Np. cztery traktaty arbitrażowe zawarte w Locarno przez Niemcy w 1925 z Francją, Belgią, Polską i Czechosłowacją w art. 1 głosiły Wszelkie spory jakiejkolwiekbądź natury między stronami które nie mogłyby być załatwione polubownie drogą zwykłego postępowania dyplomatycznego, będą oddane do rozsądzenia bądź trybunałowi rozjemczemu, bądź też Stałemu Trybunałowi Sprawiedliwości Międzynarodowej. Art. 16 O ile nie dojdzie do pojednania w Stałej Komisji Pojednawczej, spór oddany zostanie trybem kompromisu bądź do Stałego Trybunału Sprawiedliwości Międzynarodowej, na warunkach i zgodnie z procedurą, przewidzianą przez jego statut, bądź do Trybunału arbitrażowego, na warunkach i zgodnie z procedurą, przewidzianą przez Konwencję Haską z 18 października 1907 r. w sprawie załatwiania pokojowego sporów międzynarodowych. O ile nie dojdzie pomiędzy Stronami po upływie jednego miesiąca do zgody w sprawie kompromisu, każda ze Stron będzie miała możność skierować spór bezpośrednio drogą podania do Stałego Trybunału Sprawiedliwości Międzynarodowej. (Dz.U. z 1926 r. nr 114, poz. 662)
Wg art. 56 Konwencji Haskiej z 18 października 1907 r. o pokojowym załatwianiu sporów międzynarodowych, gdy na arbitra wybrany zostanie monarcha lub głowa państwa, procedura arbitrażowa ustalona jest przez niego. (Dz.U. z 1930 r. nr 9, poz. 64)
