In 1939 bracht ze tijdens een jaarvergadering van de VIVOS Italiaanse liederen ten gehore (Driemaandelijksche Mededeelingen van de Vereeniging in Indië van Vrouwelijke Oud-studenten, jrg. 16, afl 2, juni 1939). Bij andere gelegenheid zong zij uiteenlopende zang-genres in het Frans en leverde een uiteenzettingen over wereldse en liturgische muziekgeschiedenis ([1]).
De Telegraaf, 28 april 1972 In de Telegraaf wordt hij aangeduid als ‘Movis’, maar dat is een drukfout. Het gaat om Mr. Drs. Ludvig E. Movig (1898-1989), die werkzaam was bij de plaatselijke rechtbanken van Sukabumi, Malang, Surabaya, Pamekasan en Lumajang in de periode 1929-1942. In de periode 1946-1952 werkte hij in Roermond, waar hij in de periode 1953-1963 rechter was. Het citaat uit 1972 kwam uit een discussie over vermeend ongelijke kansen voor vrouwen aan de balie.
Over zijn beginnende carrière bij het spoor, opvoeding van de eerste twee kinderen en kritische mijmeringen over de kolonie schreef Gerrit Adolfs brieven naar huis; zie de bloemlezing ‘Brieven uit Insulinde’
Gearchiveerde kopie. Gearchiveerd op 20 oktober 2023. Geraadpleegd op 21 september 2023.
