Analysis of information sources in references of the Wikipedia article "Ադրբեջանցիները Հայաստանում" in Armenian language version.
Ինչպես երևում է, Էրիվանում թաթարներն ավելի հարուստ են քան հայերը։ Նրանց են պատկանում հողային կալվածքների մեծ մասը, մինչդեռ հայերի մեծ մասն աշխատացոր գյուղացիներ են։
Ես շուրջ 3 ամիս աշխատել եմ Հայաստանում և Լեռնային Ղարաբաղում, նույնքան էլ Ադրբեջանում։ Հայտնվելով Ադրբեջանական կողմում՝ ինձ համոզիչ էր թվում, թե իրենք զոհեր են, թե հայերը զավթել և վերահսկում են իրենց տարածքի շոշափելի մասը։ Այնուհետև, հատելով սահմանագիծը և հայտնվելով հայկական կողմում, սկսում էի հակամարտությանը նայել հայի աչքերով, որ հայերն այլ ընտրություն չունեին, նրանց այլ բան չէր մնում, քան կռվել սեփական ինքնության և իրավունքների պահպանման համար։ Միայն 3-4 անգամ սահմանագիծը հատելուց հետո սկսեցի ինձ «պատրաստված» զգալ դեպքերը շարադրելու գործում։
1987 թվական… նոյեմբեր։ Ղափանի շրջանում հայերը հարձակվեցին ադրբեջանցիների վրա
Իրավիճակը վատթարացավ այն բանից հետո, երբ Ղափանի շրջանում սկսվեց փախստականների ջրհեղեղ։ Ադ փախստականներից շատերը շտապեցին Բաքվում բնակվող իրենց բարեկամների ու հարազատների մոտ։ Զոհեր չեն եղել, սակայն շատ փախստականների վրա նկատվեցին ծեծի հետքեր։
Հայերը հեշտությամբ կարողացան սրբել ադրբեջանական կրոնական կառույցներն իրենց երկրի տարածքից։ Հայաստանն ադրբեջանական մշակութային ազդեցությունից ազատելը եղավ նույնքան հեշտ, որքան ադրբեջանցիների տեղահանությունները։ Ադրբեջանցիների անվան փոխարեն շատ աշխատություններում օգտագործվել են «թաթարներ», «թյուրքեր» կամ պարզապես «մուսուլմաններ» եզրույթները։
Չարդախլիի իրադարձություններից հետո Հայաստանում ադրբեջանցիները բախվեցին աճող դժվարությունների և ոտնձգությունների, քանի որ սկսվեցին ադրբեջանցիների տեղահանությունները Հայաստանի տարածքից
Չարդախլիի իրադարձություններից հետո Հայաստանում ադրբեջանցիները բախվեցին աճող դժվարությունների և ոտնձգությունների, քանի որ սկսվեցին ադրբեջանցիների տեղահանությունները Հայաստանի տարածքից