http://pescanik.net/propustena-prilika-2/ Kada je početkom šezdesetih godina doneta odluka da se na Ledinama izgradi spomen obeležje, inicijator ove akcije, Udruženje boračkih organizacija NOR-a Opštine Novi Beograd također nije preuzeo zaključke Državne komisije za utvđivanje zločina okupatora, a ni podatke o žrtvama koje je, samo nekoliko godina ranije, izneo Gradski odbor Saveza boraca Bograda. Umesto toga, na spomen-ploču uklesane su potpuno nove tvrdnje, da je kod Trostrukog surduka streljano 350 Jevreja, “najviše žena i dece”, i to “u februaru 1942.”. U dosadašnjem istraživanju nisam uspeo da utvrdim izvor za ovu tvrdnje, ali to svakako nije bio ni prvi ni poslednji put da se licitira brojem, poreklom i sudbinom žrtava Drugog svetskog rata i da se iznose proizvoljni podaci bez bilo kakvog nastojanja da se istorijsko sećanje bazira na dokumentovanim činjenicama i materijalnim dokazima. Nije isključeno da je broj od 350 usvojen kao broj koji se nalazi između 240 i 450, da je podatak o “ženama i deci” preuzet iz nalaza Komisije Saveza boraca, a da je datum izmenjen da bi se uspostavila veza izmedu streljanja u Ledinama i obližnjeg logora Staro sajmište, gde su od decembra 1941. do maja 1942. bile zatočene Jevrejke i njihova deca. Iz svega ovoga proizilazi da su materijalni dokazi izvedeni iz ekshumacije 1945. ignorisani, a podaci urezani u spomen-ploču 1964. bazirani na pukom nagađan
