[1]=show&tx_hisodat_sources[controller]=Sources&cHash=a98b7868a0ae45799f20f737790c4173#rinav Regesta Imperii Online: Lothar III. und ältere Staufer 1125-1197. 1. Abt.: Die Regesten des Kaiserreiches unter Lothar III. und Konrad III. Tl. 2: Konrad III. 1138 (1093/94) – 1152, regest nr 148]; por. Ganzer, s. 91.
web.archive.org
Pizańskie pochodzenie oraz przynależność do zakonu cystersów potwierdza współczesny Vita S. Bernardi auctore Ernaldi II w: Monumenta Germaniae Historica. Scriptores XXVI, s. 108; zob. Brixius, s. 85-86; Ganzer, s. 90.
Identyczność arcybiskupa Pizy z kardynałem potwierdza Leonis Marsicani et Petri diaconi chronica monasterii Casinensis w: Monumenta Germaniae Historica. Scriptores VII, s. 822: ...Balduinus presbyter cardinalis qui post Pisanorum archiepiscopus factus est... Pomimo że jego nominacja arcybiskupia jest niekiedy datowana na rok 1137, dokumenty wyraźnie wskazują, że miała ona miejsce w kwietniu 1138. Jeszcze 12 kwietnia 1138 Baldwin podpisał przywilej Innocentego II dla żeńskiego klasztoru św. Aleksandra w Parmie jako kardynał prezbiter Santa Maria in Trastevere. Jako arcybiskup Pizy jest tytułowany po raz pierwszy w przywileju Innocentego II dla archidiecezji pizańskiej z 22 kwietnia 1138 (Julius Pflugk Harttung, Acta pontificum Romanorum inedita, tom 2, Stuttgart 1884, s. 294-295). Zob. Brixius, s. 41; Ganzer, s. 90; Zenker, s. 55.
