Fortasse pentagrammatum -i, n. apud Eulerus, Leonhardus (1739). Tentamen novae theoriae musicae. Petropoli: Typographia Academiae Scientiarum. p. 168: "Ad sonos hos exprimendos utemur binis pentagrammatis ordinariis, quorum alterum discanti, alterum bassi clave est instructum, in hisque consonantias more consueto ita repraesentabimus, ut omnes notae inter haec pentagrammata contineantur. Haecque etiam est ratio, cur sonos neque graviores quam F neque acutiores quam f simus adhibituri. Neque vero etiam amplius spatium assumi potest propter alios sonos in posterum loco f substituendos, ne plures consonantiae successivae maius quam quatuor octavarum intervallum requirerent."
diva-portal.org
Westbladh, Tobias (3 Iunii1717). Burman. ed. D. A. Specimen academicum de triade harmonica. Upsaliae: Litterae Wernerianae. p. 11: "ut quacunque in linea pentagrammatis", et p. 20: "quomodo singulorum modorum ambitui convenienter signandum pentagramma, invenies." Lundberg, Mattias; Sjökvist, Petrus (2010). "Andreas Orostander's Compendium musicum". Svensk tidskrift för musikforskning92 (1): 52-112, p. 68: "Ut plurimum tamen duci solent quinque, unde lineae Pentales dicuntur, uno nomine pentagramma". Vide quoque nota de “pentagramo” [sic] p. 102.
musikforskning.se
Westbladh, Tobias (3 Iunii1717). Burman. ed. D. A. Specimen academicum de triade harmonica. Upsaliae: Litterae Wernerianae. p. 11: "ut quacunque in linea pentagrammatis", et p. 20: "quomodo singulorum modorum ambitui convenienter signandum pentagramma, invenies." Lundberg, Mattias; Sjökvist, Petrus (2010). "Andreas Orostander's Compendium musicum". Svensk tidskrift för musikforskning92 (1): 52-112, p. 68: "Ut plurimum tamen duci solent quinque, unde lineae Pentales dicuntur, uno nomine pentagramma". Vide quoque nota de “pentagramo” [sic] p. 102.
