Analysis of information sources in references of the Wikipedia article "Matemáticas e arte" in Galician language version.
Pollock morreu en 1956, antes de que se descubrisen o caos e os fractais. Polo tanto, é moi improbábel que Pollock entendese conscientemente os fractais que pintaba. Con todo, a súa introdución da fractalidade foi deliberada. Por exemplo, a cor da capa de áncora escolleuse para producir o contraste máis nítido contra o fondo do lenzo e esta capa tamén ocupa máis espazo do lenzo que as outras capas, o que suxire que Pollock quería que esta capa de áncora altamente fractal dominase visualmente a pintura. Ademais, despois de completar as pinturas, atracaba o lenzo para eliminar as rexións próximas ao bordo do lenzo onde a densidade do patrón era menos uniforme.
que ilustran a fascinación de Uccello pola perspectiva. Os combatentes amóldanse a un campo de batalla cheo de lanzas rotas caídas sobre unha cuadrícula virtual próxima e apuntan cara a un punto de fuga en algures na distancia.
10.1.1.108.4594
ao longo [dos] principios dos anos 80, os patróns de Riley pasaron de máis regulares a máis aleatorios (como se caracteriza pola entropía global), sen perder a súa estrutura rítmica (como se caracteriza pola entropía local). Isto reflicte a descrición de Kudielka do seu desenvolvemento artístico.
A técnica xeométrica de construción da sección áurea parece ter determinado as principais decisións de organización espacial. A sección áurea aparece repetidamente nalgunhas partes das medidas do edificio. Atópase na proporción xeral da planta e no dimensionamento do espazo de oración, do patio e do minarete. A existencia da sección áurea nalgunhas partes da mesquita de Kairouan indica que elementos deseñados e xerados con este principio puideron terse feito no mesmo período.
10.1.1.100.4844
10.1.1.108.4594
Pollock morreu en 1956, antes de que se descubrisen o caos e os fractais. Polo tanto, é moi improbábel que Pollock entendese conscientemente os fractais que pintaba. Con todo, a súa introdución da fractalidade foi deliberada. Por exemplo, a cor da capa de áncora escolleuse para producir o contraste máis nítido contra o fondo do lenzo e esta capa tamén ocupa máis espazo do lenzo que as outras capas, o que suxire que Pollock quería que esta capa de áncora altamente fractal dominase visualmente a pintura. Ademais, despois de completar as pinturas, atracaba o lenzo para eliminar as rexións próximas ao bordo do lenzo onde a densidade do patrón era menos uniforme.
ao longo [dos] principios dos anos 80, os patróns de Riley pasaron de máis regulares a máis aleatorios (como se caracteriza pola entropía global), sen perder a súa estrutura rítmica (como se caracteriza pola entropía local). Isto reflicte a descrición de Kudielka do seu desenvolvemento artístico.
despois dalgunhas construcións elementais para introducir a idea de que o tamaño aparente dun obxecto é realmente o seu ángulo subtendido no ollo, e referíndose aos Libros I e VI dos Elementos de Euclides e á Óptica de Euclides, recorre, na Proposición 13, á representación dun cadrado deitado no chan diante do espectador. Que debería debuxar realmente o artista? Despois disto, constrúense obxectos no cadrado (baldosas, por exemplo, para representar un chan de baldosas) e constrúense os obxectos correspondentes en perspectiva; no Libro II érguense prismas sobre estes obxectos planos, para representar casas, columnas etc.; pero a base do método é o cadrado orixinal, do que segue todo o demais
A técnica xeométrica de construción da sección áurea parece ter determinado as principais decisións de organización espacial. A sección áurea aparece repetidamente nalgunhas partes das medidas do edificio. Atópase na proporción xeral da planta e no dimensionamento do espazo de oración, do patio e do minarete. A existencia da sección áurea nalgunhas partes da mesquita de Kairouan indica que elementos deseñados e xerados con este principio puideron terse feito no mesmo período.
A figura base é un cadrado da lonxitude e largura da falanxe distal do dedo pequeno. As súas diagonais viradas cara un lado transforman o cadrado nun rectángulo <math>1:\sqrt{2}</mathZ. Na figura 5, esta figura rectangular marca o largo e a lonxitude da falanxe medial adxacente. A lonxitude da falanxe medial xírase en diagonal para obter a falanxe proximal e, de xeito semellante, dende alí ata o pulso, dende o pulso ata o cóbado e dende o cóbado ata a parte superior do ombreiro. Cada novo paso avanza o punto de pivote da diagonal.
Pollock morreu en 1956, antes de que se descubrisen o caos e os fractais. Polo tanto, é moi improbábel que Pollock entendese conscientemente os fractais que pintaba. Con todo, a súa introdución da fractalidade foi deliberada. Por exemplo, a cor da capa de áncora escolleuse para producir o contraste máis nítido contra o fondo do lenzo e esta capa tamén ocupa máis espazo do lenzo que as outras capas, o que suxire que Pollock quería que esta capa de áncora altamente fractal dominase visualmente a pintura. Ademais, despois de completar as pinturas, atracaba o lenzo para eliminar as rexións próximas ao bordo do lenzo onde a densidade do patrón era menos uniforme.
<ref> non válida; o nome "Salingaros" está definido varias veces con contidos diferentesdespois dalgunhas construcións elementais para introducir a idea de que o tamaño aparente dun obxecto é realmente o seu ángulo subtendido no ollo, e referíndose aos Libros I e VI dos Elementos de Euclides e á Óptica de Euclides, recorre, na Proposición 13, á representación dun cadrado deitado no chan diante do espectador. Que debería debuxar realmente o artista? Despois disto, constrúense obxectos no cadrado (baldosas, por exemplo, para representar un chan de baldosas) e constrúense os obxectos correspondentes en perspectiva; no Libro II érguense prismas sobre estes obxectos planos, para representar casas, columnas etc.; pero a base do método é o cadrado orixinal, do que segue todo o demais
A técnica xeométrica de construción da sección áurea parece ter determinado as principais decisións de organización espacial. A sección áurea aparece repetidamente nalgunhas partes das medidas do edificio. Atópase na proporción xeral da planta e no dimensionamento do espazo de oración, do patio e do minarete. A existencia da sección áurea nalgunhas partes da mesquita de Kairouan indica que elementos deseñados e xerados con este principio puideron terse feito no mesmo período.
10.1.1.108.4594