"Prvýkrát sa o Kotínoch dozvedáme z Tuskulského elógia (obr. 2:2), ktoré sa spája s vojnovou výpravou Marca Vinicia okolo roku 10 pred Kr. Marcus Vinicius ako prvý viedol rímsku vojenskú výpravu za Dunaj. Počas výpravy sa určite stretol s Bastarnami, Anartami, Kotínmi a pravdepodobne aj s Dákmi a Osmi (ILS XIV 2757; Premerstein 1904; Pelikán 1960, 23, 34–35).", "Obr. 2. 1. Stĺp Marka Aurélia v Ríme. Scéna XVI – tzv. „zázračný dážď“ (Petersen – Domaszewski – Calderini 1896); 2.Tuskulské elógium (Premerstein 1904)."[3]
uj.edu.pl
www2.almamater.uj.edu.pl
"W polskie Karpaty docierały wpływy z różnych środowisk kulturowych. Ich zachodnia partia, zarówno we wczesnym okresie rzymskim przez kulturę puchowską, jak i u schyłku okresu rzymskiego i we wczesnej fazie okresu wędrówek ludów przez grupę północnokarpacką, związana była z północną, górzystą częścią Słowacji. Natomiast we wschodniej części polskich Karpat, a głównie nad górnym Sanem, mamy do czynienia w okresie rzymskim z bardzo silnym przenikaniem elementów kulturowych pochodzących z różnych środowisk, zarówno z południa, południowego wschodu, jak i z północy. Karpaty nie stanowiły dla nich bariery". [w:] Renata Madyda-Legutko. Instytut Archeologii UJ. Badania nad osadnictwem z okresu wpływów rzymskich w polskich Karpatach. [2]
web.archive.org
"Okres przedrzymski i rzymski: Obszar Polski południowo-wschodniej, ściślej jego południowa część, jest jednym z 4 w skali całego kraju, gdzie mamy do czynienia z enklawą osadnictwa celtyckiego. Jest ono datowane na III-I wiek p.n.e. W czasach odpowiadających okresowi rzymskiemu (wraz z okresem wędrówek ludów – I-V wiek) notujemy tutaj stanowiska zbliżone do znanych z Polski centralnej i innych części Małopolski, a także wskazujące na odrębność kulturową związaną z ludami południowymi (Dakowie). Stanowiska tego etapu występują najliczniej w strefie lessów, w Dołach Jasielsko-Sanockich oraz w strefie wielkodolinnej. Znaleziska z tego czasu należą do najbardziej efektownych w całych pradziejach, szczególnie pochodzące z cmentarzysk (Prusiek, Radawa, Trójczyce, Kopki – liczne przykłady elementów uzbrojenia, narzędzi, ozdoby). Ważną cechą jest obecność licznych importów południowych („rzymskich”), z których najliczniej występują monety (nie zawsze są one traktowane jako znaleziska archeologiczne ze względu na wartość numizmatyczną, co niewątpliwie zubaża zasób naszych źródeł)". [1]
