Un erro común nestas notacións é dicir que o último carbono é "ω−1", cando ese é o penúltimo (o último sería o ω). Outro erro común é dicir que a posición dun enlace na notación omega é o número do carbono máis próximo do final. Para os dobres enlaces, estes dous erros casualmente se compensan entre si; así que un ácido graxo "ω−3" ten efectivamente o dobre enlace entre os carbonos 3º e 4º contando desde o final (o carbono final do metilo cóntase como o carbono 1º). Porén, para substitucións e outros propósitos, os erros non se compensan, e así, un hidroxilo situado "en ω−3" está no 4º carbono empezando polo final, non no 3º e outro situado en ω−6 estaría no carbono 7º desde a cola. Ver por exemplo este artigo. doi10.1016/0005-2760(75)90089-2 Nótese tamén que na notación omega o signo "−" é un signo menos, e así "ω−3" debería en principio lerse como "omega menos tres", pero é moi común en literatura non especializada considerar o signo como un trazo ou guión e lelo como "omega-tres". Ver por exemploo Karen Dooley (2008), Omega-three fatty acids and diabetes.
David J. Anneken, Sabine Both, Ralf Christoph, Georg Fieg, Udo Steinberner, Alfred Westfechtel "Fatty Acids" in Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry 2006, Wiley-VCH, Weinheim. doi10.1002/14356007.a10_245.pub2
efn.org
(en inglés) Ted Altar, [2]Arquivado 05 de decembro de 2010 en Wayback Machine. « More Than You Wanted To Know About Fats/Oils », Sundance Natural Foods Online
europa.eu
efsa.europa.eu
(en inglés) Autoridade Europea de Seguridade dos Alimentos, [1] Dictame do Comité científico sobre produtos dietéticos, nutrición e alerxias, emitido a petición da Comisión en relación á presenza de ácidos graxos trans nos alimentos e efectos sobre a saúde humana do consumo de ácidos graxos trans. Pregunta N º EFSA-Q-2003-022, xullo de 2004
Un erro común nestas notacións é dicir que o último carbono é "ω−1", cando ese é o penúltimo (o último sería o ω). Outro erro común é dicir que a posición dun enlace na notación omega é o número do carbono máis próximo do final. Para os dobres enlaces, estes dous erros casualmente se compensan entre si; así que un ácido graxo "ω−3" ten efectivamente o dobre enlace entre os carbonos 3º e 4º contando desde o final (o carbono final do metilo cóntase como o carbono 1º). Porén, para substitucións e outros propósitos, os erros non se compensan, e así, un hidroxilo situado "en ω−3" está no 4º carbono empezando polo final, non no 3º e outro situado en ω−6 estaría no carbono 7º desde a cola. Ver por exemplo este artigo. doi10.1016/0005-2760(75)90089-2 Nótese tamén que na notación omega o signo "−" é un signo menos, e así "ω−3" debería en principio lerse como "omega menos tres", pero é moi común en literatura non especializada considerar o signo como un trazo ou guión e lelo como "omega-tres". Ver por exemploo Karen Dooley (2008), Omega-three fatty acids and diabetes.
(en inglés) Ted Altar, [2]Arquivado 05 de decembro de 2010 en Wayback Machine. « More Than You Wanted To Know About Fats/Oils », Sundance Natural Foods Online
