De Rooms-Katholieke Kerk vond de verhalen niet helemaal geschikt voor de jeugd zoals blijkt in haar Standaardcatalogus van het R.K. Centraal bureau voor lectuur Amsterdam, p. 196: ... Dan is er ook te veel naaktlooperij in vele zijner boeken, en een overvloed van wezens. die geen apen en geen menschen zijn, maar de missing links suggereeren tusschen beiden. We willen er vooral den nadruk op leggen dat het geen jongensboeken zijn, daarvoor komt er ook te veel strijd om het wijfje in. ... Voor volwassenen die een sterk hoofd hebben kan geen van deze verhalen kwaad. Maar het is vrijwel onzin.
erbzine.com
In 1929 herinnerde hij zich dat hij dat dacht: ... als mensen betaald zouden worden voor het schrijven van pulpverhalen zoals ik in sommige van die tijdschriften las, dat ik dan net zo pulpverhalen zou kunnen schrijven. Sterker nog, hoewel ik nog nooit een verhaal had geschreven, wist ik absoluut dat ik verhalen kon schrijven die net zo vermakelijk waren en waarschijnlijk veel meer dan ik ooit in die tijdschriften had gelezen. How I Wrote the Tarzan Books. The Wahington Post & New York World Sunday Supplement, October 27, 1929.