Lihat Charton T. Lewis, A Latin Dictionary, liqueo[1] dan Cic. Clu. 18.76. Deinde homines sapientes et ex vetere illa disciplina iudiciorum, qui neque absolvere hominem nocentissimum possent, neque eum de quo esset orta suspicio pecunia oppugnatum, re illa incognita, primo condemnare vellent, non liquere dixerunt.[2]
