Następca Adama Vetulaniego na tym stanowisku, prof. Stanisław Grodziski, wspominał: „(...) Adam Vetulani, liczący wówczas 68 lat (...), uczony w pełni sił i ceniony w skali europejskiej, został pozbawiony kierownictwa Katedry. Był to skutek decyzji ówczesnego rektora, iż tuż przed przejściem w stan spoczynku nie wolno piastować stanowisk kierowniczych. W rzeczywistości szło o to, że Vetulani był źle widziany przez władze partyjne. (...) Kierownikiem Katedry zostałem więc ja, a mój dotychczasowy szef i mistrz został mi podporządkowany jako profesor przy Katedrze. Była to wobec niego jedna z represji politycznych na fali wydarzeń 1968 r. Ze swoim mistrzem ułożyłem sobie współpracę bez żadnych zadrażnień. Różniliśmy się bowiem temperamentem, ale nie poglądami. Nadal korzystałem z jego wiedzy i doświadczenia”. Zob. Z profesorem Stanisławem Grodziskim rozmawia Kazimierz Orzechowski. „Czasopismo Prawno-Historyczne”. 62 (1), 2005.brak numeru strony
bochniacy.pl
Mecenas Stanisław Mierzwa w swoich Zapiskach-dzienniku pod datą 1 października 1976 zapisał: „Jadę do kościoła św. Anny na mszę św. za duszę śp. Adama Vetulaniego. Kościół pełen ludzi, dużo znajomych osobistości. Mszy św. Przewodniczy kardynał Karol Wojtyła w asyście 8 księży. W kazaniu wspominał Profesora, Jego zasługi na Uniwersytecie Jagiellońskim i to, że zabiegał o przywrócenie po wojnie Wydziału Teologicznego. Zawsze był ofiarny, wierny powołaniu, walczył o tożsamość Polaka. Kazanie było krótkie, ale mocne w treści... Na cmentarzu masa ludzi, biskupi, dziesiątki księży, kleryków, sióstr zakonnych, ludzie nauki, działacze ruchu ludowego ze sztandarami. Ceremonię pogrzebową prowadzi kardynał Karol Wojtyła, obok niego trzech biskupów. Jest dziekan Wydziału Prawa UJ Kazimierz Buchała. Prokurator Skalski, dużo młodych sędziów. Przemawiał prof. Grodziski, wychowanek Profesora, adwokat Józef Marcinkiewicz działacz ludowy i inni. Kraków godnie pożegnał wybitnego Profesora i szlachetnego człowieka. Z obranej drogi życiowej nigdy nie zboczył, zasad którymi kierował się w życiu nigdy nie złamał”. Zob. Roman Kucharski. Rodzina Vetulanich i jej związki z Bochnią. „Wiadomości Bocheńskie. Kwartalnik Społeczno-Kulturalny Stowarzyszenia Bochniaków i Miłośników Ziemi Bocheńskiej”. 1 (100), s. 11–14, wiosna 2014. ISSN1426-1952.
Roman Kucharski. Rodzina Vetulanich i jej związki z Bochnią. „Wiadomości Bocheńskie. Kwartalnik Społeczno-Kulturalny Stowarzyszenia Bochniaków i Miłośników Ziemi Bocheńskiej”. 1 (100), s. 11–14, wiosna 2014. ISSN1426-1952.
Mecenas Stanisław Mierzwa w swoich Zapiskach-dzienniku pod datą 1 października 1976 zapisał: „Jadę do kościoła św. Anny na mszę św. za duszę śp. Adama Vetulaniego. Kościół pełen ludzi, dużo znajomych osobistości. Mszy św. Przewodniczy kardynał Karol Wojtyła w asyście 8 księży. W kazaniu wspominał Profesora, Jego zasługi na Uniwersytecie Jagiellońskim i to, że zabiegał o przywrócenie po wojnie Wydziału Teologicznego. Zawsze był ofiarny, wierny powołaniu, walczył o tożsamość Polaka. Kazanie było krótkie, ale mocne w treści... Na cmentarzu masa ludzi, biskupi, dziesiątki księży, kleryków, sióstr zakonnych, ludzie nauki, działacze ruchu ludowego ze sztandarami. Ceremonię pogrzebową prowadzi kardynał Karol Wojtyła, obok niego trzech biskupów. Jest dziekan Wydziału Prawa UJ Kazimierz Buchała. Prokurator Skalski, dużo młodych sędziów. Przemawiał prof. Grodziski, wychowanek Profesora, adwokat Józef Marcinkiewicz działacz ludowy i inni. Kraków godnie pożegnał wybitnego Profesora i szlachetnego człowieka. Z obranej drogi życiowej nigdy nie zboczył, zasad którymi kierował się w życiu nigdy nie złamał”. Zob. Roman Kucharski. Rodzina Vetulanich i jej związki z Bochnią. „Wiadomości Bocheńskie. Kwartalnik Społeczno-Kulturalny Stowarzyszenia Bochniaków i Miłośników Ziemi Bocheńskiej”. 1 (100), s. 11–14, wiosna 2014. ISSN1426-1952.
Roman Kucharski. Rodzina Vetulanich i jej związki z Bochnią. „Wiadomości Bocheńskie. Kwartalnik Społeczno-Kulturalny Stowarzyszenia Bochniaków i Miłośników Ziemi Bocheńskiej”. 1 (100), s. 11–14, wiosna 2014. ISSN1426-1952.
Janusz Małłek. Międzynarodowa Komisja do Badania Historii Zgromadzeń Stanowych i Instytucji Parlamentarnych (1936–2008). „Czasopismo Historyczno-Prawne”. Tom 60, Numer 2, s. 315–324, 2008. Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk. ISSN0070-2471.
Rozmowa z prof. Stanisławem Waltosiem. YouTube, 23 grudnia 2019. [dostęp 2020-03-17]. Cytat: – Gdyby zechciał pan profesor wskazać taką złotą piątkę (...) osób, które miały na pana największy wpływ, i którym pan najwięcej zawdzięcza? – Na pewno na pierwszym miejscu – mistrz Adam Vetulani. Nie ma żadnej wątpliwości. Bez niego właściwie nie byłoby chyba tego człowieka, który w tej chwili siedzi koło pani. On nas zachęcił do pracy naukowej, on nas uczył metody naukowej. On nas uczył, powiedziałbym, zapału do poznawania świata. A równocześnie sam w sobie był legendą.
