Koljonen, Camilla (15 juli 2019). How is consent-based legislation on rape providing more protection for individuals in comparison to coercion-based legislation? - Comparison between Finland and Sweden (Universiteit Maastricht). Geraadpleegd op 23 januari 2022. “The coercion-based model, at least in Finland, requires that the victim must use all of their efforts and powers in order to stop the sexual attack. This means, that often when the victim is scared, the perpetrator does not have to use a lot of force in order to carry out the rape. It is possible that the victim involuntarily paralyses from fear, and thus is unable to make any efforts to stop the attack. In these cases, Finnish courts have not regarded these cases as rapes, since the perpetrator did not have to use force. In the consent-based model, on the other hand, there is no such requirement for the victim. It is sufficient for the victim to state that they did not voluntarily participate in the sexual act.”.
Memorie van toelichting bij Wetsvoorstel seksuele misdrijven. Rijksoverheid.nl. Ministerie van Algemene Zaken (8 maart 2021). Geraadpleegd op 20 april 2021. “Met een beroep op Istanbul-Conventie artikel 36 verklaarde Minister Grapperhaus' memorie van toelichting: 'Een “nee” is een “nee”. Als hieraan geen gehoor wordt gegeven, worden grenzen overschreden en is sprake van strafwaardig gedrag. Dit is ook het geval als een “nee” niet helder wordt uitgesproken, maar de ontbrekende wil van de ander wel uit de uiterlijk waarneembare feiten of omstandigheden had moeten worden afgeleid. Het gebruik van dwang, geweld of bedreiging is in dit wetsvoorstel niet langer een voorwaarde voor strafbaarheid en kwalificatie van een gedraging als aanranding of verkrachting, maar vormt een strafverzwarende omstandigheid.'”
trouw.nl
Anne Grietje Franssen, "In Zweden is de definitie van verkrachting breed, en dat is terug te zien in de cijfers", Trouw, 20 oktober 2020. Geraadpleegd op 22 januari 2022. “...'nalatige verkrachting' en 'nalatig seksueel misbruik' (...) zijn van toepassing in zaken waarin volgens de rechtbank geen sprake was van instemming, maar waar de dader ook niet de intentie had misbruik te plegen.”
