelán). Arquivado dende o orixinal o 25 de xullo de 2008. Consultado o 12 de xullo de 2018.
Mariana Mould de Pease úsao como portada do seu libro de 2003, no que revela a existencia de ámbolos mapas [3][4]Arquivado 2010-06-23 en Wayback Machine.
Sobre a posición peruana véxase [5] Véxase tamén [6]Arquivado 2011-08-15 en Wayback Machine. Perú pedirá a Universidade Yale a devolución de 46.332 pezas arqueolóxicas inventariadas extraídas de Machu Picchu. Andina, Axencia Peruana de Noticias. 16.4.2008(en castelán)
Congreso del Perú (2003). Congreso del Perú, ed. "Lei 28100"(PDF). Lima - Perú. Arquivado dende o orixinal(PDF) o 27 de setembro de 2007. Consultado o 2011.
Congreso del Perú (13 de xullo do 2006). Congreso del Perú, ed. "Lei 28778"(PDF). Lima - Perú. Arquivado dende o orixinal(PDF) o 11 de maio de 2015. Consultado o 23 de xullo de 2011.