De M4 Flakhelmof ‘Grow’-helm is een gevechtshelm die gebruikt werd door bommenwerperbemanningen van de USAAF en RAF tijdens de Tweede Wereldoorlog. De helm was een nieuw ontwerp speciaal voor luchtmachtpersoneel in krappe posities zoals geschutskoepels.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog droegen de bemanningen van Amerikaansebommenwerpers de M1-helm. Het grootste probleem hierbij was dat de helm niet over de hoofdtelefoons van de lederen vlieghelm paste. Bovendien was hij te groot voor gebruik in geschutskoepels Daarom werden de M3 en M4 Flakhelmen ontwikkeld die vanaf 1942 geleverd werden. De M3 was een fabrieksmodificatie van de M1 waarbij aan de zijkanten grote uitsparingen waren aangebracht zodat de helm goed paste over een RAF C-type of USAAF A-11 vlieghelm met communicatieapparatuur. Boven de uitsparingen waren met scharnierenviltgevoerde ronde schelpvormige stalen kappen aangebracht die over de oorschelpen van de hoofdtelefoon pasten.
Voor personeel in krappe posities zoals geschutskoepels werd de M4 Flakhelm of ‘Grow’-helm ontwikkeld door (toen) kolonel-artsMalcolm C. Grow[21](1887-1960), van mei 1942 tot januari 1944 HoofdOfficier van gezondheid van de AmerikaanseEighth Army Air Force (8 AAF). De M4 Flakhelm was ontworpen om over de RAF C-type of USAAF A-11 vlieghelm met communicatieapparatuur te passen De M4 was vervaardigd van overlappende platen mangaanstaal, in een bruine chroomgelooidelederen overtrek. De M4 bood iets minder bescherming dan de M3 maar was lichter, kleiner, en enigszins flexibel en dus geschikter voor krappe geschutskoepels. Hij was met zeemleergevoerd en had een leren kinband met een gesp- en een drukknoopsluiting. Een eerste serie van 19.000 stuks werd vervaardigd door Wilkinson Sword co. in het Verenigd Koninkrijk.[22]
M4A2 Flakhelm
Vanaf half-1944 werd de M4A2 Flakhelm geproduceerd. Het was een verbetering van de M4 'Grow'-helm. De lederen overtrek ende zeemlerenvoering van de M4 waren vervangen door een groene stoffen overtrek en een nylonvoering. De stoffen overtrek had aan beide zijkanten een stoffen zakje, waarin een ronde schelpvormige stalen beschermkap geschoven werd als bescherming over de oorschelpen van de hoofdtelefoon.
Het gebuik van de M4 bleef niet beperkt tot boordschutters, ook ander vliegend personeel van USAAF en RAF van vliegtuigen zoals de B-17 Flying Fortress en Hudson droegen hem.[22] Er zijn tijdens de oorlog meer dan 80.000 M4 helmen gemaakt (beide varianten).[23][24]
