Johannes IV van Antiochië verbleef aanvankelijk in Antiochië nadat de kruisvaarders de stad veroverden en leidde zowel de Griekse als de Latijnse geestelijken. Hij kreeg later ruzie met Bohemund, vluchtte naar Constantinopel en trad uit (T.M. Kolbaba, Byzantine Perceptions of Latin Religious "Errors", 126).
Moderne wetenschappers beargumenteren dat Bohemunds geplande aanval op Epirus geheim werd gehouden voor de Paus, die dacht dat hij een veldtocht plande naar de Levant (J.G. Rowe, Paschal II, 181; J. Holifield, Tancred and Bohemond, 17).
Anna Komnene, Alexiade XII 317; M. Angold, The Byzantine Empire, 1025-1118, 251; J. Norwich, Byzantium:The Decline and Fall, 47
Anna Komnene, Alexiade XIII 348-349; J. Norwich, Byzantium:The Decline and Fall, 48
De enige clausule van Alexios en Bohemunds vorige overeenkomst die niet ongeldig werd verklaard was die van de onderdanigheid van Bohemund aan Alexios (Anna Komnene, Alexiade XIII 349).
